Giovanni van Bronckhorst Giovanni van Bronckhorst is een Nederlandse voetbaltrainer van Molukse afkomst. Als voetballer kwam hij uit voor teams als Feyenoord, Arsenal, FC Barcelona en het Nederlands elftal. Van Bronckhorst heeft momenteel geen club Eerder was ‘Gio’ trainer van Feyenoord, Guangzhou R&F en Rangers FC In 2017 leidde hij de Rotterdammers naar de landstitel Als speler won hij verschillende prijzen, waaronder de Champions League Van Bronckhorst verloor in 2010 de WK-finale met Nederland Giovanni Christiaan van Bronckhorst werd op 5 februari 1975 geboren in Rotterdam. Hij is een zoon van Fransien Sapulette, die van Zuid-Molukse komaf is. Zij was destijds slechts zeventien jaar oud. Zijn biologische vader besloot de relatie te verbreken, waardoor ‘Gio’ geen band met hem opbouwde. Sapulette kreeg later een relatie met Victor van Bronckhorst, die hij als zijn echte vader is gaan beschouwen. Voetbalcarrière Van Bronckhorst, die als kind opgroeide bij zijn opa en oma in Krimpen aan den IJssel, werd op zesjarige leeftijd lid van amateurvereniging RVV LMO. Bij de club uit Rotterdam-Zuid bleef hij maar kortstondig actief. Al na een jaar werd de linkspoot opgenomen in de jeugdopleiding van de grote buurman Feyenoord, waar hij op vijftienjarige leeftijd in 1990 zijn eerste profcontract ondertekende. Debuut in RKC-shirt In de tweede helft van het seizoen 1993-1994 werd Van Bronckhorst ondergebracht bij RKC Waalwijk. Op 6 maart 1994 debuteerde de Rotterdammer als invaller tijdens de uitwedstrijd tegen FC Volendam (3-1 nederlaag). Drie dagen later stond hij tegen MVV Maastricht (0-2 nederlaag) voor het eerst in de basis van de Waalwijkers en die plaats stond hij in het restant van het seizoen niet meer af. Van Bronckhorst maakte op 20 maart zijn eerste doelpunt als profvoetballer, met een 1-2 overwinning op FC Groningen als beloning. Van Bronckhorst speelde twaalf Eredivisie-wedstrijden voor RKC Waalwijk, waar hij twee doelpunten opeiste. Zijn team eindigde met 25 punten op de zestiende plaats en dat betekende deelname aan de nacompetitie. Van Bronckhorst scoorde tweemaal in Groep A (tegen AZ en FC Den Haag) en had daarmee een waardevol aandeel in het realiseren van lijfsbehoud. Doorbraak bij Feyenoord In de zomer van 1994 keerde Van Bronckhorst terug naar Feyenoord. Op 21 september 1994 debuteerde de geboren Rotterdammer in de uitwedstrijd tegen sc Heerenveen, dat met 0-4 opzij werd gezet. De Kuipbewoners wonnen in het seizoen 1993-1994 drie keer van de Friezen. Bij het weerzien in de Eredivisie maakte Van Bronckhorst zijn eerste treffer in dienst van Feyenoord, dat ditmaal met 2-1 zegevierde. De overige treffers kwamen overigens op naam van Henrik Larsson (Feyenoord) en Jon Dahl Tomasson (Heerenveen). In de halve finale van de KNVB Beker rekende Feyenoord eveneens af met sc Heerenveen (0-1). De Rotterdammers wonnen ruim twee maanden later de bekerfinale ten koste van FC Volendam (2-1), maar ditmaal werd Van Bronckhorst geen speeltijd gegund. Vanaf het seizoen 1995-1996 werd de linkspoot een vaste waarde in het shirt van Feyenoord. Tot zijn vertrek in de zomer van 1998 speelde Van Bronckhorst in totaal 141 officiële wedstrijden, waarvan het gros als linkermiddenvelder. Succes bij Rangers Na vier seizoenen in de hoofdmacht van Feyenoord besloot Van Bronckhorst zijn geluk te beproeven in het buitenland. Hij hapte toe na een aanbieding van de Schotse topclub Glasgow Rangers. Er ontstond een heuse Nederlandse enclave op Ibrox Park dankzij trainer Dick Advocaat en spelers als Ronald de Boer, Fernando Ricksen, Arthur Numan en Michael Mols. Van Bronckhorst debuteerde op 22 juli 1998 met een doelpunt in de voorronde UEFA Cup-wedstrijd tegen Shelbourne FC (3-5 overwinning). Van Bronckhorst won in het seizoen 1998-1999 meteen drie prijzen met Glasgow Rangers: de Scottish Premiership, de Scottish Cup en de Scottish League Cup. In zijn tweede contractjaar wonnen The Gers opnieuw de dubbel (landskampioen en beker). Aartsrivaal Celtic nam de hegemonie over in zijn derde seizoen, waardoor de prijzenkast niet verder gevuld raakte. Van Bronckhorst speelde uiteindelijk 101 officiële wedstrijden voor Rangers en scoorde daarin negentien keer. Gemengde gevoelens bij Arsenal In de zomer van 2001 maakte Van Bronckhorst de overstap van Glasgow Rangers naar Arsenal. In Londen kreeg hij te maken met de Fransman Arsène Wenger als manager. Ook werd de Nederlander omringd door spelers als David Seaman, Sol Campbell, Ashley Cole, Martin Keown, Robert Pirés, Patrick Vieira, Thierry Henry en landgenoot Dennis Bergkamp. Van Bronckhorst debuteerde op 18 augustus 2001 in de met 0-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Middlesbrough door zeven minuten voor tijd Sylvain Wiltord af te lossen. Arsenal behaalde in het seizoen 2001-2002 de landstitel. Na december verloren The Gunners geen enkele wedstrijd meer in competitieverband, maar de inbreng van Van Bronckhorst bleef in zijn eerste seizoen beperkt tot 33 officiële wedstrijden. Door een blessure moest hij zowel de ontknoping van de titelstrijd als de FA Cup-finale tegen Chelsea (2-0 overwinning) missen. Van Bronckhorst moest ook de eerste maanden van het seizoen 2002-2003 missen, waaronder de Community Shield-wedstrijd tegen Liverpool (1-0 overwinning). Pas in november 2002 maakte de Nederlander zijn comeback in het shirt van Arsenal. De middenvelder kwam vanaf dat moment regelmatig aan spelen toe, waardoor zijn teller in zijn tweede contractjaar steeg naar dertig gespeelde wedstrijden. In de gewonnen FA Cup-finale tegen Southampton (1-0) liet Wenger hem echter negentig minuten op de reservebank. Successen in Barcelona Na 65 wedstrijden en twee doelpunten vertrok Van Bronckhorst in de zomer van 2003 bij Arsenal. Hij werd uitgeleend aan FC Barcelona, waar Frank Rijkaard samen met assistent Henk ten Cate de scepter zwaaide. Landgenoten Michael Reiziger, Phillip Cocu, Edgar Davids, Patrick Kluivert en Marc Overmars waren op dat moment eveneens actief in Camp Nou. Verder bestond de selectie uit namen als Víctor Valdés, Carles Puyol, Xavi Hernández, Luis Enrique, Andrés Iniesta en Ronaldinho. Van Bronckhorst maakte op 30 augustus 2003 zijn debuut voor FC Barcelona. In de competitiewedstrijd tegen Athletic Bilbao (0-1 overwinning) was de Nederlander meteen goud waard met de assist op Cocu. Op 2 mei 2004 maakte hij in de thuiswedstrijd tegen stadsgenoot Espanyol (4-1 overwinning) zijn eerste treffer voor de Catalanen. Van Bronckhorst, die in het seizoen 2003-2004 in totaal 44 keer werd ingezet, werd in de zomer van 2004 definitief overgenomen door FC Barcelona. In zijn eerste seizoen won Van Bronckhorst geen trofee met FC Barcelona, waar hij werd omgeturnd tot linksback. Zijn Nederlandse teamgenoten vertrokken vervolgens massaal uit Catalonië, maar ‘Gio’ bleef en boekte in het seizoen 2004-2005 zijn eerste grote succes in Catalaanse dienst door de landstitel binnen te slepen. FC Barcelona werd in het seizoen 2005-2006 nogmaals kampioen van Spanje, waar de Supercopa eveneens tweemaal aan de prijzenkast werd toegevoegd. Zijn grootste succes als speler van FC Barcelona behaalde Van Bronckhorst eveneens in het seizoen 2005-2006. De Catalanen wonnen op 17 mei 2006 de Champions League-finale tegen Arsenal met 2-1. Van Bronckhorst, die in Mark van Bommel weer een landgenoot aan zijn zijde had, stond in de basis tegen zijn oude werkgever. Dat seizoen betekende ook de definitieve doorbraak van een van de beste spelers aller tijden: Lionel Messi. Terugkeer bij Feyenoord Het seizoen 2006-2007 verliep teleurstellend voor FC Barcelona. Van Bronckhorst had in 2007 nog één contractjaar te gaan in Camp Nou, maar besloot in te gaan op een aanbieding van zijn jeugdliefde Feyenoord. De linksback had veel zin in zijn terugkeer in De Kuip en besloot zelfs om zijn vakantie te onderbreken om de eerste training van het seizoen 2007-2008 bij te kunnen wonen. Trainer Bert van Marwijk besloot de routinier aan te wijzen als de nieuwe aanvoerder. Op 19 augustus 2007 maakte Van Bronckhorst zijn officiële Feyenoord-rentree in de competitiewedstrijd tegen FC Utrecht (0-3 overwinning). In het seizoen 2007-2008 noteerde de linkervleugelverdediger zeven doelpunten in 38 officiële wedstrijden, waaronder de openingstreffer in de beladen thuiswedstrijd tegen Ajax (2-2). Van Bronckhorst won in april 2008 zijn tweede prijs als Feyenoorder: de KNVB Beker. Roda JC Kerkrade werd in de finale met 2-0 opzij gezet. Van Marwijk stopte in 2008 als trainer van Feyenoord. Hij werd opgevolgd door Gertjan Verbeek, maar al in januari 2009 kwam deze samenwerking ten einde. “Er zijn dingen gebeurd waardoor de sfeer niet beter is geworden”, vertelde Van Bronckhorst nadien op de clubwebsite. “Na de ochtendtraining op woensdag kwam Verbeek naar mij toe. Hij vroeg of ik in de selectie de mening over hem wilde gaan vragen. Verbeek wilde weten of er bij de spelers nog vertrouwen in hem bestond. De uitslag was unaniem. Niemand wilde nog verder met Verbeek.” Mario Been werd de laatste trainer in zijn voetbalcarrière. In mei 2010 kreeg Been te horen dat Van Bronckhorst na het WK van dat jaar wilde stoppen als profvoetballer. De oefenmeester probeerde de routinier nog op andere gedachten te brengen, maar dat bleek tevergeefs. Op 25 juli van dat jaar mocht Van Bronckhorst tijdens de oefenwedstrijd tegen Real Mallorca afscheid nemen van de Feyenoord-supporters. Hij noemde deze ervaring ‘fantastisch’. PeriodeClub1993-1994RKC Waalwijk1994-1998Feyenoord1998-2001Rangers FC2001-2003Arsenal2003-2007FC Barcelona2007-2010Feyenoord Interlandcarrière Van Bronckhorst doorliep verschillende jeugdelftallen van Nederland, waaronder Jong Oranje. Bondscoach Guus Hiddink liet de toenmalig Feyenoorder op 31 augustus 1996 debuten in het Nederlands elftal. In een vriendschappelijke wedstrijd tegen Brazilië speelden de oranjehemden met 2-2 gelijk. Van Bronckhorst, in die tijd vooral middenvelder van beroep, maakte op 4 juni 1997 zijn eerste interlandtreffer in de oefeninterland tegen Zuid-Afrika (0-2 overwinning). Met het Nederlands elftal kwalificeerde Van Bronckhorst zich voor het WK van 1998. Hiddink besloot hem op te nemen in de WK-selectie, maar gunde hem geen speeltijd in Frankrijk. Als gastland was Oranje automatisch geplaatst voor het EK van 2000. Onder bondscoach Frank Rijkaard speelde hij drie wedstrijden op het Europese eindtoernooi van 2000, waaronder de fatale halve finale tegen Italië (uitgeschakeld na strafschoppen). Onder Louis van Gaal plaatste Nederland zich niet voor het WK van 2002. Het bleek een incident, want in de daaropvolgende edities was Oranje ‘gewoon’ van de partij. Zowel in 2004 (EK) als 2006 (WK) werd het team uitgeschakeld door Portugal, in respectievelijk de halve finale en de achtste finale. Van Bronckhorst werd in de onderlinge ontmoeting van 2006 met rood van het veld gestuurd. Drie andere spelers zagen eveneens rood, waaronder FC Barcelona-teamgenoot Deco. Zij werden later gebroederlijk gespot op de trappen van de tribunes. Van Bronckhorst scoorde in 2008 in de groepswedstrijd van het EK tegen Italië (3-0 zege). Het keurkorps van Marco van Basten maakte ook indruk tegen Frankrijk door met 4-1 te winnen, maar in de achtste finale bleek uitgerekend het Rusland van Hiddink te sterk. Na dit toernooi zwaaide doelman Edwin van der Sar af als international van het Nederlands elftal. Van Bronckhorst werd vervolgens benoemd als aanvoerder. Als aanvoerder maakte Van Bronckhorst één eindtoernooi mee. In 2010 nam hij zelf afscheid tijdens het WK in Zuid-Afrika. Het Nederlands elftal bereikte de finale ten koste van Uruguay (3-2 zege), mede dankzij een wereldgoal van de toenmalig Feyenoorder. De WK-finale tegen Spanje ging na verlenging echter verloren: 0-1. Van Bronckhorst sloot zijn interlandcarrière af met 106 wedstrijden en zes doelpunten in Oranje-tenue. Trainerscarrière Van Bronckhorst werd na het beëindigen van zijn voetbalcarrière toegelaten tot de cursus Coach Betaald Voetbal. Tijdens zijn cursus assisteerde hij Cor Pot, die op dat moment als bondscoach van Jong Oranje fungeerde. De oud-international werd in de zomer van 2011 aangesteld als assistent-trainer van Feyenoord. De rechterhand van Ronald Koeman combineerde deze werkzaamheden met het leiden van Jong Feyenoord/Excelsior. Kampioen met Feyenoord Van Bronckhorst bleef assistent-trainer onder Fred Rudden, die in de zomer van 2014 werd aangesteld als hoofdtrainer. Vanwege de moeizame resultaten bleef die samenwerking beperkt tot één seizoen. Feyenoord schoof Van Bronckhorst naar voren als nieuwe eindverantwoordelijke, met Jean-Paul van Gastel als assistent. De Rotterdamse club slaagde er niet in om rechtstreeks Europees voetbal te halen. Rutten werd ontslagen, waardoor Van Bronckhorst eerder dan verwacht debuteerde als hoofdtrainer. Onder zijn leiding bleef sc Heerenveen over twee wedstrijden te sterk in de play-offs om Europees voetbal (na verlenging). In het seizoen 2015-2016 bleven de prestaties van Feyenoord wisselvallig. Van Bronckhorst verloor dat seizoen zelfs zeven opeenvolgende wedstrijden. Voor menig trainer zou dat fataal zijn geweest, maar de clubleiding bleef vertrouwen in hem houden en besloot Dick Advocaat in te huren als diens adviseur. Feyenoord herpakte zich onder leiding van ‘Gio’ en sloot het seizoen alsnog af met succes. De nummer drie van de Eredivisie won de KNVB Beker ten koste van FC Utrecht (2-1 overwinning). Giovanni van Bronckhorst met assistent Jean-Paul van Gastel (Pro Shots) De bekerwinst van 2016 gaf Feyenoord vertrouwen. In de strijd om de Johan Cruijff Schaal bleek PSV weliswaar met 0-1 te sterk, maar de Rotterdammers maakten een goede indruk dankzij een indrukwekkende Eredivisie-reeks en een Europa League-overwinning op Manchester United (1-0). Feyenoord bleef het gehele seizoen aan kop. In de voorlaatste speelronde verspeelde het team de eerste kans om landskampioen te worden door met 3-0 te verliezen bij Excelsior, maar een week later werd de titel alsnog een feit. Dirk Kuijt maakte tegen Heracles Almelo (3-1) een hattrick. Feyenoord presteerde na het kampioenschap van 2017 grillig onder leiding van Van Bronckhorst. Onder zijn bewind won de Rotterdamse formatie nog drie prijzen (twee Johan Cruijff Schalen en één KNVB Beker), maar zowel in de Eredivisie als Europa bleef een succesformule uit. Van Bronckhorst besloot in januari 2019 om na afloop van het seizoen af te zwaaien als hoofdtrainer. Datzelfde jaar werd één van de tribunes van het nieuwe sportcomplex van Feyenoord naar hem vernoemd. Via City Football Group naar China Van Bronckhorst werd in september 2019 onderdeel van de City Football Group. De Rotterdammer kreeg de mogelijkheid om in de keuken te kijken bij verschillende clubs, waaronder Manchester City. In januari 2020 besloot hij het traject te beëindigen om als hoofdtrainer aan de slag te gaan bij het Chinese Guangzhou R&F. Door het uitbreken van de coronapandemie waren de omstandigheden er zwaar. Sportief ging het ook niet van een leien dakje bij Guangzhou R&F. In december 2020 besloot Van Bronckhorst zijn ontslag in te dienen bij de Chinese club. Ook zijn Nederlandse collega’s vertrokken, al werd zijn assistent Van Gastel later wel hoofdtrainer van diezelfde club. Europa League-finale met Rangers Van Bronckhorst keerde in november 2021 terug in de voetballerij. Steven Gerrard verruilde Rangers FC voor Aston Villa, waardoor er een vacature ontstond bij de Schotse topclub. Samen met Roy Makaay besloot de Nederlander in te stappen. Zijn start als manager van The Gers was uitmuntend te noemen met zeven overwinningen en één gelijkspel, maar uitgerekend aartsrivaal Celtic bleek vervolgens een maatje te groot (3-0). Rangers behaalde in het seizoen 2021-2022 89 punten in 38 wedstrijden, maar de grote rivaal uit Glasgow wist vier punten meer te behalen. Van Bronckhorst won in zijn eerste seizoen als Rangers-manager wel de Schotse beker ten koste van Heart of Midlothian (2-0 zege). Bijna won zijn team ook nog de Europa League, maar na het uitschakelen van clubs als Borussia Dortmund en RB Leipzig bleek in de finale een andere Bundesliga-club te sterk: Eintracht Frankfurt won de Europese bokaal na strafschoppen. In het seizoen 2022-2023 bereikte Rangers FC het hoofdtoernooi van de Champions League ten koste van PSV. In de groepsfase was men echter kansloos door toedoen van Liverpool, Napoli en Ajax. Rangers presteerde in de Scottish Premiership eveneens moeizaam, waardoor de clubleiding op 21 november 2002 besloot om de samenwerking te beëindigen. PeriodeTeamFunctie2010-2011Jong OranjeAssistent-trainer2011-2015FeyenoordAssistent-trainer2015-2019FeyenoordHoofdtrainer2019City Football GroupGeen vaste functie2020Guangzhou R&FHoofdtrainer2021-2022Rangers FCHoofdtrainer Laatste update: 20 november 2023