Het laatste nieuws over Eric Dier

Eric Dier is een Engelse centrale verdediger. De international van Engeland maakte in de zomer van 2025 de overstap van Bayern München naar AS Monaco.

• Dier speelt momenteel voor AS Monaco
• De verdediger won in 2025 de Duitse titel met Bayern München
• Hij speelde jarenlang voor Tottenham Hotspur
• Dier debuteerde in 2015 als A-international van Engeland

Clubcarrière Eric Dier

Eric Jeremy Edgar Dier werd op 15 januari 1994 ter wereld gebracht in Cheltenham. Hij is een zoon van voormalig proftennisser Jeremy Dier, die in zijn hoogtijdagen een 344ste plaats behaalde op de ATP-ranking (individueel) en een 220ste plaats (dubbelspel). Senior was eenmalig actief op het prestigieuze tennistoernooi Wimbledon, maar sneuvelde destijds al in de eerste ronde. Zijn grootvader Ted Croker en achterneef Peter Croker waren daarentegen eveneens actief in het professionele voetbal, al dan niet binnen de lijnen.

Op jonge leeftijd vertrok Dier naar Portugal, waar zijn moeder Louise een baan aangeboden kreeg in de cateringindustrie. Het rechtsbenige talent uit Sussex trok daarvoor al de interesse van Arsenal, Tottenham Hotspur en zijn favoriete club Manchester United. Door de verhuizing naar Portugal kwam de verdediger uiteindelijk terecht in de jeugdopleiding van Sporting Portugal, dat eerder spelers als Luis Figo en Cristiano Ronaldo had voortgebacht. Tijdens dit traject speelde hij kortstondig op huurbasis voor Everton.

Doorbraak bij Sporting

Dier speelde een zestiental wedstrijden voor de B-ploeg van Sporting Portugal (twee doelpunten). Op 11 november 2012 mocht de Britse rechtsback debuteren voor de hoofdmacht van de club uit Lissabon, dat een 1-0 overwinning boekte op SC Braga. In de vierde minuut fungeerde hij als aangever voor het winnende doelpunt van de Nederlandse aanvaller Ricky van Wolfswinkel. Ruim twee weken later volgde zijn eerste doelpunt op het hoogste niveau ten koste van Moreirense FC (2-2).

Tijdens het seizoen 2012-2013 mocht Dier in totaliteit vijftien keer opdraven voor Sporting Portugal. De multifunctionele Engelsman produceerde één doelpunt en drie assists, maar tastbaar succes leverde dat niet op. Zo kwam men in de Portugese Primeira Liga niet verder dan een bedroevende zevende plaats. Os Leões stegen in het daaropvolgende seizoen fors op de ranglijst, maar aartsrivaal Benfica kroonde zich met zeven punten voorsprong tot landskampioen. Zijn eigen teller steeg naar zeventien officiële wedstrijden.

Vaste waarde bij Tottenham

In augustus 2014 bereikte Sporting Portugal met Tottenham Hotspur een akkoord ter waarde van vijf miljoen euro. In ruil daarvoor ondertekende de verdediger een vijfjarig contract in Londen. Op 16 augustus 2014 debuteerde de nieuwkomer op bezoek bij West Ham United en prompt maakte hij het enige doelpunt van de wedstrijd (0-1). Acht dagen later wist hij eveneens een doelpunt mee te pikken in de volgende stadsderby tegen Queens Park Rangers, dat op White Hart Lane met 4-0 werd opgerold.

Dier mocht in zijn eerste contractjaar 36 keer aantreden voor Tottenham Hotspur. Zijn nieuwe club bereikte de finale van de League Cup, maar moest de eindzege aan Chelsea laten (0-2). De clubleiding bekroonde zijn goede ontwikkeling al na een jaar middels een contractverlenging tot medio 2020. Met 51 officiële wedstrijden en vier doelpunten bleef de verdediger, die vooral als controlerende middenvelder fungeerde, een vaste waarde in het seizoen 2015-2016. Achter Leicester City en Arsenal eindigden Spurs als derde in de Premier League.

Tottenham Hotspur greep in het seizoen 2016-2017 opnieuw naast klinkend succes door toedoen van Chelsea, dat zegevierde in de halve finale van de FA Cup (4-2). Een jaar later bleek Manchester United in hetzelfde stadium te sterk (2-1). Dier bleef in die seizoenen een vaste waarde door respectievelijk 48 officiële wedstrijden (twee doelpunten) en 47 officiële wedstrijden af te werken. In de tussentijd was zijn contract andermaal opengebroken tot de zomer van 2021.

Champions League-finalist

In december 2018 scoorde Dier in de beladen stadsderby tegen Arsenal (4-2 nederlaag). Tottenham Hotspur wist verrasssend door te dringen tot de Champions League-finale door Ajax uit te schakelen, maar verloor vervolgens met 0-2 van Liverpool. Door blessureleed bleef zijn eigen aandeel beperkt tot 28 officiële wedstrijden. In het seizoen 2019-2020 zat hij een schorsing van vier wedstrijden uit voor wangedrag na een duel met Norwich City, waardoor hij op dertig officiële wedstrijden bleef steken.

Tottenham Hotspur kreeg in april 2021 de kans om eindelijk weer eens een hoofdprijs te winnen. De League Cup-finale tegen Manchester City eindigde desalniettemin in mineur: 0-1. Dier zat in het seizoen 2020-2021 geregeld op de reservebank, maar speelde alsnog 39 officiële wedstrijden bij elkaar. Inmiddels had de clubleiding zijn verbintenis opengebroken tot medio 2024. In de volgende seizoenen steeg zijn aandeel naar respectievelijk veertig en 42 officiële wedstrijden (nul en twee doelpunten).

Dier begon in de zomer van 2023 aan zijn tiende seizoen namens Tottenham Hotspur. Wat een mooie mijlpaal had moeten worden, werd in de praktijk verpest door een reserverol. Halverwege het seizoen stond zijn teller pas op vier officiële wedstrijden en 199 speelminuten. Voor de Premier League-club aanleiding om mee te werken aan een transfer naar Bayern München, dat een huurdeal tot stand wist te brengen. Ook kwamen beide partijen een verplichte koopclausule overeen bij een minimaal aantal wedstrijden.

Kampioen met Bayern München

Op 24 januari 2024 debuteerde Dier in het shirt van Bayern München. In de thuiswedstrijd tegen 1. FC Union Berlin (1-0 zege) mocht de Engelsman halverwege invallen voor Dayot Upamecano. Gaandeweg zijn eerste halfjaar werkte de centrale verdediger twintig officiële wedstrijden af namens Der Rekordmeister. De Bundesliga-formatie werd door toedoen van Bayer Leverkusen voor het eerst in lange tijd onttroond als landskampioen. Daarnaast bleek Real Madrid te sterk in de halve finale van de Champions League.

In de zomer van 2024 stapte Dier permanent over naar Bayern München. De Duitse voetbalgrootmacht stelde orde op zaken en kroonde zich weer tot landskampioen. Het betekende de eerste hoofdprijs voor de verdediger en spits Harry Kane, met wie hij eveneens samenspeelde bij Tottenham Hotspur. Zelf bleek hij zeer effectief tussen 16 april en 3 mei 2025 door achtereenvolgens te scoren tegen Internazionale (2-2, Champions League), FSV Mainz 05 (3-0 zege) en RB Leipzig (3-3). Zijn seizoenstotaal steeg naar 28 officiële wedstrijden.

Waar Dier maar liefst 9,5 jaar voor Tottenham Hotspur speelde, daar bleef zijn periode bij Bayern München beperkt tot anderhalf jaar. In de zomer van 2025 besloten beide partijen uit elkaar te gaan. De verdediger verkreeg een transfervrije status en benutte deze door over te stappen naar AS Monaco. Op 14 mei 2025 plaatste hij zijn handtekening onder een contract voor drie seizoenen.

Transfervrij naar AS Monaco

Dier debuteerde op 16 augustus 2025 in het shirt van AS Monaco. In de thuiswedstrijd tegen Le Havre AC (3-1 zege) mocht de centrale verdediger niet alleen starten, maar daarnaast pikte hij na 61 minuten een eerste Ligue 1-doelpunt mee.

Interlandcarrière Eric Dier

Dier is een voormalig jeugdinternational van Engeland. De centrale verdediger diende zijn geboorteland door achtereenvolgens uit te komen voor de Onder-18, Onder-19, Onder-20 en Onder-21. In 2012 mocht hij deelnemen aan het EK voor spelers onder negentien jaar, maar daar liep men een finaleplaats mis door toedoen van Griekenland (1-2 na verlenging). Een jaar later behoorde hij tot de selectie voor het WK voor spelers onder twintig jaar (exit in de groepsfase).

Op 13 november 2015 debuteerde Dier als international van Engeland, dat een 2-0 nederlaag incasseerde tegen Spanje. Na 63 minuten mocht de verdediger van Tottenham Hotspur invallen voor Fabian Delph. Zijn eerste interlandtreffer volgde op 26 maart 2016 tegen aartsrivaal Duitsland (2-3 zege). In de zomer van 2016 behoorde de rechtspoot tot de selectie voor het EK. Hij scoorde zelfs in de eerste groepswedstrijd tegen Rusland (1-1), maar kon uitschakeling door IJsland niet voorkomen in de achtste finale.

Dier was zowel in 2018 als 2022 actief op het WK. Engeland eindigde in Rusland op de vierde plaats door nederlagen tegen Kroatië (halve finale) en België (troostfinale). Vier jaar later bleek de kwartfinale het eindstation door toedoen van Frankrijk. Een flinke klap voor de Britten, die in 2021 de EK-finale op Wembley verloren van Italië (na strafschoppen). De EK-finale van 2024 ging eveneens verloren, maar na maart 2023 ontving de verdediger al geen FA-invitaties meer. Zijn steller bleef daardoor steken op 49 A-interlands.

Prijzenkast Eric Dier

Laatste update: 30 september 2025