Laatste nieuws over Cristiano Ronaldo

Cristiano Ronaldo is een Portugese steraanvaller. De international van Portugal verruilde Manchester United in de winter van 2023 voor Al-Nassr.

• Cristiano Ronaldo speelt momenteel voor Al-Nassr
• De aanvaller kwam eerder uit voor Sporting Portugal, Manchester United, Real Madrid en Juventus
• Hij won vijf keer de Champions League en zeven keer landskampioen
• Ronaldo werd vijf keer verkozen tot Ballon d’Or-winnaar
• In 2016 werd hij Europees kampioen met Portugal

Clubcarrière Cristiano Ronaldo

Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro werd op 5 februari 1985 ter wereld gebracht in Funchal, op het Portugese eiland Madeira. Het gezin bestond daarnaast uit vader Dinis Aveiro, moeder Maria Dolores dos Santos Aveiro, zus Elma dos Santos Aveiro Caires, zus Liliana Cátia en broer Hugo Aveiro. Zijn vader was werkzaam als tuinman, maar overleed tijdens diens twintigste levensjaar aan de gevolgen van overmatig alcoholgebruik. Ondertussen verdiende zijn moeder als kok eveneens de kost.

Na twee dochters en een zoon was gezinsuitbreiding helemaal niet de intentie. Zijn moeder klopte daarom bij de huisarts aan om abortus te plegen, maar in het katholieke Portugal bleek dit onbespreekbaar. De inwoonster van Madeira besloot een alternatieve route in te slaan door een gigantische hoeveelheid donker, gekookt bier te nuttigen en overmatig te rennen. Op die manier hoopte ze een miskraam op te wekken, maar Cristiano Ronaldo zag desondanks ‘gewoon’ het levenslicht.

“Cristiano was een ongewenst kind maar heeft me zoveel vreugde gebracht”, vertelde zijn moeder jaren later in een film van ruim negentig minuten (Cristiano Ronaldo: The Man). Dat gevoel was tijdens zijn jeugdjaren nauwelijks merkbaar. De aanvaller ondervond weinig liefde binnen het gezin, maar gaandeweg zijn voetbalcarrière verbeterde de relatie tussen moeder en zoon. Het overlijden van zijn vader speelde daarbij een rol. “Ik huilde elke dag. Mensen zeggen dat we geld en auto’s hebben, maar we hebben geleden.”

Getalenteerde huilbaby

Ronaldo lanceerde zijn voetbalcarrière in 1992 door de clubkleuren van CF Andorinha te verdedigen. De rechtspoot stond op jonge leeftijd al bekend om zijn opvallende en vaak onuitstaanbare gedrag binnen de lijnen. “Ronaldo wilde toen al net zo graag winnen als nu”, bevestigde zijn teamgenoot Ricardo Santos tegenover persbureau Reuters. “We noemen hem een huilbaby, want als we verloren of als andere kinderen de bal niet naar hem overspeelden, ging hij vaak huilen.”

In 1995 maakte Ronaldo de overstap naar CD Nacional, een van de grootste clubs op Madeira. De aanvaller had slechts twee jaar nodig om een van de grootste clubs van Portugal achter zich aan te krijgen: Sporting Portugal. In de daaropvolgende jaren werd hij klaargestoomd voor een doorbraak als profvoetballer. Os Leões volgden diens ontwikkeling op de voet en besloten een blijvend eerbetoon te realiseren door de jeugdopleiding zijn naam mee te geven (Academia Cristiano Ronaldo).

Doorbraak bij Sporting Portugal

Ronaldo maakte op 14 augustus 2002 zijn officiële debuut voor Sporting Portugal. In de voorronde Champions League-wedstrijd tegen Internazionale (0-0) verscheen de vleugelaanvaller na 58 minuten binnen de lijnen voor teamgenoot Toñito. Zijn eerste doelpunt voor de formatie uit Lissabon maakte hij op 3 oktober 2002 in de UEFA Cup-wedstrijd tegen Partizan Belgrado, dat na verlenging aan het langste eind trok. Vier dagen later volgden zijn eerste twee competitiedoelpunten tegen Moreirense FC (3-0 zege).

Gedurende het seizoen 2002-2003 demonstreerde Ronaldo bij vlagen zijn ongekende potentie. De aanvaller produceerde vijf doelpunten en zes assists in 31 officiële wedstrijden. Sporting Portugal verhuisde in de zomer van 2003 naar het gloednieuwe Estádio José Alvalade, dat een jaar later als decor fungeerde voor het EK in eigen land. De grootmacht uit Lissabon vierde dit feit middels een vriendschappelijke wedstrijd tegen Manchester United (3-1 zege). Ronaldo groeide uit tot de absolute smaakmaker.

De BBC presenteerde Ronaldo na de oefenwedstrijd reeds als ‘een van de grootste talenten in het Portugese voetbal’. Zijn potentie maakte eveneens indruk op Sir Alex Ferguson, de legendarische manager van Manchester United. De Schot gaf de clubleiding de opdracht om de aanvaller naar Old Trafford te halen. Inmiddels was zijn talent eveneens opgevallen bij andere gerenommeerde clubs, maar The Red Devils wisten toe te slaan middels een bod van bijna twintig miljoen euro.

Beginjaren in Manchester

Ferguson liet Ronaldo op 16 augustus 2003 debuteren voor Manchester United. In de Premier League-wedstrijd tegen Bolton Wanderers (4-0 zege) verscheen de Portugees na 61 minuten binnen de lijnen voor Nicky Butt. Zijn eerste doelpunt als Red Devil maakte de vleugelaanvaller op 1 november 2003 in de thuiswedstrijd tegen FC Portsmouth (3-0 zege). Met zes doelpunten en acht assists in veertig officiële wedstrijden beleefde hij een redelijke start. Eén van die doelpunten maakte hij overigens in de FA Cup-finale tegen Millwall (3-0 zege).

In het seizoen 2004-2005 steeg de waarde van Ronaldo binnen de spelersgroep van Manchester United. In vijftig officiële wedstrijden produceerde de aanvaller negen doelpunten en tien assists. Een beloning bleef evenwel uit. De manschappen van Ferguson bleven in competitieverband steken op een derde plaats, waar rivaal Arsenal te sterk bleek in de tweede opeenvolgende FA Cup-finale. Een misser van Paul Scholes in de strafschoppenserie bleek op Wembley fataal. Zelf benutte hij de derde strafschop.

Ronaldo pakte in januari 2006 rood in de stadsderby tegen Manchester City (3-1 nederlaag) vanwege een vliegende tackle op Andy Cole. Manchester United ging in beroep tegen deze sanctie, maar kon een schorsing niet voorkomen. Desalniettemin liep zijn aandeel in het seizoen 2005-2006 op naar 47 officiële wedstrijden, twaalf doelpunten en acht assists. Eén van die doelpunten maakte hij in februari 2006 in de League Cup-finale tegen Wigan Athletic (4-0 zege). Wayne Rooney scoorde die wedstrijd tweemaal, Louis Saha maakte de andere treffer.

Uitgefloten in Engeland

Gedurende zijn eerste drie seizoenen maakte Ronaldo zich al niet altijd populair in Engeland. Zijn maniertjes zorgden voor Britse frustraties, maar in de zomer van 2006 ontstonden er zelfs haatgevoelens. De aanvaller zorgde voor aanhoudende boosheid door United-collega Rooney een rode kaart aan te naaien op het WK van 2006. In de nasleep werd CR7 dan ook uitgefloten in verschillende stadions. Later toonde uitgerekend Rooney juist begrip. “Zou ik hetzelfde doen om ervoor te zorgen dat hij eruit zou worden gestuurd? Waarschijnlijk wel”, schreef hij in The Times.

Menig Manchester United-aanhanger was eveneens klaar met Ronaldo, maar dat sentiment draaide gaandeweg het seizoen 2006-2007. De Portugees bleek van grote waarde voor het team door 23 doelpunten en twintig assists af te leveren in 53 officiële wedstrijden. Met zes punten voorsprong op Chelsea kroonde het elftal van Ferguson zich tot landskampioen. In het topscorersklassement van de Premier League wisten alleen Didier Drogba (Chelsea) en Benni McCarthy (Blackburn Rovers) vaker toe slaan.

Ronaldo wist de ingezette lijn door te trekken in het seizoen 2007-2008 door 42 keer te scoren in 49 officiële wedstrijden. Manchester United wist drie trofeeën binnen te slepen: de landstitel, de Community Shield en de Champions League. Zelf maakte hij het openingsdoelpunt in de Champions League-finale tegen Chelsea (1-1), maar in de strafschoppenserie faalde hij juist. Mede dankzij uitblinker Edwin van der Sar bleef zijn misser uiteindelijk zonder sportieve consequenties.

Megatransfer naar Real Madrid

In de zomer van 2008 begon Ronaldo aan zijn zesde contractjaar bij Manchester United. Door een enkeloperatie moest de Portugees de start van het nieuwe seizoen missen, waardoor de strijd om de Europese Supercup aan zijn neus voorbij ging. Het Russische Zenit Sint-Petersburg won deze trofee door het onderonsje met 1-2 te winnen. The Red Devils trokken wel aan het langste eind op de wereldbeker voor clubs. De aanvaller scoorde zowel in de halve finale tegen Gamba Osaka (5-3) als de finale tegen LDU Quito (1-0).

Manchester United won in het seizoen 2008-2009 naast de wereldbeker ook de Premier League-titel, de League Cup en de Community Shield. Ronaldo loodste zijn team opnieuw naar de Champions League door tweemaal te scoren tegen Arsenal (1-3 zege), maar FC Barcelona zegevierde in de eindstrijd (0-2). De aanvaller besloot het seizoen met 26 doelpunten en twaalf assists in 53 officiële wedstrijden. In de strijd om de tweede opeenvolgende Engelse topscorerstitel eindigde hij nipt achter Chelsea-spits Nicolás Anelka.

Tijdens de zomer van 2009 kwam de relatie tussen Manchester United en Ronaldo ten einde. De Engelse topclub bereikte voor 94 miljoen euro overeenstemming met Real Madrid, dat daarmee een wereldwijd transferrecord vestigde. In augustus 2009 zorgde de steraanvaller voor een schok door zijn benen voor honderd miljoen euro te laten verzekeren. Zijn overstap naar de Spaanse hoofdstad luidde een jarenlange strijd in met Lionel Messi, die hij eind 2008 voor het eerst aftroefde in de strijd om de Ballon d’Or.

Droomstart in LaLiga

Ronaldo maakte op 29 augustus 2009 zijn debuut voor Real Madrid, dat in het Estadio Santiago Bernabéu een 3-2 zege boekte op Deportivo La Coruña. De peperdure aanwinst had welgeteld 35 minuten nodig voor zijn eerste doelpunt in LaLiga. Hij had geen aanpassingstijd nodig op Spaanse bodem. In de daaropvolgende competitiewedstrijden wist hij eveneens te scoren tegen Espanyol (0-3 zege), Deportivo Xerez (5-0 zege, tweemaal) en Villarreal (0-2 zege). De rechtspoot scoorde tussendoor bovendien tweemaal in de Champions League tegen FC Zürich (2-5 zege).

In het seizoen 2009-2010 (35 officiële wedstrijden) maakte Ronaldo 26 doelpunten in LaLiga en negen in de Champions League. Zo maakte de aanvaller in mei 2010 een hattrick op bezoek bij Real Mallorca (1-4 zege). Teamgenoot Gonzalo Higuaín maakte er zelfs 27 in de Spaanse competitie, maar dat bleek niet voldoende om FC Barcelona van de landstitel af te houden. De aartsrivaal behaalde mede dankzij de productieve Messi (34 competitietreffers) een voorsprong van drie punten.

Real Madrid wist in zijn eerste contractjaar überhaupt geen trofee binnen te slepen. De Koninklijke wist op 20 april 2011 wel met 1-0 te winnen van FC Barcelona in de Copa del Rey-finale (na verlenging). Ronaldo kroonde zich tot matchwinner door een voorzet van Ángel Di María binnen te koppen. Een doekje voor het bloeden, aangezien de Catalaanse grootmacht er vandoor ging met zowel de landstitel als de Champions League. CR7 maakte desalniettemin 53 doelpunten in 54 officiële wedstrijden, waarvan veertig in LaLiga.

Zestig goals in één seizoen

Ronaldo bleef in het seizoen 2011-2012 opnieuw buitengewoon productief: zestig keer in 55 officiële wedstrijden, waaronder 46 competitietreffers. De Portugees maakte in LaLiga hattricks tegen zowel Real Zaragoza (0-6 zege), Rayo Vallecano (6-2 zege), Málaga (0-4 zege), Osasuna (7-1 zege), Sevilla (2-6 zege), UD Levante (4-2 zege) en Atlético Madrid (1-4 zege). Real Madrid maakte in totaliteit 121 competitietreffers en kroonde zich met honderd punten tot kampioen van Spanje.

In het seizoen 2012-2013 veroverde Real Madrid de Supercopa de España door FC Barcelona over twee duels te verslaan (3-2 uit, 2-1 thuis). Ronaldo had met twee doelpunten een belangrijk aandeel. De steraanvaller liep één op één door 55 keer te scoren in 55 officiële wedstrijden, waaronder 34 competitietreffers. Zijn teller liep op naar vijf hattricks, waarvan één in de uitwedstrijd tegen Ajax (1-4 zege) in de Champions League. De Koninklijke struikelde uiteindelijk in de halve finale dankzij Borussia Dortmund.

Scheidsrechter Miguel Ángel Ayza Gámez stuurde Ronaldo in februari 2014 van het veld tegen Athletic Bilbao (1-1). De Real-aanvaller werd voor drie competitiewedstrijden uitgesloten, maar de boosdoener ontving een maand schorsing. Ook kwam de leidsman de rest van het seizoen niet in aanmerking voor het fluiten van de hoofdstedelingen. Zijn eigen teller liep in het seizoen 2013-2014 op naar 51 doelpunten in 47 officiële wedstrijden, waaronder één treffer in de Champions League-finale tegen Atlético Madrid (4-1 zege na verlenging).

Topscorer aller tijden in Madrid

Ronaldo behoorde in die periode tot de absolute wereldtop. De Ballon d’Or van zowel 2013 als 2014 werd uitgereikt aan de Portugees, die in het seizoen 2014-2015 ouderwets bleef met 61 doelpunten in 54 officiële wedstrijden. Vanzelfsprekend produceerde de aanvaller weer verschillende hattricks, maar zelfs drie wedstrijden in één wedstrijden waren onvoldoende om zijn honger te stillen. Na een vierklapper tegen Elche CF (5-1 zege) volgde in april 2015 zelfs een vijfklapper tegen Granada (9-1 zege).

In augustus 2014 besliste Ronaldo de Europese Supercup-wedstrijd tegen Sevilla (2-0 zege) door tweemaal te scoren. Later dat jaar veroverde Real Madrid tevens de wereldbeker voor clubteams. De steraanvaller scoorde niet in de finale tegen CA San Lorenzo (2-0), maar produceerde wel twee treffers in de halve finale tegen Cruz Azul (4-0 zege). FC Barcelona kaapte de landstitel weg middels een voorsprong van twee punten, waar Juventus te sterk bleek in de halve finale van de Champions League.

Real Madrid boekte op 12 september 2015 een 0-6 overwinning op Espanyol. Ronaldo noteerde vijf doelpunten en één assist, waardoor zijn doelpuntentotaal in LaLiga naar 230 steeg. CR7 verbrak daarmee het clubrecord van icoon Raúl. In de thuiswedstrijd tegen UD Levante (3-0 zege) volgde zijn 324ste officiële doelpunt in Madrileense dienst en daarmee mocht hij zich tevens topscorer aller tijden noemen namens Real. Een opvallend detail: Raúl had meer dan twee keer zoveel wedstrijden nodig voor die mijlpaal.

Champions League-hegemonie

Met 51 doelpunten in 48 officiële wedstrijden stond er in het seizoen 2015-2016 andermaal geen maat op Ronaldo. De rechtspoot maakte zestien doelpunten in het Champions League-toernooi, waaronder een vierklapper tegen Malmö FF (8-0 zege). Real Madrid bereikte de finale van het miljoenenbal en rekende daarin af met stadsgenoot Atlético Madrid. In de reguliere speeltijd en de verlenging scoorde hij niet, maar de aanvaller schoot in de strafschoppenserie wel de allesbeslissende inzet achter doelman Jan Oblak.

Real Madrid wist in het seizoen 2016-2017 een viertal prijzen binnen te slepen: de landstitel, de Champions League, de Europese Supercup en de wereldbeker voor clubs. Ronaldo scoorde tweemaal in de Champions League-finale tegen Juventus (4-1) en driemaal in de WK-finale tegen Kashima Antlers (4-2 na verlenging). Het gemiddelde van één doelpunt per wedstrijd bleek ditmaal niet haalbaar, maar met 42 doelpunten in 46 officiële wedstrijden bleef zijn rendement buitengewoon.

In het seizoen 2017-2018 maakte Ronaldo vijftien doelpunten in de eerste tien Champions League-wedstrijden, waaronder een fabuleuze omhaal tegen Juventus in Turijn (0-3 zege). Zelfs de Italiaanse aanhang gaf de aanvaller een staande ovatie. Na de kwartfinales scoorde hij niet meer in het miljoenenbal, maar zijn team prolongeerde de trofee desondanks andermaal middels een 3-1 overwinning op Liverpool. De Madrilenen veroverden tevens de Supercopa de España, Europese Supercup en de wereldbeker.

Voor 117 miljoen naar Juventus

Ronaldo, die de Ballon d’Or van 2016 en 2017 wist te winnen, sloot zijn negende seizoen in Madrileense dienst af met 44 doelpunten in evenzoveel wedstrijden. Desondanks besloot Real Madrid medio 2018 mee te werken aan een overstap naar Juventus. De Oude Dame betaalde zo’n 117 miljoen euro voor diens handtekening en dat betekende een Italiaans transferrecord. Uiteraard sloot zaakwaarnemer Jorge Mendes eveneens een topdeal voor de steraanvaller: 31 miljoen euro netto per seizoen.

Op 18 augustus 2018 maakte Ronaldo zijn debuut voor Juventus, dat een 2-3 zege boekte op het veld van Chievo Verona. De Portugees scoorde niet in zijn eerste drie competitieduels, maar bezorgde de Italiaanse topclub op 16 september 2018 de vierde opeenvolgende driepunter ten koste van Sassuolo (2-1 zege) middels een dubbelslag. Gaandeweg het seizoen 2018-2019 steeg zijn aandeel naar 28 doelpunten in 43 officiële wedstrijden, waaronder 21 treffers in de Serie A.

Juventus kroonde zich in 2019 andermaal tot landskampioen door achtervolger Napoli op elf punten te houden. Met het aantrekken van Ronaldo dacht de clubleiding ook internationaal een grote stap te kunnen zetten. Het winnen van de Champions League stond bovenaan het verlanglijstje, maar het avontuur van 2018-2019 strandde al in de kwartfinale dankzij Ajax. Na een 1-1 gelijkspel in de Johan Cruijff ArenA ging de returnwedstrijd in Turijn met 1-2 verloren. CR7 scoorde ‘uiteraard’ in beide krachtmetingen.

Frustraties in Turijn

In het seizoen 2019-2020 prolongeerde Juventus de landstitel. Ronaldo had een belangrijk aandeel in dat succes door 31 keer raak te schieten in 33 competitiewedstrijden. Zijn seizoenstotaal liep op naar 37 doelpunten in 46 officiële wedstrijden. De Oude Dame stelde in de Champions League opnieuw teleur middels uitschakeling tegen Olympique Lyon in de achtste finales. Na een 1-0 nederlaag in Frankrijk scoorde de veteraan nog wel tweemaal in eigen huis, maar Memphis Depay schoot de opponent een ronde verder.

Het derde contractjaar van Ronaldo in Turijn verliep teleurstellend. Juventus won weliswaar de Coppa Italia en de Supercoppa Italiana, maar kwam in de Serie A niet verder dan een vierde plaats. Daarnaast strandde het Champions League-avontuur andermaal in de achtste finales dankzij diens landgenoten van FC Porto. De duurste aankoop uit de clubgeschiedenis sloot het seizoen 2020-2021 nochtans af met fraaie statistieken: 36 doelpunten in 44 officiële wedstrijden, waaronder zijn tweede Serie A-hattrick tegen Cagliari.

Juventus begon het seizoen 2021-2022 met een gelijkspel op het veld van Udinese (2-2). Ronaldo mocht pas na zestig minuten invallen voor Álvaro Morata. Transferspecialist Fabrizio Romano onthulde vervolgens dat de aanvaller een officieel transferverzoek had ingediend bij de clubleiding. Op dat moment was er nog geen sprake van een officiële aanbieding van welke club dan ook, maar al snel stond Manchester United voor hem op de stoep. Beide clubs werden het eens over een transfersom van ‘slechts’ vijftien miljoen euro (exclusief bonussen).

Ruzie met Ten Hag

In 2021 leek Ronaldo aanvankelijk op weg naar Manchester City, maar uiteindelijk koos hij voor een hereniging met Manchester United. Op 11 september 2021 maakte de Portugees zijn officiële comeback als Red Devil en prompt scoorde hij tweemaal tegen Newcastle United (4-1 zege). In het seizoen 2021-2022 steeg zijn rendement naar 24 doelpunten in 38 officiële wedstrijden. Die productie dankte de aanvaller onder meer aan hattricks tegen Tottenham Hotspur en Norwich City, die allebei met 3-2 werden verslagen op Old Trafford.

De comeback van Ronaldo verliep beslist niet zoals gehoopt. Natuurlijk pikte de superster zijn doelpunten mee, maar Manchester United kwam niet verder dan plek zes in de Premier League en stelde in alle toernooien eveneens teleur. Zowel Ole Gunnar Solskjaer als Ralf Rangnick vertrok voortijdig als manager van de dolende grootmacht. In de zomer van 2022 besloot de clubleiding om een nieuwe weg in te slaan met een Nederlandse trainer: Erik ten Hag. Hij verruilde Ajax voor een loodzwaar karwei in Manchester.

Onder leiding van Ten Hag werkte Ten Hag een wisselvallige eerste seizoenshelft af. Ronaldo kon Manchester United onvoldoende ondersteunen met slechts drie doelpunten in zestien officiële wedstrijden. De aanvaller raakte zelfs op een zijspoor, waardoor er grote onenigheid ontstond tussen trainer en speler. Uiteindelijk besloot de manager om geen beroep meer te doen op CR7. De clubleiding steunde diens beslissing en besloot halverwege het seizoen 2022-2023 om diens contract te verscheuren.

Goalgetter in Saudi-Arabië

Ronaldo zat eind 2022 enige tijd zonder club, maar vond uiteindelijk emplooi buiten Europa. De Portugees liet zich verleiden door een astronomisch aanbod van Al-Nassr voor een periode van tweeënhalf jaar. Naar verluidt accepteerde de aanvaller een jaarsalaris van tweehonderd miljoen euro, waarmee hij een nieuwe record vestigde. Op 22 januari 2023 debuteerde hij in Saudi-Arabië met een 1-0 overwinning op Al-Ettifaq. Zijn eerste doelpunt viel op 3 februari 2023 in de uitwedstrijd tegen Al-Fateh (2-2).

Zes dagen na zijn eerste doelpunt voor Al-Nassr scoorde Ronaldo maar liefst viermaal tegen Al-Wehda (0-4 zege). Gedurende zijn eerste halfjaar steeg zijn rendement naar veertien doelpunten in negentien officiële wedstrijden, maar een trofee leverde dat niet op. Een prijs won de aanvoerder van het stel evenmin in de seizoenen 2023-2024 en 2024-2025. Met 44 en 35 doelpunten in respectievelijk 45 en 41 officiële wedstrijden bleef hij desalniettemin goud waard voor de Saudische topclub.

In de zomer van 2025 verlengde Ronaldo zijn contract met Al-Nassr tot medio 2027. De aanvaller zag daarmee af van een transfervrij vertrek uit Saudi-Arabië.

---

Interlandcarrière Cristiano Ronaldo

Cristiano Ronaldo vertegenwoordigde Portugal in verschillende jeugdteams. Het supertalent mocht zijn kunsten vertonen in de Onder-15, Onder-17, Onder-20 en Onder-21. In 2004 mocht de aanvaller daarnaast opdraven voor het olympisch team van de Portugezen. In de tweede groepswedstrijd tegen Marokko (2-1 zege) pikte hij een doelpunt mee, maar nederlagen tegen Irak en Costa Rica (2-4) bleken fataal. Zijn team werd daardoor al in de groepsfase uitgeschakeld op de Olympische Spelen.

Op 20 augustus 2003 maakte Ronaldo reeds zijn debuut voor het nationale team van Portugal, dat een 1-0 zege boekte op Kazachstan. De aanvaller mocht een helft opdraven in deze oefeninterland. In 2004 fungeerde zijn geboorteland als decor voor het EK. Op die eindronde scoorde hij tegen zowel Griekenland (1-2, groepsfase) als Nederland (2-1, halve finale). Men kreeg in de EK-finale de kans op sportieve revanche, maar Griekenland zorgde voor een ultieme stunt door met 0-1 te winnen.

In 2006 speelde Ronaldo zijn eerste WK. De Portugese sterspeler scoorde in de groepsfase tegen Iran (2-0 zege), maar bleef die eindronde steken op één doelpunt. In de kwartfinale maakte hij zich niet populair door Manchester United-collega Wayne Rooney een rode kaart aan te smeren en dit te vieren middels een knipoog. Bij zijn terugkeer in Engeland werd hij getrakteerd op een fluitconcert. Op Duitse bodem eindigde men als vierde door nederlagen tegen Frankrijk (0-1, halve finale) en Duitsland (1-3, troostfinale).

Smachtend naar succes

Ronaldo speelde in de zomer van 2008 zijn derde eindtoernooi. In de tweede groepswedstrijd van het EK wist de aanvaller met een doelpunt bij te dragen aan de 3-1 overwinning op Tsjechië, maar het avontuur strandde al in de kwartfinale dankzij Duitsland (2-3). Op het WK van 2010 in Zuid-Afrika bleef hij steken op één doelpunt in de groepswedstrijd tegen Noord-Korea (7-0 zege). Portugal sneuvelde ditmaal al in de achtste finale dankzij topfavoriet Spanje (1-0 zege).

Het kwalificatietraject voor het EK van 2012 verliep moeizaam. Portugal moest zelfs aantreden in de play-offs, maar wist het laatste ticket binnen te slepen door Bosnië & Herzegovina in de return met 6-2 te verslaan. Ronaldo maakte in die wedstrijd twee doelpunten. Tijdens de Europese eindronde scoorde hij tegen zowel Nederland (2-1 zege, tweemaal) en Tsjechië (1-0 zege). De Portugezen bereikten hierdoor de halve finale, maar Spanje trok na strafschoppen aan het langste eind.

In september 2013 maakte Ronaldo tegen Noord-Ierland (2-4 zege) zijn eerste hattrick als Portugees international. Hattrick nummer twee volgde in november van datzelfde jaar op bezoek bij Zweden (2-3 zege). De sterspeler verscheen met vertrouwen op het WK van 2014, maar zijn aandeel in Brazilië bleef steken op één doelpunt. Portugal stelde hevig teleur door te sneuvelen in een groep met Duitsland, Ghana en de Verenigde Staten. Vier punten volstonden niet voor de knock-outfase.

Europees kampioen

In 2016 speelde Ronaldo zijn zevende opeenvolgende eindtoernooi als A-international. CR7 liet zich gelden door tweemaal te scoren tegen Hongarije (3-3) en eenmaal tegen Wales (2-0 zege). Het laatstgenoemde resultaat volstond voor het bereiken van de EK-finale. Door een blessure moest de aanvaller zich al na 25 minuten laten vervangen door Ricardo Quaresma. Hij viel later op door vanaf de kant enthousiast te coachen. Met succes, aangezien Portugal thuisland Frankrijk in de verlenging wist te verrassen (0-1).

Ronaldo produceerde in oktober 2016 een vierklapper tegen Andorra (6-0 zege). Portugal plaatste zich als Europees kampioen probleemloos voor het WK van 2018. De steraanvaller opende het wereldkampioenschap met een hattrick tegen Spanje (3-3) en loodste zijn team vervolgens naar een 1-0 zege op Marokko. Zijn sterke start kreeg geen vervolg in Rusland. Het nationale team sneuvelde in de achtste finale door toedoen van Uruguay (1-2). Wel mocht hij zich inmiddels Europees topscorer aller tijden noemen dankzij zijn 85ste interlandtreffer.

Portugal won in 2019 de eerste editie van de Nations League. Ronaldo loodste zijn team met een hattrick langs Zwitserland (3-1 zege), waarna Nederland in de finale met 1-0 moest buigen. Op het EK van 2021 maakte de aanvaller indruk door vijfmaal te scoren in de groepsfase. Men doorstond een groep met Duitsland, Frankrijk en Hongarije, maar de daaropvolgende achtste finale bleek fataal. België trok met 0-1 aan het langste eind en zorgde voor een vroegtijdige eliminatie voor de Portugezen.

Tweede Nations League-winst

Portugal had de play-offs nodig om het WK van 2022 te bereiken. Ronaldo scoorde in de eerste groepswedstrijd tegen Ghana (3-2 zege), maar in de kwartfinale liet men zich verrassen door Marokko (0-1). In de zomer van 2024 scoorde hij überhaupt niet op het EK. De routinier faalde in de verlenging van de de achtste finale tegen Slovenië vanaf elf meter, maar schoot in de strafschoppenserie alsnog raak. Een ronde later eindigde het avontuur evenwel door een verloren strafschoppenserie tegen Frankrijk.

Ronaldo mocht zich inmiddels topscorer én recordinternational noemen van Portugal. In 2025 veroverde de sterspeler zijn derde trofee als A-international door de Nations League voor de tweede keer te winnen. Ronaldo scoorde in de halve finale tegen Spanje, maar moest de verlenging en de strafschoppenserie vanaf de zijkant volgen.

---

Het gezinsleven van Cristiano Ronaldo

Cristiano Ronaldo bracht zijn jeugdjaren door op het Portugese eiland Madeira. Het gezin bestond daarnaast uit vader Dinis Aveiro, moeder Maria Dolores dos Santos Aveiro, zus Elma dos Santos Aveiro Caires, zus Liliana Cátia en broer Hugo Aveiro. CR7 was een ongewenst kind, maar zijn moeder slaagde er niet in om een miskraam tot stand te brengen. Desondanks ontstond een goede relatie. Zijn vader overleef al op relatief jonge leeftijd aan de gevolgen van een alcoholverslaving.

Ronaldo werd in 2010 voor het eerst vader van een zoon: Cristiano junior. In juni 2017 wist een Amerikaanse draagmoeder een tweeling op de wereld te zetten (Mateo en Eva Maria), waar zijn nieuwe vriendin Georgina Rodriguez datzelfde jaar moeder werd van Alana. Het stel onthulde in oktober 2021 de zwangerschap van een nieuwe tweeling, maar in april 2022 bleek maar één kind de geboorte te hebben overleefd: dochter Bella Esmeralda. Het gezin bleef daardoor beperkt tot vijf kinderen.

Controversieel

In de zomer van 2018 werd Ronaldo schuldig bevonden aan belastingfraude. De stervoetballer zou in de periode 2011-2014 inkomsten uit portretrechten hebben verzwegen middels een bedrijf op de Maagdeneilanden. Hij kreeg een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee jaar en een boete van 18,8 miljoen euro. Datzelfde jaar beschuldigde Kathryn Mayorga hem van verkrachting in Las Vegas, maar in 2019 besloten de Amerikaanse autoriteiten geen vervolg in te stellen vanwege een gebrek aan bewijs.

---

Prijzenkast Cristiano Ronaldo

Team	Seizoen	Prijs
Sporting Portugal	2002-2003	Portugese Supercup
Manchester United	2003-2004 2005-2006 2006-2007 2007-2008 * * 2008-2009 * *	FA Cup League Cup Landskampioen Landskampioen Community Shield Champions League Landskampioen League Cup Wereldbeker voor clubs
Real Madrid	2010-2011 2011-2012 2012-2013 2013-2014 * 2014-2015 * 2015-2016 2016-2017 * * 2017-2018 * * *	Copa del Rey Landskampioen Supercopa de España Copa del Rey Champions League Europese Supercup Wereldbeker voor clubs Champions League Landskampioen Champions League Wereldbeker voor clubs Supercopa de España Champions League Europese Supercup Wereldbeker voor clubs
Portugal	2016 2019 2025	Europees kampioen Nations League Nations League
Juventus	2018-2019 * 2019-2020 2020-2021 *	Landskampioen Supercoppa Italiana Landskampioen Coppa Italia Supercoppa Italiana
Al-Nassr	2023	Arab Club Champions Cup

Cristiano Ronaldo veroverde tijdens zijn voetbalcarrière een groot aantal individuele prijzen. Een overzicht van de meest belangrijke prijzen:

Prijs	Seizoen
Ballon d’Or	2008, 2013, 2014, 2016, 2017
Europese Gouden Schoen	2007–08, 2010–11, 2013–14, 2014–15
FIFA Puskás Award	2009

Laatste update: 18 september 2025