Het laatste nieuws over Romelu Lukaku

Romelu Lukaku is een Belgische spits met Congolese roots. De international van België verruilde Chelsea in de zomer van 2024 voor Napoli.

• Lukaku speelt momenteel voor Napoli
• De spits speelde eerder voor Anderlecht, Chelsea, Everton, Manchester United, Inter, AS Roma
• Hij veroverde landstitels in België en Italië
• In Engeland en Italië werd Lukaku bekerwinnaar
• Hij debuteerde in 2010 als A-international van België

Clubcarrière Romelu Lukaku

Romelu Menama Lukaku Bolingoli zag op 13 mei 1993 het levenslicht in de Belgische stad Antwerpen. Hij is een zoon van Roger en Adolphine Lukaku, waar het gezin eveneens bestond uit een jongere broer (Jordan). Zijn vader en broertje schopten het eveneens tot een carrière als profvoetballer. Senior speelde als spits voor clubs als KV Mechelen, KV Oostende en het Turkse Gençlerbirligi, waar hij eind jaren tachtig eveneens mocht aantreden als international van Zaïre.

Door verkeerde investeringen raakte het gezin in de problemen. “Onze kabeltelevisie moest weg, we gebruikten soms tot drie weken lang geen elektriciteit en als ik een bad nam was dat met koud water”, vertelde Lukaku jaren later op The Players’ Tribune. Op zesjarige leeftijd zag hij zijn moeder water toevoegen aan melk. “Ik kon mijn moeder zo niet langer aanzien. Ik zei haar dat alles zou veranderen. Ze huilde, toen zei ik dat ik voor RSC Anderlecht zou gaan spelen en dat dat snel zou gebeuren. Alles zou goedkomen.”

De voetbalcarrière van Lukaku begon in 1999 bij Rupel Boom FC. Na vier jaar stapte de aanvaller over naar KFC Wintam, waar hij slechts één seizoen te bewonderen viel. Via Lierse SK (2004-2006) maakte de linkspoot uiteindelijk de overstap naar zijn droomclub Anderlecht. “Ik speelde met zoveel woede – door de ratten in ons appartement, door het gebrek aan elektriciteit waardoor ik de Champions League niet kon volgen, door de manier waarop andere ouders naar me keken. Ik had een missie”, vertelde hij over zijn jeugdjaren.

Debuut voor Anderlecht

Lukaku debuteerde op 24 mei 2009 als profvoetballer. In de play-offwedstrijd tegen Standard Luik (1-0 nederlaag) mocht de spits na 65 minuten invallen voor Víctor Bernárdez. Op 22 augustus 2009 wist hij voor het eerst te scoren en droeg daarmee bij aan een 0-2 zege op SV Zulte Waregem. Tussen 17 oktober en 21 november 2009 scoorde hij zelfs in vijf opeenvolgende competitieduels, waar de Ajax-defensie op 17 december van dat jaar evenmin vat kreeg op de tienersensatie. In Amsterdam maakte Lukalu zijn eerste twee Champions League-treffers (1-3).

Met negentien doelpunten in 45 officiële wedstrijden maakte Lukaku in het seizoen 2009-2010 een uitstekende indruk bij Anderlecht. In 2010 behaalde de spits zijn eerste landstitel. Zijn team mocht in het daaropvolgende seizoen opnieuw aantreden tegen Ajax, maar ditmaal wist de Amsterdamse defensie hem het scoren te beletten. Paars-Wit profiteerde desondanks dankbaar van zijn aanwezigheid, aangezien diens teller in het jaargang 2010-2011 opliep naar twintig doelpunten in vijftig officiële wedstrijden.

Met treffers tegen OH Leuven (2-1 nederlaag) en KV Mechelen (3-1 zege) beleefde Lukaku een productieve start van het seizoen 2011-2012. Anderlecht wist dat seizoen de landstitel te grijpen, maar moest het al na twee competitieduels stellen zonder de spits. Op 6 augustus 2011 bereikte de Brusselse club een akkoord met Premier League-club Chelsea over een transfer ter waarde van maximaal twintig miljoen euro. De Londenaren bekroonden zijn ontwikkeling met een vijfjarig contract.

Geflopt bij Chelsea

Op 27 augustus 2011 debuteerde Lukaku in het shirt van Chelsea, dat destijds onder leiding stond van André Villas-Boas. De Belgische aanvaller mocht tegen Norwich City (3-1 zege) na 83 minuten invallen voor de Spanjaard Fernando Torres. Zijn eerste speelminuten op Stamford Bridge waren een feit, maar bleken geen voorbode voor een succesvolle periode. Gaandeweg het seizoen 2011-2012 gunden de Londenaren hem welgeteld 404 speelminuten in alle competities (twaalf wedstrijden).

Chelsea besloot Lukaku het seizoen 2012-2013 onder te brengen bij competitiegenoot West Bromwich Albion. Waar de huurling in zijn eerste contractjaar in Engeland geen enkel doelpunt maakte, daar had hij welgeteld negen minuten nodig om The Baggies te helpen aan een 3-0 zege op Liverpool. Gaandeweg het seizoen steeg zijn rendement naar zeventien doelpunten in 38 officiële wedstrijden. Zo maakte hij een hattrick in de thuiswedstrijd tegen Manchester United (5-5), dat in het teken stond van het afscheid van United-coryfee Sir Alex Ferguson.

In de zomer van 2013 mocht Lukaku weer aansluiten bij Chelsea. Op 30 augustus van dat jaar faalde de spits vanaf elf meter tegen Bayern München, dat zich daardoor tot winnaar van de Europese Supercup kroonde. Manager José Mourinho besloot vervolgens het vertrouwen op te zeggen. Na zijn derde officiële optreden van het seizoen stemde de Portugees in met een uitleenperiode aan Everton, dat hem later permanent aan de selectie toevoegde.

Goalgetter bij Everton

Lukaku debuteerde op 21 september 2013 in Everton-shirt middels een 2-3 zege en een doelpunt tegen West Ham United. In de 85ste minuut kopte de Belg het winnende doelpunt binnen. In de daaropvolgende competitieduels met Newcastle United (3-2 zege) en Manchester City (3-1 nederlaag) wist hij in totaliteit zelfs driemaal te scoren. De aanvaller wilde het ongelijk van Chelsea aantonen en slaagde daar behoorlijk in. Met zestien doelpunten in 33 officiële wedstrijden liep hij bijna één op twee namens The Toffees.

In de zomer van 2014 kwamen Everton en Chelsea een permanente transfer overeen à 35 miljoen euro. Met de club uit Liverpool plaatste Lukaku zich voor het Europa League-toernooi van het seizoen 2014-2015. De spits kwam in de knock-outfase helemaal los met vijf doelpunten tegen BSC Young Boys en twee doelpunten tegen Dynamo Kiev, maar desondanks werd men uitgeschakeld door de Oekraïners. In totaliteit maakte hij dat seizoen twintig doelpunten in 48 officiële wedstrijden.

Tussen 1 november en 19 december 2015 scoorde Lukaku achtereenvolgens tegen Sunderland AFC, West Ham United, Aston Villa (tweemaal), AFC Bournemouth, Crystal Palace, Norwich City en Leicester City. Met 25 doelpunten in 46 officiële wedstrijden bleek de spits zeer op dreef. Met een dubbelslag schakelde hij uitgerekend Chelsea uit in de FA Cup (2-0), maar Manchester United bleek vervolgens te sterk (1-2). In het seizoen 2016-2017 voegde hij daar 26 doelpunten in 39 officiële wedstrijden aan toe, waaronder een vierklapper tegen AFC Bournemouth (6-3 zege).

Twee seizoenen Manchester United

Lukaku verdiende medio 2017 voor 84,7 miljoen euro een transfer naar Manchester United. Dit betekende een hereniging met manager Mourinho, die hem bij Chelsea amper krediet gaf. De spits tekende voor vijf seizoenen plus een optiejaar. In zijn debuutwedstrijd scoorde hij meteen tegen Real Madrid, maar de Europese Supercup ging desondanks naar de Spaanse topclub (1-2). Zijn Premier League-debuut resulteerde zelfs in een dubbelslag tegen West Ham United (4-0 zege).

Met 27 doelpunten in 51 officiële wedstrijden liep Lukaku in het seizoen 2017-2018 meer dan één op één namens Manchester United. Een hoofdprijs leverde dat echter niet op. Zowel in de Premier League als de FA Cup eindigden The Red Devils als runner-up. In december 2018 werd Mourinho vanwege de tegenvallende resultaten ontslagen als manager, waardoor Ole Gunnar Solskjaer voor de groep kwam te staan. Onder leiding van de Noor besliste de Belg in maart 2019 de Champions League-wedstrijd tegen Paris Saint-Germain (1-3) met twee doelpunten.

Ondanks de dubbelslag in Parijs slaagde Lukaku er niet in om zich op te werpen tot onbetwiste aanvalsleider van Manchester United. Tijdens het seizoen 2018-2019 steeg zijn aandeel naar ‘slechts’ vijftien doelpunten in 45 officiële wedstrijden. Met Paul Pogba en Marcus Rashford behoorde de spits weliswaar tot de productiefste spelers van het team, maar desondanks besloot de clubleiding in de zomer van 2019 mee te werken aan een overstap naar Internazionale. Het prijskaartje bedroeg maximaal 83 miljoen euro.

Kampioen met Inter

In Milaan ondertekende Lukaku een vijfjarig contract. De aanvaller beleefde een voortvarende start door te scoren in de Serie A-duels met US Lecce (4-0 zege) en Cagliari (1-2 zege). Gaandeweg het seizoen 2019-2020 liep zijn teller op naar 34 doelpunten in 51 officiële wedstrijden. Internazionale verspeelde het kampioenschap door op één punt van Juventus te eindigen, waar men in de Europa League als runner-up eindigde dankzij Sevilla (2-3). In de finale maakte de Rode Duivel zijn zevende treffer in zes Europa League-duels.

Cristiano Ronaldo veroverde in het seizoen 2020-2021 opnieuw de topscorerstitel namens Juventus (29 keer). Lukaku eindigde met 24 treffers op de respectabele tweede plaats, maar de Internazionale-aanvaller mocht als laatste lachen. De jarenlange Serie A-hegemonie van De Oude Dame kwam ten einde. Juventus eindigde slechts als vierde, waar Inter met twaalf punten voorsprong op aartsrivaal AC Milan de eerste landstitel sinds 2010 veroverde. In totaal maakte hij er dertig in 44 officiële wedstrijden.

Medio 2021 klopte Chelsea opnieuw aan bij Lukaku. De Londenaren waren bereidwillig om hem een nieuwe kans te geven in Londen en betaalden daarvoor een megabedrag van 115 miljoen euro. Hij werd daarmee de duurste voetballer aller tijden door alle betaalde transfersommen bij elkaar op te tellen. Op Stamford Bridge ondertekende de spits een vijfjarig contract, tot grote woede van de aanhang in Milaan. De harde kern keerde zich in woord en gebaar tegen de linkspoot.

Glans ontbreekt bij Chelsea

Lukaku maakte op 22 augustus 2021 zijn rentree voor Chelsea, dat een 0-2 zege boekte op stadsgenoot Arsenal. Al na vijftien minuten wist de spits toe te slaan voor The Blues. Op 11 september 2021 maakte hij zijn tweede en derde treffer in de thuiswedstrijd tegen Aston Villa (3-0 zege). In februari 2022 wist de recordaankoop van de Londenaren zijn team de wereldbeker te bezorgen door doelpunten mee te pikken tegen zowel het Saudische Al-Hilal (1-0) als het Braziliaanse Palmeiras (2-1 na verlenging).

Chelsea verspeelde in het seizoen 2021-2022 zowel de FA Cup als de League Cup aan Liverpool, dat in de finalewedstrijden na strafschoppen aan het langste eind trok. Lukaku wist zich niet te ontpoppen tot de onomstreden nummer één spits van de Londenaren. Gaandeweg het seizoen steeg zijn aandeel naar ‘slechts’ vijftien doelpunten en twee assists in 44 officiële wedstrijden. Manager Thomas Tuchel gebruikte hem zelfs vijftien keer als invaller, waar hij een aantal wedstrijden zelfs aan de kant bleef.

Al na één seizoen bleek de liefde tussen Chelsea en Lukaku alweer bekoeld. De Premier League-club verhuurde de spits aan Internazionale, dat acht miljoen euro plus bonussen betaalde als huursom. Met veertien doelpunten in 37 officiële wedstrijden wist hij echter geen glansrijk seizoen te draaien in Milaan. Ondanks een sterke eindspurt en twee behaalde prijzen (Coppa Italia en Supercoppa Italiana) besloot de clubleiding omwille van de transfersom af te zien van een definitieve overname.

Eén seizoen AS Roma

Chelsea zat medio 2023 in de maag met Lukaku. De Londenaren probeerden hem te verkopen aan Al-Hilal, Internazionale en Juventus, maar geen van deze clubs wist een akkoord te bereiken met zowel The Blues als de speler zelf. Zo voelde hij er zelf weinig voor om Europa te verlaten. Uiteindelijk besloot de Premier League-club in te stemmen met een uitleenperiode bij AS Roma. Men betaalde zes miljoen euro in ruil voor een loonoffer van de Belgische linkspoot.

Lukaku debuteerde op 1 september 2023 in de thuiswedstrijd tegen AC Milan (1-2 nederlaag) door Stephan El Shaarawy na 71 minuten af te lossen. Zestien dagen later maakte de spits ten koste van Empoli (7-0 zege) zijn eerste doelpunt voor de Romeinen. Gaandeweg het seizoen 2023-2024 steeg zijn rendement naar 21 doelpunten in 47 officiële wedstrijden. Ten koste van Feyenoord, Brighton & Hove Albion en AC Milan bereikte men de halve finale van de Europa League, maar Bayer Leverkusen trok vervolgens aan het langste eind.

Transfer naar Napoli

Chelsea en Napoli bereikten in de zomer van 2024 overeenstemming over een prijskaartje van maximaal 45 miljoen euro. Ook bedong de Londense club dertig procent bij doorverkoop. In ruil daarvoor ondertekende de Belg een driejarig contract in Napels. Op 31 augustus 2024 debuteerde de aanvaller in de thuiswedstrijd tegen Parma Calcio 1913 (2-1 zege) door Giacomo Raspadori na 62 minuten af te lossen. Lukaku maakte in de 92ste minuut de gelijkmaker, waar Frank Anguissa in de 96ste minuut zelfs de winst tot stand bracht.

Onder leiding van Antonio Conte wist Lukaku zich op te werken tot aanvalsleider van Napoli. Zo maakte hij onder meer de winnende treffer tegen Juventus en AC Milan (allebei 2-1). Gaandeweg het seizoen 2024-2025 steeg zijn rendement naar dertien doelpunten en elf assists in 37 officiële wedstrijden. Eén van die treffers stelde het kampioenschap veilig door de voorsprong op Cagliari naar 2-0 te tillen. Het betrof pas de vierde Scudetto uit de clubgeschiedenis.

Interlandcarrière Romelu Lukaku

Lukaku kwam als jeugdinternational in actie voor de Onder-15, Onder-18 en Onder-21 van België. De spits debuteerde op 3 maart 2010 als A-international van België. Bondscoach Dick Advocaat liet hem in de oefeninterland tegen Kroatië (0-1 nederlaag) 77 minuten opdraven alvorens hij Jonathan Blondel liet invallen. Zijn eerste twee doelpunten voor de Rode Duivels vielen op 17 november 2010 in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Rusland en bezorgde hem meteen de rol van matchwinner (0-2).

België greep naast een ticket voor het EK van 2012, maar bouwde ondertussen wel aan een nationaal team met nieuw elan. Spelers als Thibaut Courtois, Toby Alderweireld, Vincent Kompany, Jan Vertonghen, Kevin De Bruyne, Eden Hazard, Dries Mertens en Lukaku bezorgden het Belgische volk weer een glimlach. In de kwalificatiefase voor het WK van 2014 kwam dit tot uiting. De spits schoot zijn team zelfs langs de Verenigde Staten (2-1 na verlenging), maar Argentinië beëindigde het avontuur in de kwartfinale (0-1).

Op het EK van 2016 scoorde Lukaku tweemaal in de groepswedstrijd tegen Ierland (3-0 zege). België bereikte de kwartfinale mer fris aanvalsvoetbal, maar struikelde in de kwartfinale verrassend over Wales (1-3). Op het WK van 2018 lukte het wel om die ronde te overleven door Brazilië uit te schakelen. Men bood Frankrijk vervolgens weerstand in de halve finale, maar de EK-finale bleef uit door een 0-1 nederlaag. Wel veroverde het team brons ten koste van Engeland (2-0). Lukaku eindigde het toernooi in Rusland met vier doelpunten.

Ultiem succes blijft uit

Op het EK van 2021 wist Lukaku te scoren tegen zowel Rusland (3-0 zege, tweemaal), Finland (2-0) en Italië (1-2). De nederlaag tegen het laatstgenoemde land betekende exit in de kwartfinale. Het WK van 2022 verliep vervolgens dramatisch. Men opende het toernooi weliswaar met een 1-0 zege op Canada, maar sneuvelde vervolgens al in de groepsfase door puntenverlies tegen Marokko (0-2) en Kroatië (0-0). De aanvaller liet tegen de Kroaten een aantal opgelegde kansen onbenut. Na afloop oogde hij ontroostbaar.

België opende het EK van 2024 met een 0-1 nederlaag tegen Slowakije. Een 2-0 zege op Roemenië en een 0-0 gelijkspel volstonden alsnog om de groepsfase te doorstaan, maar in de achtste finale strandde het avontuur dankzij Frankrijk (0-1). Een deel van de gouden generatie was reeds afgezwaaid of nam na deze eindronde afscheid als Rode Duivel. Lukaku besloot wel door te gaan als international. Mede dankzij drie treffers tegen Oekraïne hielp hij de ploeg aan lijfsbehoud in de Nations League.

Prijzenkast Romelu Lukaku

Laatste update: 23 mei 2025