Het laatste nieuws over Marco van Ginkel

Marco van Ginkel is een middenvelder van beroep. In februari 2025 dook de achtvoudig Oranje-international na een lange periode zonder club op bij het Portugese Boavista.

• Van Ginkel is momenteel clubloos
• De middenvelder begon zijn carrière bij Vitesse en keerde in 2023 terug
• Tussendoor speelde hij voor Chelsea, AC Milan, Stoke City en PSV
• Van Ginkel won twee landstitels en één KNVB Beker in Eindhoven
• In 2012 debuteerde Van Ginkel in het Nederlands elftal

Clubcarrière Marco van Ginkel

Wulfert Cornelius (Marco) van Ginkel zag op 1 december 1992 het levenslicht in het ziekenhuis van Amersfoort, maar groeide op in Scherpenzeel. Hij is een zoon van oud-voetballer Alex van Ginkel, die in de jaren tachtig kortstondig voor FC Utrecht speelde. Op Vitesse.org verklaarde de rechtspoot jaren later over zijn toenmalige woonplaats en het ‘hechte gezin’ waarin hij opgroeide: “Mijn zussen Danielle en Miranda wonen ook nog thuis, en dat zorgt elke dag voor veel gezelligheid. Behalve hel voetbal, speelt mijn hele sociale leven zich af in Scherpenzeel.”

Scherpenzeel beschikte over twee amateurverenigingen: VV Scherpenzeel en De Valleivogels. De middenvelder koos voor laatstgenoemde club, waar kantinebeheerder Piel van den Brandhof hem al aantrof als ‘een klein jochie’. “En toen zag ik het al: die jongen heeft veel talent met een geweldig schot.” Zijn talent viel al snel op bij een aantal profclubs. FC Utrecht was er daar één van, maar toch besloot hij niet in de voetsporen te treden van senior. “Ik ben al op mijn negende weggegaan naar Vitesse.”

Als jeugdspeler werd Van Ginkel met een busje opgehaald door Vitesse, waar hij onder meer samenspeelde met Ricky van Wolfswinkel. Zijn dagen bestonden dan ook vooral uit ‘school, huiswerk maken, trainen’ plus een paar extra uurtjes voor zichzelf. Een pittige opdracht, maar desondanks wist de middenvelder het volledige traject te doorlopen in Arnhem. Al voor het afronden van zijn havo-opleiding bekroonde de clubleiding zijn ontwikkeling met een eerste profcontract.

Doorbraak bij Vitesse

Van Ginkel maakte op 9 april 2010 zijn debuut als profvoetballer. In de uitwedstrijd tegen RKC Waalwijk (4-1 nederlaag) mocht de middenvelder na 67 minuten invallen voor Nicky Hofs. Zijn basisdebuut volgde negen dagen later in de thuiswedstrijd tegen Roda JC Kerkrade, dat eveneens met duidelijke cijfers aan het langste eind trok (2-5). In diens eerste vier wedstrijden behaalde Vitesse maar twee punten, maar dat volstond om als nummer veertien lijfsbehoud af te dwingen.

Op 14 augustus 2010 maakte Van Ginkel tegen Ajax (4-2 nederlaag) zijn eerste doelpunt als profvoetballer. Op 29 januari 2011 volgde zelfs een dubbelslag in de thuiswedstrijd tegen Roda JC Kerkrade (5-2 zege). Gaandeweg het seizoen 2010-2011 steeg zijn aandeel naar vijf doelpunten in 28 officiële wedstrijden. Vitesse raakte net als een jaar eerder verzeild in degradatienood, maar ontsnapte ternauwernood de dans. Op basis van doelsaldo duwde men Excelsior met 35 punten naar de play-offs om promotie/degradatie.

Het seizoen 2011-2012 toonde een totaal ander Vitesse, dat zelfs een Europees ticket veroverde door aartsrivaal NEC en RKC Waalwijk te verslaan in de play-offs. Met 38 officiële wedstrijden en zes doelpunten fungeerde Van Ginkel als een zekerheidje. De middenvelder loodste zijn team in Europa langs Lokomotiv Plovdiv (twee doelpunten en één assist), maar Anzhi Makhachkala bleek vervolgens te sterk. Hij eindigde zijn vierde seizoen als profvoetballer met fraaie statistieken: 41 officiële wedstrijden, twaalf doelpunten en twaalf assists.

Amper speeltijd bij Chelsea

In 2013 werd Van Ginkel uitgeroepen tot Talent van het Jaar in de Eredivisie. Zijn potentie werd onderkend door Chelsea, dat hem die zomer naar Londen besloot te halen. De Premier League-club betaalde ruim negen miljoen euro in ruil voor een vijfjarig contract. Manager José Mourinho liet de Nederlander op 18 augustus 2013 debuteren in de Premier League-wedstrijd tegen Hull City (2-0 zege). Exact een maand later volgde zijn Champions League-debuut tegen FC Basel (1-2 nederlaag).

Zes dagen na zijn Champions League-debuut scheurde Van Ginkel zijn voorste kruisband af tijdens een League Cup-ontmoeting met Swindon Town (0-2 zege). De middenvelder maakte aan het einde van het seizoen 2013-2014 nog wel zijn rentree in de wedstrijdselectie, maar bleef steken op vier officiële wedstrijden. Zijn blessure had een gigantische impact op zijn toekomst in Londen. Hij bleef nog jarenlang op de loonlijst prijken, maar een felbegeerde vijfde wedstrijd in Chelsea-tenue bleef uit.

Verhuurd aan AC Milan

Op 31 augustus 2014 vertrok Van Ginkel op huurbasis naar AC Milan. De middenvelder mocht tegen Empoli (2-2) in de basis starten, maar trainer Filippo Inzaghi moest hem al na 31 minuten vervangen door Giacomo Bonaventura als gevolg van een enkelblessure. Ditmaal viel de ernst mee. Zijn teleurstellende debuut zette hem wel meteen op achterstand in Milaan. In de daaropvolgende maanden gunde de technische staf hem maar sporadisch speeltijd in de Italiaanse Serie A.

Vanaf half maart 2015 veroverde Van Ginkel dan toch een basisplaats bij AC Milan. De Chelsea-huurling mocht onder meer opdraven in de Serie A-ontmoetingen met Internazionale (0-0), Napoli (3-0 nederlaag) en AS Roma (2-1 zege). Tegen laatstgenoemde club maakte hij zijn eerste en enige treffer voor de Rossoneri. Uiteindelijk mocht hij in het seizoen 2014-2015 achttien keer opdraven voor de club, waarvan zeventien competitieduels en een Coppa Italia-confrontatie met aartsrivaal SS Lazio (0-1 nederlaag).

Halfjaar bij Stoke City

Chelsea besloot Van Ginkel het seizoen 2015-2016 onder te brengen bij competitiegenoot Stoke City. De Nederlander debuteerde op 9 augustus 2015 voor The Potters, die een 0-1 nederlaag incasseerden tegen Liverpool. Manager Mark Hughes bestempelde hem aanvankelijk als een basisspeler, maar in de daaropvolgende maanden nam zijn perspectief af. Tot en met januari 2016 mocht hij 21 keer aantreden voor de Premier League-club, waarvan elf keer als basisspeler.

Door toedoen van Liverpool (na strafschoppen) greep Stoke City naast een finaleplaats in het League Cup-toernooi. Van Ginkel benutte zijn inzet, maar teamgenoten Peter Crouch en Marc Muniesa faalden allebei vanaf elf meter. De middenvelder liet zijn huurcontract aan het einde van de winterse transferperiode verscheuren om een terugkeer naar Nederland mogelijk te maken.

Tweemaal kampioen met PSV

In de winterse transferperiode van 2016 vertrok Van Ginkel op huurbasis naar PSV. De rechtspoot beleefde een valse start dankzij een bekeruitschakeling tegen FC Utrecht (1-3 nederlaag), maar vierde drie dagen later zijn Eredivisie-debuut voor de Eindhovenaren met een treffer tegen diezelfde opponent (0-2 zege). Een week later wist de middenvelder op bezoek bij NEC (0-3 zege) opnieuw toe te slaan. Met acht doelpunten in zestien officiële wedstrijden ontpopte de huurling zich tot een cruciale schakel in het kampioensteam.

Van Ginkel liet in de zomer van 2016 een knieoperatie uitvoeren. De middenvelder keerde daarvoor terug naar Chelsea, maar op 14 januari 2017 vierde hij zijn rentree in Eindhoven door een doelpunt mee te pikken tegen Excelsior (2-0 zege). Vier zeer productieve maanden volgden, waardoor zijn aandeel steeg naar zeven doelpunten en vier assists in vijftien officiële wedstrijden. PSV greep in het seizoen 2016-2017 naast titelprolongatie dankzij Feyenoord, waar ook Ajax hoger eindigde.

In ruil voor een contractverlenging bij Chelsea mocht Van Ginkel het complete seizoen 2017-2018 meedraaien met PSV. De middenvelder veroverde zelfs de aanvoerdersband in Eindhoven. Door toedoen van NK Osijek sneuvelde het Europese avontuur al in de voorrondes, maar uiteindelijk zette men alsnog een topseizoen neer door de landstitel binnen te slepen. Ajax kreeg in de kampioenswedstrijd met 3-0 klop. Zelf sloot hij het seizoen af met zestien doelpunten in 33 officiële wedstrijden.

Definitief naar PSV

Van Ginkel kreeg in de zomer van 2018 een nieuwe voorste kruisband, waardoor hij het complete seizoen 2018-2019 aan zich voorbij moest laten gaan. Door een tegenslag in zijn revalidatietraject kon de middenvelder pas in november 2019 de trainingen hervatten, maar ook in het seizoen 2019-2020 maakte hij nul speelminuten. Ondanks twee jaar zonder ritme besloot PSV in oktober 2020 weer een huurdeal te sluiten met Chelsea. Zijn echte rentree als voetballer volgde op 13 januari 2021 in de thuiswedstrijd tegen AZ (1-3 nederlaag) als late invaller voor Donyell Malen.

In het seizoen 2020-2021 mocht Van Ginkel in totaal twaalf keer aantreden voor PSV. In de afsluitende competitiewedstrijd tegen FC Utrecht (1-1) wist de middenvelder voor het eerst in jaren weer eens een doelpunt te maken. Medio 2021 stapte hij permanent over naar Eindhoven. Trainer Roger Schmidt gunde hem 38 officiële wedstrijden in het seizoen 2021-2022 (twee doelpunten). Zijn team wist twee prijzen binnen te slepen: de Johan Cruijff Schaal en de KNVB Beker.

PSV prolongeerde de Johan Cruijff Schaal in 2022. Van Ginkel kwam tegen Ajax (3-5 zege) niet in actie. In de daaropvolgende maanden mocht de middenvelder sowieso maar viermaal aantreden voor de Eindhovenaren, waaronder drie voorronde Champions League-wedstrijden. Begin 2023 kreeg hij toestemming om de deur van het Philips Stadion achter zich dicht te trekken en terug te keren bij Vitesse. Beide partijen werden het eens over een contract voor anderhalf jaar.

Degradatie met Vitesse

Op 12 februari 2023, bijna tien jaar na zijn vertrek uit Arnhem, maakte Van Ginkel zijn rentree in het geel-zwart van Vitesse. Thuis tegen FC Utrecht (2-0 zege) maakte de middenvelder meteen de negentig minuten vol. Zijn eerste doelpunt sinds zijn terugkeer volgde op 26 februari 2023 in de met 1-2 verloren thuiswedstrijd tegen Ajax. Scoren deed hij eveneens op 28 mei 2023, waardoor men stuntte ten koste van landskampioen Feyenoord (0-1). Van Ginkel besloot het seizoen 2022-2023 met dertien officiële wedstrijden namens Vitesse.

Van Ginkel bezorgde Vitesse op 11 augustus 2023 een 1-2 overwinning op het veld van FC Volendam. Acht dagen later scoorde de middenvelder opnieuw, maar ditmaal trok PSV aan het langste eind (1-3). Vanaf dat moment domineerden de tegenvallende resultaten in Arnhem. Op 1 oktober 2023 leverde de routinier nog wel een bijdrage aan de 1-3 zege op aartsrivaal NEC, maar het bleek een spaarzaam lichtpuntje. Zijn zeven doelpunten in dertig competitieduels volstonden niet om de club in de Eredivisie te houden.

Gaandeweg het seizoen 2023-2024 incasseerde Vitesse tik na tik. Naast de sportieve malaise kreeg men eveneens te maken met financiële problemen, waardoor de licentiecommissie van de KNVB een forse puntenstraf oplegde. Medio 2024 was zelfs het voortbestaan zeer onzeker, maar uiteindelijk wist men de licentie op de valreep te behouden. Van Ginkel had op dat moment reeds zijn afscheid aangekondigd. Naast sportieve ambities gaf de weerstand tegen kunstgrasvelden de doorslag in zijn keuze.

Transfervrij naar Boavista

Maandenlang bleef het stil rond Van Ginkel. Pas in februari 2025 dook de middenvelder eindelijk weer op door een contract voor een halfjaar te tekenen bij het Portugese Boavista. De Nederlander maakte op 14 februari 2025 zijn debuut tegen Estrela Amadora, dat wel met een 0-1 zege van het veld stapte. Op 9 maart van dat jaar verloor zijn nieuwe formatie eveneens van Vitória Guimarães SC (1-2), maar die wedstrijd resulteerde wel in zijn eerste doelpunt in de Primeira Liga.

Van Ginkel speelde elf officiële wedstrijden in het seizoen 2024-2025 (één doelpunt). Met 24 punten eindigde Boavista stijf onderaan, waardoor de middenvelder voor het tweede seizoen op rij degradeerde.

Interlandcarrière Marco van Ginkel

Van Ginkel kwam als jeugdinternational uit voor Nederland Onder-15, Nederland Onder-19 en Jong Oranje. De middenvelder groeide vooral in het hoogste jeugdelftal uit tot een vaste waarde door 23 wedstrijden af te werken (vier doelpunten). In de zomer van 2013 behoorde de Chelsea-aanwinst tot de selectie voor het jeugd-EK. Zijn team overleefde de groepsfase met Duitsland, Spanje en Rusland als tegenstanders, maar struikelde vervolgens in de halve finale over Italië (0-1).

Op 14 november 2012 debuteerde Van Ginkel onder Louis van Gaal als Oranje-international. In de oefeninterland tegen aartsrivaal Duitsland (0-0) mocht de toenmalig Vitesse-middenvelder na 59 minuten invallen voor Ibrahim Afellay. Mede door blessureleed wist hij de volgende jaren geen vaste plek af te dwingen in het Nederlands elftal. Alleen in 2012, 2013, 2016 (vier wedstrijden) en 2017 (twee wedstrijden) maakte hij nog minuten. Na de oefeninterland tegen Roemenië op 14 november 2017 bleef zijn teller steken op acht A-interlands.

Prijzenkast Marco van Ginkel

Laatste update: 1 juni 2025