Het laatste nieuws over Georginio Wijnaldum

Georginio Wijnaldum is een Nederlandse middenvelder. De international van het Nederlands elftal verruilde Paris Saint-Germain in de zomer van 2023 voor Al-Ettifaq.

• Wijnaldum speelt momenteel voor Al-Ettifaq
• Hij speelde eerder voor Feyenoord, PSV, Newcastle United, Liverpool, PSG en AS Roma
• In 2019 won hij de Champions League met Liverpool
• Wijnaldum werd landskampioen in Nederland, Engeland en Frankrijk
• Hij debuteerde in 2011 voor het Nederlands elftal

Clubcarrière

Wijnaldum werd op 11 november 1990 geboren in Rotterdam. Aanvankelijk stond hij ingeschreven onder de naam Georginio Boateng, maar na de scheiding van zijn Surinaamse ouders besloot hij de achternaam van zijn moeder aan te nemen. Overigens woonde hij een groot deel van zijn jeugdjaren bij diens oma Francina, die zelfs officieel als voogd werd aangemerkt. Gini Wijnaldum kreeg te maken met een opvoeding waarin beleefdheid, goed eten en hygiëne een belangrijke rol speelde.

Wijnaldum komt uit een echte voetbalfamilie. Verschillende familieleden hebben het eveneens tot een profcarrière geschopt. Het bekendste voorbeeld is zijn neef Royston Drenthe, die onder meer voor Feyenoord en Real Madrid speelde. Ook zijn jongere broer Giliano Wijnaldum en halfbroer Rajiv van La Parra wisten hun geld te verdienen als voetballer.

Debuut voor Feyenoord

De carrière van Wijnaldum begon op zevenjarige leeftijd bij Sparta Rotterdam. De middenvelder was op dat moment al groot fan van Feyenoord, maar vanwege de rivaliteit met de stadgenoot durfde hij dat niet aan iedereen op te biechten. Hoewel zijn oma hem aanvankelijk uit handen van zijn droomclub hield, maakte Gini in 2004 alsnog de overstap naar de jeugdopleiding van Feyenoord.

Bij Feyenoord maakte Wijnaldum zijn voetbalopleiding af. Als B-junior maakte hij al zijn opwachting in de eerste selectie van de Rotterdammers, waarmee hij begin 2007 op trainingskamp mocht naar Turkije. Zijn debuut volgde later dat seizoen. Door personele problemen besloot coach Erwin Koeman om Wijnaldum op 8 april officieel te laten debuteren in de eerste selectie. Met een 0-4 nederlaag tegen FC Groningen liep dat dramatisch af, maar met zijn zestien jaar en 148 dagen werd hij wel de jongste debutant ooit voor Feyenoord.

Wijnaldum werd niet meteen een vaste waarde in de A-selectie van Feyenoord. In het seizoen 2006-2007 bleef de teller steken op drie wedstrijden, waar hij het daaropvolgende seizoen twaalf keer mocht opdraven. Op 2 december 2007 maakte de middenvelder wel zijn eerste treffer als profvoetballer. In de met 6-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Heracles Almelo nam hij in de 74ste minuut het laatste doelpunt voor zijn rekening, op aangeven van spits Roy Makaay.

Gevoelige transfer naar PSV

Tussen de zomers van 2008 en 2011 werd Wijnaldum een vaste waarde namens Feyenoord. Dat had er deels mee te maken dat de club sportief en financieel gedwongen werd om veel talenten de kans te geven, een kans die de geboren Rotterdammer met beide handen aangreep. Met achtereenvolgens 45, 38 en 37 officiële wedstrijden (vijf, vijf en veertien goals) groeide Wijnaldum uit tot een van de meest gewaardeerde Nederlandse voetballers in de Eredivisie. Dat leverde ook buitenlandse interesse op, maar hij koos voor PSV als volgende stap. Dat werd hem niet in dank afgenomen, hoewel hij de pijn wist te verzachten door een financiële donatie te doen aan de Vrienden van Feyenoord ter ondersteuning van de jeugdopleiding.

Wijnaldum werd in Eindhoven gepresenteerd in het bijzijn van diens oma. In zijn eerste seizoen noteerde de middenvelder meteen vijftig optredens voor PSV, waarvan 32 in de Eredivisie. Scoren deed hij in totaal vijftien keer voor zijn nieuwe werkgever, maar toch verliep zijn eerste seizoen in het Philips Stadion niet zonder horten of stoten. Dat had er alles mee te maken dat hij op verschillende posities werd gezet en vooral de rechtsbuitenpositie viel niet in de smaak.

Kampioen met PSV

In zijn tweede seizoen bij PSV kreeg Wijnaldum te maken met Dick Advocaat als trainer. De oud-bondscoach besloot de Rotterdammer met de Zweed Ola Toivonen te laten strijden om de nummer tien-positie, maar dit viel in zijn nadeel uit en daardoor kwam hij zelfs op de bank terecht. Als geluk bij een ongeluk raakte Toivonen echter geblesseerd voor de rest van het seizoen. Gini heroverde daarmee zijn basisplaats op diens geliefde positie en met in totaal twintig goals in 45 wedstrijden eindigde hij het seizoen toch nog met schitterende statistieken.

In zijn derde PSV-seizoen keerden de kansen opnieuw. Ditmaal was het Wijnaldum die werd getroffen door blessureleed, waardoor hij maar vijftien wedstrijden speelde in 2013-2014. Toch wist de middenvelder genoeg indruk te maken om met het Nederlands elftal naar het WK te mogen. Zijn naam stond op dat moment andermaal op verlanglijstjes van buitenlandse clubs, maar het ontbreken van de landstitel deed hem besluiten om met Memphis Depay de afspraak te maken om PSV trouw te blijven. Het plan lukte: PSV werd eindelijk weer landskampioen en het duo had daar een grote rol in. Wijnaldum was op dat moment al enige PSV-aanvoerder en werd door De Telegraaf uitgeroepen tot Speler van het Jaar.

Degradatie met Newcastle United

Na het succesvolle seizoen 2014-2015 maakte Wijnaldum alsnog de overstap naar het buitenland. De middenvelder koos voor het Engelse Newcastle United, dat naar verluidt zo’n twintig miljoen euro betaalde aan PSV. Op St. James’ Park kreeg hij te maken met coach Steve McClaren en een aantal landgenoten, maar het avontuur pakte niet uit zoals hij had gehoopt. Met veertig wedstrijden en elf doelpunten kon hij The Magpies onvoldoende ondersteunen. Na de voorlaatste speelronde viel het doek voor Newcastle United, dat uitgerekend door toedoen van aartsrivaal Sunderland AFC de definitieve nekslag kreeg uitgedeeld.

Champions League-winnaar in Liverpool

Wijnaldum kon ondanks de degradatie van Newcastle United terugkijken op een individueel goed seizoen. Dat bleek ook wel uit het feit dat Liverpool hem voor zo’n dertig miljoen euro naar Anfield haalde. Als speler van The Reds speelde de Oranje-international 42 officiële wedstrijden in zijn eerste seizoen. In de vier seizoenen daarna bleef hij een vaste waarde voor Liverpool, waar hij zelfs twee keer de grens van vijftig wedstrijden overschreed (2017-2018 en 2020-2021).

Met Liverpool beleefde Wijnaldum een magische periode tussen 2018 en 2020. Liverpool greep in het seizoen 2018-2019 ondanks één schamele nederlaag weliswaar naast de landstitel, maar won de Champions League door de finale tegen Tottenham Hotspur met 2-0 te winnen. Ook de Europese Supercup en het WK voor clubteams werd een prooi voor de Premier League-gigant. De landstitel ontbrak op dat moment sinds 1990 op de erelijst van de club, maar in het seizoen 2019-2020 lukte het de formatie van manager Jürgen Klopp alsnog om ook deze prijs binnen te slepen.

Wijnaldum had bij zijn overstap van Newcastle United naar Liverpool een vijfjarig contract getekend. In die periode verlengden verschillende sterkhouders hun verbintenis op Anfield, maar pas een jaar voor het verstrijken van zijn eigen contract kwam de Nederlander in die hoedanigheid ter sprake. Ondanks allerlei hoopgevende signalen lukte het de clubleiding niet om Wijnaldum langer op de loonlijst te houden. In de zomer van 2021 nam hij dan ook afscheid van de Premier League-club.

Flop bij PSG

Het lag voor de hand dat Wijnaldum zijn loopbaan zou voortzetten bij FC Barcelona. Onder Ronald Koeman had de Catalaanse club in 2020 al een poging ondernomen en zijn transfervrije status leek de optelsom compleet te maken. In Camp Nou rekende men zich zelfs al rijk, maar op de valreep deed de Franse topclub Paris Saint-Germain hem plotseling een veel lucratiever aanbod. In tegenstelling tot zijn maatje Memphis Depay besloot hij af te zien van Barcelona door zijn jawoord te geven aan PSG.

Zijn PSG-avontuur werd geen succes. Wijnaldum werd weliswaar landskampioen in zijn eerste seizoen, maar een vaste basisplaats zat er niet in. De middenvelder werd in de eindfase van het seizoen zelfs buiten de selectie van het Nederlands elftal gelaten. Zijn perspectief bleef somber na de trainerswissel en dus besloot de grootmacht uit Parijs om medewerking te verlenen aan een transfer van Wijnaldum, die aan verschillende clubs werd gelinkt. Zo werd een terugkeer naar PSV geopperd.

Europa League-finalist met AS Roma

Wijnaldum koos uiteindelijk voor het AS Roma van coach José Mourinho, dat hem huurde met optie tot koop. Zijn debuut maakte hij op 14 augustus 2022 tegen Salernitana (0-1 zege). Kort daarna sloeg het noodlot toe: Wijnaldum brak zijn scheenbeen tijdens een training in Rome en werd daardoor voor de rest van 2022 uitgeschakeld, waardoor er ook meteen een streep kon worden gezet door zijn WK-deelname.

Wijnaldum maakte in februari 2023 zijn comeback bij AS Roma. Uiteindelijk speelde hij 22 officiële wedstrijden met de Romeinen, waaronder de Europa League-krachtmetingen met Feyenoord (kwartfinale), Bayer Leverkusen (halve finale) en Sevilla (finale). De Romeinen verloren de finale na strafschoppen van de Spanjaarden.

Al-Ettifaq

AS Roma maakte in de zomer van 2023 geen gebruik van de optie tot koop. De middenvelder koos in september voor een lucratieve overstap naar Al-Ettifaq, waar hij debuteerde met een 1-3 overwinning op Abha Club. Op 24 september maakte hij zijn eerste doelpunt in Saudi-Arabië ten koste van Jeddah FC (4-0 zege). Wijnaldum werd onder coach Steven Gerrard een waardevolle speler en werd na het vertrek van Jordan Henderson naar Ajax zelfs verkozen tot nieuwe aanvoerder.

Interlandcarrière

Wijnaldum werd in 2011 voor het eerst opgenomen in de selectie van het Nederlands elftal. Tijdens de oefentrip in Zuid-Amerika in mei gunde bondscoach Bert van Marwijk hem geen speeltijd, maar dat gebeurde in september van dat jaar alsnog in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen San Marino. In de 86ste minuut liet de voormalig Feyenoord-trainer hem invallen en binnen vier minuten wist hij met zijn eerste goal voor Oranje bij te dragen aan de recordoverwinning van 11-0.

Wijnaldum werd niet meteen een vaste waarde in de Oranje-selectie. De middenvelder ontbrak in de EK-selectie, waardoor hij tijdens de interlandperiodes voor Jong Oranje mocht opdraven. Bondscoach Louis van Gaal werd gaandeweg de cyclus 2013-2014 steeds enthousiast over Wijnaldum, die daarmee zelfs deelname aan het WK wist af te dwingen. Wijnaldum moest tegen Spanje en Australië nog genoegen nemen met een reserverol, maar in de rest van het toernooi mocht hij telkens starten. In de troostfinale tegen gastheer Brazilië (0-3 zege) pikte hij zelfs nog een doelpunt mee.

Na het WK 2014 bleef Wijnaldum een vertrouwde naam bij het Nederlands elftal. Het team kwalificeerde zich niet voor de eindtoernooien van 2016 (EK) en 2018 (WK), maar de middenvelder ontpopte zich desalniettemin tot een belangrijke kracht in het elftal. Hij werd uiteindelijk zelfs viceaanvoerder achter Virgil van Dijk. Omdat zijn toenmalig Liverpool-collega door een zware knieblessure het EK in 2021 moest missen, mocht Wijnaldum op deze eindronde de aanvoerdersband dragen. In de achtste finale werd Oranje geëlimineerd door Tsjechië.

Uitgesproken

Wijnaldum staat erom bekend dat hij niet alleen zijn voeten laat spreken. De middenvelder heeft zich hard gemaakt voor de strijd tegen discriminatie en racisme. Zo sprak Wijnaldum zich stellig uit over de boycot van Veronica Inside door de Oranje-selectie en maakte hij met teamgenoot Frenkie de Jong een statement na de racistische geluiden in Den Bosch richting Excelsior-aanvaller Ahmad Mendes Moreira. Later sprak hij ESPN-verslaggever Pascal Kamperman aan na een in zijn ogen ongepaste vraag over een boycot van het WK in Qatar.

Laatste update: 12 februari 2024