Het laatste nieuws over Werder Bremen

Werder Bremen is Duitse voetbalclub uit Bremen. Thuiswedstrijden van Die Werderaner worden afgewerkt in het Weserstadion.

• Werder Bremen werd in 1899 opgericht
• Het Weserstadion is de thuisbasis van de club
• De bijnaam van het team luidt ‘Die Werderaner’
• Werder Bremen veroverde vier landstitels
• Het team won één keer de Europacup II

Dromen van terugkeer aan Duitse top

Werder Bremen werd op 4 februari 1899 opgericht als Fußballverein Werder von 1899. Een groep studenten was verantwoordelijk voor de oprichting van de voetbalclub. Zij hadden een voetbal gewonnen tijdens een touwtrekwedstrijd en speelden daarmee op een weerd (Duits: Werder), waardoor de clubnaam snel gekozen was. Nog datzelfde jaar besloot men zich aan te melden bij de voetbalbond van Bremen.

Ten tijde van de oprichting behoorde Bremer SC 1891 tot de succesvolste club van de stad. In 1903 wist Werder deze hegemonie echter te doorbreken door het kampioenschap te bemachtigen. Dit succes werd geëvenaard in zowel 1906, 1910, 1913 als 1916. Die Werdenaren mochten daardoor meermaals deelnemen aan de Noord-Duitse eindronde, maar ultiem succes bleef uit. Werder sneuvelde in 1910 pas in de finaleronde tegen Holstein Kiel (1-7).

Na de Eerste Wereldoorlog besloot Fußballverein Werder von 1899 zich om te turn tot sportclub, hoewel voetbal de boventoon bleef voeren. De naam van de club werd hierdoor veranderd in Sportverein Werder Bremen von 1899. Nieuwe successen volgden in de periode 1923-1928 door viermaal kampioen te worden van de regio Wezer-Jade. Het team mocht het daardoor opnieuw opnemen in de eindronde, maar groter succes bleef uit.

De Gauliga-periode

Adolf Hitler en zijn partij (NSDAP) kwamen in 1933 aan de macht in Duitsland. Het nieuwe regime besloot ook de structuur van het Duitse voetbal te veranderen door de zogeheten Gauliga’s in te voeren. Fußballverein Werder von 1899 werd ingedeeld in de Gauliga Niedersachsen en kroonde zich meteen tot kampioen. De club wist het succes niet te belonen in de eindronde van Duitsland. In de groepsfase eindigde men achter Schalke 04 en VfL Benrath als derde met uitschakeling tot gevolg.

De formatie uit Bremen won de Gauliga Niedersachsen eveneens in 1936, 1937 en 1942. In de Duitse eindronde ondernam de club nieuwe pogingen, maar ultiem succes bleef uit. Na de Tweede Wereldoorlog werden de Gauliga’s en alle Duitse sportverenigingen ontbonden. Men maakte een doorstart onder de naam TuS Werder 1945 Bremen, na te zijn gefuseerd met de in 1933 verboden arbeidersclubs TV Vorwärts Bremen en Freie Schwimmer 1910 Bremen.

Eerste bekersucces

In 1946 nam de voetbalclub een nieuwe naam aan: SV Grün-Weiß 1899. Nog datzelfde jaar, op 28 maart om precies te zijn, mocht men de hedendaagse naam weer aannemen: SV Werder Bremen. Die Grün-Weißen kregen voor het seizoen 1946-1947 toegang tot de Oberliga Nord. Na een stroeve beginperiode groeide men uit tot een topclub op dit niveau, maar een kampioenschap leverde dat niet op door de suprematie van Hamburger SV. Tussen 1959 en 1963 eindigde Werder telkens op de tweede plaats.

Werder Bremen liet zich wel gelden in het Duitse bekertoernooi van het seizoen 1960-1961. Men rekende achtereenvolgens af met 1. FC Saarbrücken (0-1), 1. FC Köln (3-2), Kalsruher SC (3-2 na verlenging) en 1. FC Kaiserslautern (2-0). De laatstgenoemde zege volstond voor de eerste DFB-Pokal uit de clubgeschiedenis. Werder mocht dat seizoen voor het eerst sinds lange tijd weer deelnemen. Tot dat moment bleek de halve finale van 1942 het hoogst haalbare.

Tweede Bundesliga-kampioen

In 1963 maakten de Oberliga’s plaats voor één nationale competitie: de Bundesliga. Werder Bremen behoorde tot de eerste zestien deelnemers en noteerden een tiende plaats. Het eerste kampioenschap werd een prooi voor 1. FC Köln, maar in 1965 werd men onttroond door Die Werdenaren. De voorsprong op de manschappen uit Keulen bedroegen dat seizoen drie punten. Voor het eerst in de clubgeschiedenis mocht Werder zich kampioen van Duitsland noemen.

Het kampioenschap van 1965 leidde een grijze periode in. Werder Bremen groeide uit tot een middenmoter in de Bundesliga en kwam in de DFB-Pokal niet voorbij de halve finale. Meermaals flirtte men opzichtig met degradatie, totdat men in 1980 daadwerkelijk uit de hoogste klasse degradeerde. Het verschil met Bayer Uerdingen, dat de veilige vijftiende plaats behaalde, bedroeg vier punten. De schade bleef beperkt voor Werder, dat als kampioen van de Tweede Bundesliga meteen weer promoveerde.

Glorietijdperk

De snelle Bundesliga-comeback bezorgde Werder Bremen nieuw elan. In de jaren tachtig toonde club zich uitermate competitief, waardoor men maar liefst driemaal als runner-up eindigde (1983, 1985 en 1986). Een nieuw kampioenschap kon echter niet uitblijven. In het seizoen 1987-1988 werd de tweede landstitel een feit door Bayern München op vier punten achterstand te zetten. Het team van Otto Rehhagel wist Eintracht Frankfurt vervolgens te verslaan in de strijd om de DFL-Supercup (2-0).

In 1991 veroverde Werder Bremen de DFB-Pokal door de strafschoppenserie tegen 1. FC Köln te winnen. Nieuwe successen lieten niet lang op zich wachten. In 1993 kroonde de club zich tot landskampioen, waar in 1994 de DFB-Pokal en de DFL-Supercup opnieuw op de erelijst kwamen te staan. De Nederlander Arie van Lent behoorde tot deze succesploeg, al werkte hij het merendeel van de wedstrijden in Werder-shirt af voor de amateurselectie. Andere bekende namen uit die periode zijn Dietmar Beiersdorfer, Marco Bode, Dieter Eilts en Thomas Schaaf.

Aan het einde van de twintigste eeuw voegde Werder Bremen een nieuw succesverhaal toe. In het seizoen 1998-1999 wist de club beslag te leggen op de DFB-Pokal door Bayern München te verslaan (na strafschoppen). Op Bundesliga-niveau had de ploeg het inmiddels een stuk zwaarder. Tussen 1996 en 2003 bleef men steken tussen de zesde en dertiende plaats op de ranglijst.

De periode Thomas Schaaf

Voormalig verdediger Thomas Schaaf werd in 1999 aangesteld als hoofdtrainer van Werder Bremen. Zijn beginperiode verliep moeizaam, maar in het seizoen 2003-2004 beschikte hij over een voortreffelijke selectie. Met de Braziliaan Aílton en de Kroaat Ivan Klasnic als smaakmakers wonnen Die Grün-Weißen de dubbel. In de titelstrijd bleek Werder te sterk voor Bayern München (zes punten verschil), waar in de bekerfinale Alemannia Aachen aan de zegekar werd gebonden (3-2).

Werder Bremen nam in 2004 afscheid van Aílton, waar Klasnic tot 2008 in het Weserstadion actief bleef. In de tussenliggende periode haalde de club met Miroslav Klose en Diego Ribas nieuwe smaakmakers in huis. Claudio Pizarro maakte in 2008 zijn rentree op het oude nest, maar een andere sterspeler maakte in de bekerfinale van 2009 het verschil. Mesut Özil bezorgde zijn club de zesde DFB-Pokal door tegen Bayer Leverkusen het enige doelpunt op te eisen (1-0).

Schaaf groeide uit tot de langstzittende trainer in de geschiedenis van de Bundesliga. In 2013 nam hij afscheid van zijn geliefde club. De oud-verdediger won bijna nóg een DFB-Pokal, maar in 2010 bleek Bayern München een maatje te groot in de bekerfinale (0-4). Werder Bremen maakte in zijn laatste periode een moeizame ontwikkeling door in de Bundesliga. Het vertrek van Schaaf zorgde niet voor een frisse wind, waardoor de club langzaam maar zeker afzakte op de ranglijst.

Snelle Bundesliga-rentree

Werder Bremen ontsnapte in 2020 aan degradatie door de play-offwedstrijden tegen 1. FC Heidenheim te winnen (0-0 thuis, 2-2 uit). Florian Kohfeldt kreeg de mogelijkheid om betere tijden in te lossen, maar in mei 2021 werd hij alsnog op een zijspoor gezet. Clubicoon Schaaf kreeg de ondankbare taak om de club als interim-trainer in de Bundesliga te houden. Het gewenste schokeffect bleef echter uit, waardoor Werder na veertig jaar weer uit de hoogste klasse donderde.

In de Tweede Bundesliga schoot Werder Bremen dramatisch uit de startblokken. Uit de eerste vijftien wedstrijden behaalde men welgeteld twintig punten, waardoor trainer Markus Anfang besloot op te stappen. Hij werd opgevolgd door Ole Werner. Onder zijn leiding hervonden Die Werdenaren het zelfvertrouwen. Als runner-up achter Schalke 04 keerde Werder al na één seizoen terug op het hoogste niveau. Het team wist zich in 2023 te handhaven door als dertiende te eindigen.

Rivaliteit

Hamburger SV is de aartsrivaal van Werder Bremen. Onderlinge wedstrijden worden de Nordderby genoemd. De steden Bremen en Hamburg zijn dominant in Noord-Duitsland, waardoor er sprake is van een historische rivaliteit tussen de inwoners. In mindere mate zijn Bayern München en Schalke 04 eveneens rivalen.

Europees voetbal

Werder Bremen mocht Duitsland in het seizoen 1961-1962 voor het eerst vertegenwoordigen in Europees clubverband. Die Grün-Weißen rekenden in de tweede ronde van de Europacup II af met Aarhus GF, maar verloren in de kwartfinale van Atlético Madrid. Het Europacup I-avontuur van het seizoen 1965-1966 sneuvelde vervolgens in de achtste finale door toedoen van Partizan Belgrado.

In de jaren zeventig ontbrak Werder Bremen op het Europese podium, maar in de jaren tachtig keerde men in alle hevigheid terug. Dit leidde in het seizoen 1987-1988 tot een plek in de halve finale van de UEFA Cup. Uitgerekend een andere Bundesliga-club, Bayer Leverkusen, trok nipt aan het langste eind (0-0 thuis, 1-0 uit). Een jaar later sneuvelde de club in de kwartfinale van de Europacup I tegen AC Milan. Opnieuw bleek één tegendoelpunt fataal.

Europacup II-winnaar

Werder Bremen bereikte in 1990 de laatste vier van de UEFA Cup, maar Fiorentina dwarsboomde een eerste finaleplaats. Twee jaar later schreef de club alsnog geschiedenis door de Europacup II-finale tegen AS Monaco te winnen. In Lissabon maakten Klaus Allofs en Wynton Rufer het verschil. Hierdoor mocht men in 1992 ook strijden om de Europese Supercup, maar het FC Barcelona van trainer Johan Cruijff trok aan het langste eind.

In 2006 begon Werder Bremen in het Champions League-toernooi. Met FC Barcelona, Chelsea en Levski Sofia als tegenstanders bleek de derde plaats het hoogst haalbare, maar in de UEFA Cup maakte men vervolgens indruk door achtereenvolgens Ajax, Celta de Vigo en AZ uit te schakelen. Het Europese avontuur eindigde in de halve finale tegen Espanyol. In 2009 bereikte Werder alsnog de UEFA Cup-finale, maar Shakhtar Donetsk won na verlenging met 1-2. Die Werdenaren verdwenen na 2011 uit het Europese clubvoetbal.

Balans tegen Nederlandse clubs

Werder Bremen stond vooralsnog in veertien officiële wedstrijden tegenover een Nederlandse club. De Duitsers wonnen drie keer, speelden viermaal gelijk en incasseerden zeven nederlagen. FC Twente noteerde de meeste onderonsjes (vier wedstrijden). Ajax, AZ, Feyenoord, PSV en Vitesse noteerden elk twee wedstrijden.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Werder Bremen gedragen. Een overzicht:

Het stadion

Het Weserstadion is sinds 1947 de vaste thuisbasis van Werder Bremen. Het stadion werd al in 1909 gebouwd, maar door een faillissement van ABTS 1891 Bremen ontstond er een zoektocht naar een nieuwe bespeler. Bremer SV heeft eveneens een verleden op deze locatie.

Op dit moment telt het Weserstadion 42.100 plaatsen. Er zijn mogelijkheden om de capaciteit omhoog te krikken naar vijftigduizend plaatsen, maar door financiële onmogelijkheden is dat vooralsnog niet gebeurd. De naam van het stadion verwijst naar de aangrenzende rivier de Wezer. Het Weserstadion is meermaals gebruikt voor concerten en interlands van de Duitse voetbalploeg.

Veelgestelde vragen over Werder Bremen

Laatste update: 30 april 2024