Het laatste nieuws over RC Lens

RC Lens is een Franse voetbalclub uit Lens. Thuiswedstrijden van Les Artésiens worden afgewerkt in het Stade Bollaert-Delelis.

• RC Lens werd in 1906 opgericht
• Het Stade Bollaert-Delelis is de thuisbasis van de club
• De bijnaam van het team luidt ‘Les Artésiens’
• RC Lens werd één keer kampioen van Frankrijk

RC Lens in nationaal competitieverband

RC Lens werd in 1906 opgericht onder de naam Racing Club Lensois. In het daaropvolgende jaar, op 18 oktober 1907 om precies te zijn, volgde de officiële registratie als Racing Club de Lens. Het team trapte af in de regionale Ligue Artois en won meteen flink aan populariteit. De Eerste Wereldoorlog gooide echter roet in het eten. Een groot deel van de stad ging in rook op, waardoor ook de voetbalclub verdween. Pas in 1922 keerde Lens terug in het competitieve voetbal.

In jaren twintig wist RC Lens meerdere kampioenschappen binnen te slepen, waardoor men promoveerde naar de Division Honneur Nord. In die tijd was er nog geen sprake van een landelijke competitie en vonden de wedstrijden plaats in regionaal verband. Desalniettemin stuitte Lens op een aantal aansprakende tegenstanders. Na de tweede plaats van 1932 achter US Tourcoing begon de voetbalclub met de bouw van een nieuw stadion. Dit bouwwerk kreeg uiteindelijk de naam van mijndirecteur Félix Bollaert, die in 1936 overleed.

Professionele status

In 1932 werd de Franse voetbalcompetitie in het leven geroepen. Verschillende clubs uit de Division Honneur Nord besloten de stap naar het profvoetbal te maken, maar RC Lens durfde dit pas twee jaar later aan. Het team kwam daardoor terecht in de Division 2. In de eerste jaren eindigde men in de subtop, maar in 1937 volgde promotie door het kampioenschap binnen te slepen. Lens wist zich in het debuutseizoen ternauwernood te handhaven door één plek boven de degradatiezone te eindigen (veertiende).

Door de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog werd het Franse voetbal opnieuw onderverdeeld in regionale zones. Er kwam in die jaren zelfs een verbod op betaald voetbal. RC Lens eindigde in het eerste naoorlogse seizoen op een fraaie zesde plaats, maar door de nationalisering van de mijnen ontstonden financiële problemen. Het bestuur voelde zich hierdoor genoodzaakt om een aantal internationals te laten vertrekken. Dit leidde zelfs tot degradatie naar de Division 2.

Lille verpest bekerdroom

In het seizoen 1947-1948 wist RC Lens voor het eerst de finale van de Coupe de France te bereiken. Onderweg wist men clubs als Stade Rennes en Stade Français uit te schakelen. In de finale kreeg men te maken met een Franse topclub: Lille OSC. Voor het oog van meer dan zestigduizend toeschouwers wist de tweededivisionist tweemaal een achterstand weg te werken, maar vlak voor tijd trok de topfavoriet alsnog aan het langste eind: 2-3. Toch mocht de nummer acht van de Division 2 terugkijken op een respectabel bekeravontuur.

RC Lens keerde in 1949 terug naar de hoogste divisie door het kampioenschap binnen te slepen. De eerste seizoenen na de promotie stonden vooral in het teken van lijfsbehoud, maar halverwege de jaren vijftig mocht men naar boven kijken. Na de derde plaats van 1955 wist de club zowel in 1956 als 1957 de status van runner-up te claimen. Alleen OGC Nice en Saint-Étienne wisten die seizoenen meer punten bijeen te sprokkelen. Dit succes was deels te danken aan Egon Jönsson, die beide seizoenen aan de lopende band scoorde.

Het lukte RC Lens niet om permanent aan te haken bij de top van Frankrijk. In 1964 wist men nog een derde plaats uit het vuur te slepen, maar ook moest de club meermaals strijden om lijfsbehoud. Tijdens het seizoen 1967-1968 wisten Les Artésiens dit gevecht niet in eigen voordeel te beslissen. Door problemen in de mijnindustrie deed Lens vervolgens zelfs vrijwillig een stap terug naar het derde niveau. Het voortbestaan leek ernstig in gevaar, maar in 1970 nam men desondanks toch weer een profstatuut aan.

Pieken en dalen

In 1973 wist RC Lens op basis van doelsaldo te promoveren naar de Division 1. Twee jaar later wist men voor de tweede keer de Coupe de France-finale te bereiken, maar Saint-Étienne bleek daarin een maatje te groot: 0-2. De bekerwinnaar kroonde zich dat seizoen eveneens tot landskampioen, waardoor Lens alsnog een Europees ticket wist te bemachtigen. In 1977 lukte de club dit op eigen kracht door als tweede te eindigen achter de nieuwe kampioen FC Nantes.

RC Lens kon in 1978 opnieuw beginnen door degradatie uit de Division 1. Als runner-up wist men al na één seizoen een terugkeer af te dwongen. Een periode van elf seizoenen op het hoogste niveau volgde, met een vierde plaats (1983) als beste prestatie. Een vijfde plaats volgde in 1986, maar in de daaropvolgende jaren ging het wederom bergafwaarts met de prestaties. In 1989 leidde dit maar weer eens tot degradatie. Lens keerde in 1991 weer terug. In de play-offs moest men weliswaar buigen voor Toulouse, maar men profiteerde van de verbanning van Girondins de Bordeaux.

Kampioen van Frankrijk

Zowel in 1994 als 1999 wist RC Lens de Coupe de la Ligue, het tweede bekertoernooi van Frankrijk te winnen. De club wist in de finale af te rekenen met respectievelijk Montpellier (3-2) en FC Metz (1-0). Laatstgenoemde club vormde in de Franse titelstrijd van het seizoen 1997-1998 de grootste concurrent. Na de laatste speeldag stonden beide teams op 68 punten, maar op basis van doelsaldo ging het kampioenschap naar Lens. Voor het eerst in de geschiedenis mocht de club zich landskampioen noemen.

Topscorer Anto Drobnjak had een groot aandeel in het succes van 1998. De selectie bestond daarnaast uit bekende namen als Vladimir Smicer en Marc-Vivien Foé. In 2002 wist RC Lens opnieuw mee te draaien in de Franse titelstrijd, maar ditmaal moest men twee punten toegeven op de nummer één Olympique Lyon. Na dit seizoen draaide de club een aantal seizoenen mee in de subtop, waarna men in 2008 toch weer degradeerde. Eerder dat seizoen moest AJ Auxerre-icoon Guy Roux al na enkele weken stoppen als hoofdtrainer. Hij kampte met gezondheidsproblemen.

Zware jaren

RC Lens keerde in 2009 meteen terug als kampioen van de Ligue 2, maar degradeerde in 2011 opnieuw. De promotie van 2014 werd zelfs meteen opgevolgd door degradatie. Ditmaal had de club vijf seizoenen nodig om de Ligue 1-status te bemachtigen. Het seizoen 2019-2020 werd weliswaar voortijdig beëindigd vanwege de coronapandemie, maar in tegenstelling tot Nederland besloot de Franse voetbalbond (FFF) wel promotie/degradatie door te voeren. Met tweemaal een zevende plaats beschaamde men het vertrouwen niet.

Tijdens het seizoen 2022-2023 maakte RC Lens een uitstekende indruk. Met voormalig Vitesse-aanvaller Loïs Openda als blikvanger boekte men onder meer een 3-1 overwinning op de sterrenformatie van Paris Saint-Germain. Mede door dit resultaat wist het team van trainer Franck Haise mee te draaien in de titelstrijd, maar de Parijzenaars trokken nipt aan het langste eind (één punt verschil). RB Leipzig versterkte zich medio 2023 met de Belgische goalgetter, waardoor Lens een verzwakte indruk maakte. Dit resulteerde in 2024 in een magere zevende plaats.

Rivaliteit

Lille OSC is de aartsrivaal van RC Lens. De clubs worden gezien als de meest succesvolle teams van Noord-Frankrijk, waaronder onderlinge wedstrijden als Derby du Nord bekend staan. Ook wedstrijden tegen Valenciennes zijn extra beladen. Die confrontaties staan ook wel bekend als Petit Derby du Nord.

RC Lens in Europees clubverband

RC Lens debuteerde in het seizoen 1975-1976 op het Europese podium. In de eerste ronde van de Europacup II rekende men eenvoudig af met het Franse Home Farm FC (7-1 over twee wedstrijden), maar in de volgende ronde liet men zich verrassen door FC Den Haag. Tot en met het einde van de twintigste eeuw mocht de Franse formatie zich vooral bewijzen in het UEFA Cup-toernooi. Lens boekte wel wat succesjes, maar wist niet verder te reiken dan de achtste finale. Wel mocht men in 1998 het Champions League-debuut bijschrijven.

In het seizoen 1999-2000 wist RC Lens zich te ontdoen van clubs als Vitesse, Atlético Madrid en Celta de Vigo. Uiteindelijk werd de UEFA Cup-campagne een halt toegeroepen door Arsenal, dat zich daardoor finalist mocht noemen. Les Artésiens wisten in 2005 en 2007 de Intertoto Cup te winnen, maar klinkend succes leverde dat niet op. Tussen 2008 en 2023 mocht de club zich überhaupt niet meer meten op Europees clubverband. Lens zakte in die periode naar een bedenkelijk niveau in Frankrijk.

Pas in 2023 mocht RC Lens weer deelnemen aan een Europees hoofdtoernooi: de Champions League. De Ligue 1-formatie wist in een groep met Arsenal, PSV en Sevilla een derde plaats binnen te slepen, maar sneuvelde vervolgens in de play-offronde van de Europa League tegen SC Freiburg.

Balans tegen Nederlandse clubs

RC Lens speelde tot en met het seizoen 2023-2024 in totaal zeven officiële wedstrijden tegen Nederlandse clubs. De Fransen noteerden één overwinning, twee gelijke spelen en vier nederlagen. FC Den Haag (nu ADO Den Haag), PSV en Vitesse fungeerden allemaal tweemaal als tegenstander. Ook sc Heerenveen mocht zich één wedstrijd meten.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders zijn actief geweest voor RC Lens. Een overzicht:

Het stadion van RC Lens

Het Stade Bollaert-Delelis is sinds de zomer van 1933 de thuisbasis van RC Lens. Het stadion werd vernoemd naar Félix Bollaert, die als directeur van een plaatselijk mijnbouwbedrijf een grote rol speelde. Hij overleed kort na de opening van het complex. Sinds 2013 is ook voormalig burgemeester André Delelis terug te vinden in de stadionaam.

RC Lens kan in het Stade Bollaert-Delelis in totaal 38.223 supporters huisvesten. De tribunes zijn vernoemd naar Élie Delacourt, Max Lepagnot, Tony Marek en Henri Trannin. Sinds de opening fungeerde het stsadion tweemaal als decor voor een EK (1984 en 2016) en één keer voor een WK (1998).

Veelgestelde vragen over RC Lens

Laatste update: 6 juni 2024