Het laatste nieuws over Jeffrey Bruma

Jeffrey Bruma is een Nederlandse verdediger. De 25-voudig international van het Nederlands elftal speelt sinds de zomer van 2023 voor RKC Waalwijk.

• Bruma speelt momenteel voor RKC Waalwijk
• De verdediger won twee landstitels met PSV
• Ook met Chelsea werd hij landskampioen
• Bruma speelde in Nederland, Engeland, Duitsland en Turkije
• Voor het Nederlands elftal speelde hij 25 interlands

Clubcarrière

Bruma werd op 13 november 1991 geboren in Rotterdam. Bij de burgerlijke stand werd hij ingeschreven als Jeffrey van Homoet, maar met het oog op zijn voetbalcarrière besloot hij de achternaam van zijn moeder aan te nemen. “We vonden het korter, krachtiger, sportiever en gemakkelijker om uit te spreken. In mijn paspoort staat nog Van Homoet, al staat er tegenwoordig tussen haakjes Bruma achter. Dat heb ik er zelf bij laten zetten”, zo verklaarde hij in 2015 aan De Telegraaf.

De moeder van Bruma heeft de Surinaamse nationaliteit, waar zijn vader uit Nederland afkomstig is. Hij komt uit een echte voetbalfamilie. Ook zijn oudere broer Marciano, oom Fabian Wilnis, neef Noa Lang en neef Kyle Ebecilio zijn actief (geweest) als voetballer. Zelf mocht hij op vierjarige leeftijd al meetrainen bij Excelsior, waar de centrale verdediger als jeugdspeler werd gescout door de grote broer Feyenoord. Als B-junior besloot hij zijn geboortestad in te ruilen voor Londen als nieuwe bestemming.

Debuut voor Chelsea

Vergezeld door zijn moeder streek Bruma in 2007 neer bij Chelsea. Op 24 oktober 2009 debuteerde de Rotterdammer in het shirt van The Blues, dat in de Premier League met 5-0 zegevierde ten koste van Blackburn Rovers. Manager Carlo Ancelotti liet hem na 67 minuten invallen voor de Portugees Ricardo Carvalho. Bruma mocht in het seizoen 2009-2010 eveneens invallen in de competitiewedstrijd tegen Wolverhampton Wanderers (0-2 overwinning) en de League Cup-wedstrijd tegen Blackburn Rovers (verloren na strafschoppen).

Met Chelsea veroverde Bruma de landstitel van 2010. Zijn team won ook de FA Cup van dat jaar, maar daar had de Nederlander geen aandeel in. De verdediger mocht in augustus van dat jaar aantreden in de Community Shield-wedstrijd tegen Manchester United, dat mede dankzij Edwin van der Sar aan het langste eind greep (1-3). Tijdens het seizoen 2020-2011 kwam Bruma tot een totaal van zeven officiële wedstrijden, waarvan twee in de Champions League.

Vertrek op huurbasis

In februari 2011 stond de teller op exact tien wedstrijden namens Chelsea. De Premier League-club besloot hem voor de rest van het seizoen uit te lenen aan Leicester City, waar hij elf keer binnen de lijnen verscheen. Op 12 februari maakte de verdediger namens The Foxes zijn debuut in de uitwedstrijd tegen Derby County (0-2). Bruma maakte op 25 april zijn eerste doelpunt als profvoetballer. In dezelfde thuiswedstrijd tegen Watford (4-2) verdubbelde hij zijn totaal ook meteen.

In de zomer van 2011 werd Bruma voor twee jaar uitgeleend aan het Duitse Hamburger SV. In Hamburg trof hij een aantal landgenoten, waaronder Eljero Elia en Romeo Castelen. Later voegde ook Rafael van der Vaart zich bij de selectie. Bruma speelde in totaal 42 officiële wedstrijden in HSV-shirt en scoorde driemaal. Eén van zijn doelpunten maakte de Rotterdammer in de Allianz Arena tegen Bundesliga-gigant Bayern München, dat wel een monsterscore behaalde (9-2).

Kampioen met PSV

Bruma koos in de zomer van 2013 voor een terugkeer naar Nederland. PSV verleidde hem middels een aanbod voor vier seizoenen, maar in eerste instantie wist hij de medische keuring niet te doorstaan. Uiteindelijk werd zijn hart alsnog geschikt bevonden om topsport te blijven beoefenen. In Eindhoven wist hij meteen een basisplaats te veroveren. Bruma debuteerde op 30 juli 2013 in de voorronde Champions League-wedstrijd tegen het Belgische SV Zulte Waregem (2-0 zege) in PSV-shirt.

PSV wist in 2013 niet door te stoten naar het hoofdtoernooi van de Champions League. AC Milan bleek in de laatste voorronde te sterk, waarna de Eindhovenaren al in de groepsfase van de Europa League sneuvelden. Bruma pakte in de voorlaatste groepswedstrijd tegen PFK Ludogorets Razgrad (2-0 nederlaag) zelfs een rode kaart. Hetzelfde overkwam hem in de uitwedstrijd tegen zijn oude club Feyenoord (3-1), maar alsnog noteerde de verdediger dat seizoen 42 officiële wedstrijden.

Bruma bleef tot de zomer van 2016 actief voor PSV, waar hij zeven doelpunten maakte in 129 officiële wedstrijden. Zijn periode in Eindhoven bleek daverend succes. Niet alleen groeide hij uit tot een vaste waarde, maar hij won er ook nog eens twee landstitels. PSV beëindigde in 2015 de hegemonie van Ajax en wist een seizoen later titelprolongatie tot stand te brengen door op de slotdag te profiteren van Amsterdams puntenverlies bij De Graafschap.

Terugkeer in de Bundesliga

Na drie seizoenen in PSV-tenue vertrok Bruma in de zomer van 2016 naar VfL Wolfsburg. De Bundesliga-club betaalde zo’n 13,5 miljoen euro voor diens handtekening. De verdediger debuteerde op 20 augustus in de uitwedstrijd tegen FSV Frankfurt (1-2 overwinning) in het kader van de DFB-Pokal. Bruma bleef in zijn debuutseizoen steken op 22 officiële wedstrijden en één doelpunt. Een zware knieblessure zorgde voor een revalidatietraject van maar liefst acht maanden.

In december 2017 maakte Bruma zijn rentree bij VfL Wolfsburg. In rap tempo veroverde hij een basisplaats, maar nieuwe fysieke problemen speelden hem parten in de laatste fase van het seizoen. De verdediger moest op de bank plaatsnemen in de play-offwedstrijden om promotie/degradatie. Voor het tweede opeenvolgende seizoen wist Wolfsburg zich op deze wijze te handhaven in de Bundesliga. Bruma verdween na de zomer van 2018 volledig uit beeld.

VfL Wolfsburg verhuurde Bruma in januari 2019 voor een half seizoen aan Schalke 04. De club uit Gelsenkirchen deed twaalf keer een beroep op de Nederlander, die in januari 2020 voor een soortgelijke periode werd ondergebracht bij FSV Mainz 05 (acht wedstrijden). Tot de zomer van 2021 liep zijn teller in Wolfsburg nog op tot 51 wedstrijden in totaliteit, maar dat leidde niet tot een langer verblijf.

Avontuur in Turkije

Bruma vertrok in de zomer van 2021 transfervrij naar het Turkse Kasimpasa SK. De centrumverdediger veroverde in rap tempo een basisplaats, maar door fysieke problemen moest hij een aanzienlijk deel van zijn eerste contractjaar aan zich voorbij laten gaan. Na zijn terugkeer heroverde Bruma zijn plek in het basisteam en dat bleef het geval tot en met eind december 2022.

In januari 2023 werd het contract van Bruma met Kasimpasa SK ontbonden. In gesprek met Omrop Fryslân verklaarde hij nadien: “De echte reden heb ik niet te horen gekregen. Ik heb het snel geaccepteerd en het aan mijn zaakwaarnemer voorgelegd. Al snel kwam Heerenveen uit de koker rollen.” De Friese club zocht een vervanger voor Sven van Beek, die een zware achillespeesblessure opliep.

Via Heerenveen naar RKC

Bruma viel in zijn debuutwedstrijd tegen FC Utrecht (1-0 nederlaag) uit na een ongelukkige val. In de daaropvolgende maanden kon de verdediger onvoldoende indruk maken bij sc Heerenveen, waar Syb van Ottele gaandeweg de tweede seizoenshelft zelfs de voorkeur kreeg van trainer Kees van Wonderen. Na veertien officiële wedstrijden besloot Heerenveen het aflopende contract niet te verlengen.

Na zijn vertrek uit Heerenveen mikte Bruma op een andere Eredivisie-club. Het werd RKC Waalwijk, waar hij op 12 augustus 2023 debuteerde tégen de Friezen (3-1 nederlaag). In de eerste seizoenshelft veroverde de Rotterdammer geen vaste basisplaats binnen de formatie van Henk Fraser.

Interlandcarrière

Bruma doorliep verschillende jeugdelftallen van Nederland, waaronder Jong Oranje. Op 11 augustus 2010 debuteerde de centrale verdediger in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Oekraïne (1-1) in het Nederlands elftal. Bondscoach Bert van Marwijk gunde een groot aantal internationals rust na het WK van 2010 in Zuid-Afrika. In de daaropvolgende jaren behoorde Bruma vaker tot de Oranje-selectie, maar zowel het EK van 2012 als het WK van 2014 ging aan zijn neus voorbij.

Nederland plaatste zich niet voor het EK van 2016. In november van dat jaar speelde hij tegen Luxemburg (1-3 zege) zijn 25ste en laatste interland voor het Nederlands elftal. De verdediger bedankte officieel nooit voor Oranje, maar werd door verschillende bondscoaches simpelweg niet meer geselecteerd.

Laatste update: 5 januari 2024