Blackburn Rovers is een Engelse voetbalclub uit Blackburn, een stad gelegen in het graafschap Lancashire. Thuiswedstrijden van The Riversiders worden afgewerkt op Ewood Park (31.367 plaatsen).
Blackburn Rovers speelt momenteel in het Championship
Thuiswedstrijden van de club worden afgewerkt op Ewood Park
De bijnaam van het team luidt ‘The Riversiders’
Blackburn Rovers werd driemaal kampioen van Engeland
De FA Cup werd zesmaal veroverd
Drie keer kampioen van Engeland
Blackburn Rovers werd op 5 november 1875 opgericht. John Lewis en Arthur Constantine, die studeerden aan de Shrewsbury School, kwamen samen in het Leger Hotel om de oprichting van de voetbalclub uit te werken. De eerste wedstrijd uit de clubgeschiedenis volgde op 18 december 1875 en eindigde in een 1-1 gelijkspel.
In de beginperiode speelde Blackburn Rovers thuiswedstrijden op landbouwgrond en cricketvelden. Uiteindelijk volgde in 1890 de verhuizing naar Ewood Park, waar het team sindsdien actief is. De clubleiding wist verschillende spelers los te weken bij stadgenoot Blackburn Olympic en bouwde daarmee aan een succesvol tijdperk. Dit leidde tot twee landstitels (1912 en 1914) en maar liefst zes FA Cups (1884, 1885, 1886, 1890, 1891 en 1928).
Blackburn Rovers was in 1888 één van de twaalf oprichters van de Football League. The Riversiders bleef 48 jaar actief op het hoogste niveau van Engeland, tot de degradatie in 1936. In 1939 keerde de club alweer terug in de First Division, maar door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd er tot en met het seizoen 1944-1945 vrijwel nauwelijks gevoetbald in Engeland. Tot overmaat van ramp degradeerde Blackburn Rovers in 1947 nogmaals naar de Second Division.
Grijs tijdperk
Na de degradatie van 1947 ontstond een grijze periode in de clubgeschiedenis. Blackburn Rovers keerde pas in 1958 terug in de First Division om na een verblijf van acht seizoenen weer te degraderen. De nieuwe afdaling naar de Second Division kwam keihard aan op Ewood Park, aangezien Blackburn Rovers pas in de jaren negentig een nieuwe comeback maakte in de hoogste divisie van Engeland. Tussendoor speelde het team zelfs een aantal seizoenen in de Third Division (1971-1975 en 1979-1980).
Nieuw perspectief ontstond door toedoen van Jack Walker. De eigenaar van de lokale staalfabrieken besloot zijn geliefde voetbalclub over te nemen en hij stelde budget beschikbaar om de sportieve ambities te verwezenlijken. Met Kenny Dalglish als manager promoveerde de club in 1992 eindelijk weer naar de hoogste divisie van Engeland. Deze promotie viel samen met de oprichting van een gloednieuwe competitie: de Premier League.
Het derde kampioenschap
De comeback van Blackburn Rovers werd meteen een groot succes. In het seizoen 1992-1993 eindigde de club meteen als vierde in de Premier League, maar in de daaropvolgende seizoenen werd het team nóg succesvoller. Na de tweede plaats van 1994 volgde in 1995 de kroon op het werk door het kampioenschap binnen te slepen. Dat succes was voor een belangrijk gedeelte toe te schrijven aan spits Alan Shearer, die 34 competitietreffers opeiste. Hij werd samen met teamgenoten Tim Flowers, Graeme Le Saux, Colin Hendry, Tim Sherwood en Chris Sutton opgenomen in het PFA Team of the Year. Dalglish werd op zijn beurt verkozen tot manager van het jaar.
Shearer bleef in het seizoen 1995-1996 makkelijk scoren voor Blackburn Rovers, maar kon niet verhinderen dat de titelverdediger ‘slechts’ als zevende eindigde in de Premier League. Dat was voor de goalgetter aanleiding om over te stappen naar Newcastle United. Bij de bespeler van St. James’ Park groeide Shearer definitief uit tot een van de beste spitsen uit de geschiedenis van het Britse voetbal, maar zijn oude club zakte daarentegen juist weg. In 1999 degradeerde Blackburn Rovers uit de hoogste divisie.
Zware jaren
In 2001 keerde Blackburn Rovers na twee seizoenen weer terug in de Premier League. The Riversiders noteerden tweemaal een zesde plaats op de ranglijst, maar in 2012 kwam het verblijf in de hoogste divisie van Engeland dan toch weer ten einde. Met een zeventiende plaats in het Championship was het verval groot te noemen. Een nieuwe degradatie leverde dat niet op, maar in 2017 leidde een 22ste eindklassering alsnog tot afdaling naar de League One.
Blackburn Rovers keerde al na één seizoen terug in het Championship. Sindsdien is de club actief op het tweede niveau van Engeland. In 2022 werd voormalig Feyenoord-aanvaller Jon Dahl Tomasson geïnstalleerd als nieuwe manager van de club.
Rivaliteit
Blackburn Rovers heeft een moeizame relatie met verschillende clubs, waaronder Preston North End, Bolton Wanderers en Wigan Athletic. De belangrijkste rivaal is echter Burnley. Onderlinge wedstrijden tegen deze club worden betiteld als de East Lancashire Derby.
Europees voetbal
In het seizoen 1994-1995 debuteerde Blackburn Rovers op het Europese podium. In eigen stadion verloor de Premier League-formatie verrassend met 0-1 van het Zweedse Trelleborgs FF, dat in de return voldoende had aan een 2-2 gelijkspel om door te stoten. Een seizoen na de troosteloze UEFA Cup-campagne mocht de club zelfs al deelnemen aan de Champions League. Als landskampioen kon Blackburn Rovers niet imponeren in een groep met Spartak Moskou, Legia Warschau en Rosenborg BK.
Blackburn Rovers was in de seizoenen 1988-1999, 2002-2003, 2003-2004, 2006-2007 en 2007-2008 opnieuw actief in de UEFA Cup. Een succesverhaal leverde dat niet op. The Riversiders overleefde slechts één keer meer dan twee rondes, maar in het seizoen 2006-2007 bleek de derde ronde het hoogst haalbare door toedoen van het Duitse Bayer Leverkusen.
Balans tegen Nederlandse clubs
In het seizoen 2006-2007 stonden Feyenoord en Blackburn Rovers tegenover elkaar in de groepsfase van de UEFA Cup. Verheffend bleken beide confrontaties niet: zowel in Nederland als Engeland eindigde deze confrontatie in een 0-0 gelijkspel.
Bekende spelers
Verschillende Nederlanders hebben een verleden in het shirt van Blackburn Rovers. Het meest recentelijk kwamen Jan Paul van Hecke en Deyovaisio Zeefuik uit voor de club, maar in een verder verleden werkten ook Marvin Emnes, André Ooijer, Karim Rekik, Maceo Rigters en Richard Witschge hun thuiswedstrijden af op Ewood Park.
Alan Shearer is een van de meest bekende spelers uit de geschiedenis van Blackburn Rovers. Colin Hendry, Chris Sutton, Damien Duff, Brad Friedel, Craig Bellamy en Roque Santa Cruz droegen het shirt van de club eveneens.
Het stadion
Ewood Park is sinds 1890 de thuishaven van Blackburn Rovers. Eén van de vier tribunes is vernoemd naar Jack Walker, die in de jaren negentig als eigenaar een groot aandeel had in het kampioenschap van de club. De huidige capaciteit van het stadion bedraagt 31.367 zitplaatsen.
Wat kost gokken jou? Stop op tijd | 18+ | loketkansspel.nl | Gokken kan verslavend zijn, deel deze inhoud niet met minderjarigen | Algemene voorwaarden zijn van toepassing | #Advertentie
