Het laatste nieuws over Schotland

Het nationale team van Schotland is actief onder de bijnaam The Tartan Terriers. Een afgeleide daarvan is The Tartan Army, dat verwijst naar de trouwe supportersschare. Het land is meermaals actief geweest op EK’s en WK’s.

• Het nationale team van Schotland is onderdeel van de SFA
• Het team draagt de bijnaam ‘The Tartan Terriers’
• ‘The Flower of Scotland’ is het volkslied bij de interlands
• Schotland was acht keer actief op een WK
• Driemaal mocht het land deelnemen aan een EK

Nooit verder gekomen dan de eerste ronde

De Scottish Football Association (SFA) werd in 1873 in het leven geroepen. De eerste interland uit de Schotse voetbalgeschiedenis was op dat moment al achter de rug. Op 30 november 1872 stonden Schotland en Engeland tegenover elkaar in Glasgow, waar de buurlanden elkaar op een 0-0 gelijkspel hielden. In de eerste decennia speelden de Schotten vooral in het British Home Championship tegen Engeland, Wales en Ierland (later Noord-Ierland).

Schotland heeft het British Home Championship in totaal 41 keer gewonnen, waarvan zeventien gedeelde titels. Alleen Engeland won het toernooi vaker: 54 keer, waarvan twintig gedeelde triomfen. Het Britse voetbalkampioenschap vond plaats tussen 1884 en 1984. In de tussentijd werd ook het internationale voetbal steeds populairder, maar pas in 1929 speelde Schotland voor het eerst tegen een elftal van buiten het Verenigd Koninkrijk. Noorwegen werd met 7-3 verslagen.

Schotland heeft geen officieel volkslied. Het Britse volkslied God Save the King klinkt doorgaans bij koninklijke gelegenheden, maar ook Scotland the Brave en Flower of Scotland behoren tot de mogelijkheden. Bij de interlandwedstrijden van Schotland klinkt het laatstgenoemde volkslied.

WK-geschiedenis

Al in 1910 werd de Schotse voetbalbond lid van de FIFA. Het toelaten van profspelers zorgde echter voor een conflict met de wereldvoetbalbond, waardoor het land niet deelnam aan de kwalificatiefase voor de WK’s van 1930, 1934 en 1938. In de jaren veertig werd er geen wereldkampioenschap afgewerkt vanwege de Tweede Wereldoorlog. Schotland had in 1950 kunnen debuteren op het WK, maar na een tweede plaats in de kwalificatiefase besloot de SFA af te zien van deelname. In plaats daarvan ging de selectie op tournee door Noord-Amerika.

Schotland eindigde in het kwalificatietraject voor het WK van 1954 opnieuw als tweede achter aartsrivaal Engeland. In tegenstelling tot vier jaar eerder besloot de SFA ditmaal wel akkoord te gaan met deelname aan het wereldkampioenschap. Het WK-debuut in Zwitserland bleek geen succes. Schotland verloor met 1-0 van Oostenrijk en met 7-0 van Uruguay, waardoor het team roemloos werd uitgeschakeld in de groepsfase. Ook Tsjecho-Slowakije eindigde de groepsfase puntloos (een derde wedstrijd werd niet gespeeld).

In 1958 werd het eerste WK-punt uit de Schotse voetbalgeschiedenis behaald. Joegoslavië werd op een 1-1 gelijkspel gehouden, maar nederlagen tegen Paraguay (2-3) en Frankrijk (1-2) betekende opnieuw een voortijdig afscheid van het wereldtoneel. Pas in 1974 won Schotland voor het eerst een overwinning als WK-deelnemer. Na drie opeenvolgende gemiste toernooien werd de eerste groepswedstrijd gewonnen van Zaïre (0-2). Schotland bleef als enige team ongeslagen, maar de remises tegen Brazilië (0-0) en Joegoslavië (1-1) volstonden niet om door te stoten in West-Duitsland.

Schotland was ook actief op de WK’s van 1978, 1982, 1986, 1990 en 1998. The Tartan Terries werden steevast in de groepsfase uitgeschakeld. Op het wereldkampioenschap van 1978 waren de Schotten nog wel te sterk voor de latere finalist Nederland: 3-2. Kenny Dalglish en tweemaal Archie Gemmill maakten het verschil, waar Rob Rensenbrink en Johnny Rep tegen wisten te scoren.

Na het toernooi van 1998 is Schotland niet meer actief geweest op het WK. De balans staat daardoor op 23 WK-wedstrijden, vier overwinningen, zeven gelijke spelen, twaalf nederlagen en een doelsaldo van 25-41.

EK-geschiedenis

De EK-balans van Schotland is er evenmin eentje met glans. In 1992, 1996 en 2021 waren de Schotten actief op het Europees Kampioenschap, maar ook hier vloog de nationale ploeg telkens in de groepsfase naar huis. Er werden zelfs maar twee overwinningen geboekt in negen wedstrijden.

Het EK-debuut in 1992 ging verloren door toedoen van het Nederlands elftal, dat dankzij Dennis Bergkamp met 1-0 aan het langste eind trok. Ook Duitsland bleek te sterk (0-2), waardoor de 3-0 zege op het GOS-team (Gemenebest van Onafhankelijke Staten) slechts eentje voor de statistieken betrof.

In 1996 werd Schotland opnieuw gekoppeld aan het Nederlands elftal. Ditmaal bleef de 0-0 stand op het scorebord, maar een 0-2 nederlaag tegen Engeland bleek fataal ondanks de waardige afsluiting tegen Zwitserland (1-0 overwinning).

Schotland was in 2021 voor de derde keer actief op het EK. Op Wembley werd een 0-0 gelijkspel uit het vuur gesleept tegen de grote rivaal Engeland, maar zowel Tsjechië (0-2) als Kroatië (1-3) bleek te sterk in de overige groepswedstrijden. Een domper voor Schotland, dat beide verloren duels op het vertrouwde Hampden Park in Glasgow mocht afwerken.

Balans tegen Oranje

Nederland en Schotland hebben al negentien keer tegenover elkaar gestaan in de geschiedenis. De Nederlanders boekten negen overwinningen, waar de Schotten vijfmaal de sterkste bleken. De overige vijf wedstrijden eindigden in een gelijkspel.

Nederland boekte in 2003 de grootste zege ooit op Schotland. In de play-offs voor het EK van 2004 wonnen de Schotten in eigen huis met 1-0, maar de returnwedstrijd eindigde dankzij een uitblinkende Wesley Sneijder (één doelpunt en meerdere assists) in een 6-0 overwinning voor Oranje. Ruud van Nistelrooij scoorde die avond driemaal.

Laatste update: 25 maart 2023