Oranje Leeuwinnen weten na WK weer waar ze niet staan

De Oranje Leeuwinnen hebben op het WK Vrouwen de laatste acht gehaald. Hiep hoi voor het Nederlands vrouwenelftal! De WK-doelstelling van de KNVB is gehaald en bij vlagen werd ook aardig voetbal gespeeld. Toch heeft het WK duidelijk gemaakt waar Oranje niet meer staat: bij de wereldtop. Bondscoach Andries Jonker gaf het al toe: “Als we echt wereldtop waren, hadden we Amerika en Spanje verslagen.”

Analyse na WK Vrouwen: waar staan de Oranje Leeuwinnen?

Want de wedstrijden op het WK waren voor Oranje niet om over naar huis te schrijven. De uitslagen waren wel uitstekend. Dat begon al met de 1-0 tegen Portugal. De concurrent voor de tweede plaats in Groep E, zo werd vooraf gedacht. De eerste klap is een daalder waard en die deelden de vrouwen van Jonker gelijk uit. Toch was het lang billenknijpen. Oranje weigerde de trekker definitief over te halen, maar gaven aan de andere kant ook niets weg. De opmaat naar een mooi toernooi, zo was de gedachte.

Want het kon alleen nog maar beter gaan. Resultaattechnisch volgde dan ook een uitstekend gelijkspel tegen wereldkampioen Verenigde Staten (1-1). De Oranje Leeuwinnen waren in sommige fases zelfs beter dan de Amerikaanse voetbalsters, die gemakzuchtig speelden als de wereldkampioen van de afgelopen twee edities. Toch was de VS duidelijk beter en kwam Oranje goed weg dat de 2-1 niet alsnog viel voor Amerika. Jonker zag het goed aan, in deze wedstrijd telde het resultaat, in andere wedstrijden telt ook het spel. Achteraf bleek pas dat de VS, de VS van weleer niet meer is.

Oranje Leeuwinnen geloven even dat ze tiki-taka kunnen spelen

Tegen Vietnam bezegelde Oranje met een zevenklapper de groepswinst. Een geweldig resultaat, als je met topfavoriet VS en het stugge Portugal in een groep zit. De Vietnamese voetbalsters hadden niets te zoeken op het WK en lieten de Oranje Leeuwinnen geloven dat ze tiki-taka konden spelen. Dat ze plots weer bij de wereldtop hoorden. Die wereldtop die ze sinds 2019 langzaam hadden verlaten.

Na de geweldige groepsfase volgde de achtstefinalestrijd tegen Zuid-Afrika. Een moetje, want ook Zuid-Afrika is natuurlijk veel te zwak om eigenlijk mee te mogen doen op het WK. Dat werd dus zonder al te veel moeite 2-0. Een WK met 32 landen is dan ook lastig organiseren als je maar pak een beet twaalf tot veertien sterke landen kent in het vrouwenvoetbal. En die landen komen tegenwoordig steeds meer uit Europa. Spanje is op het WK bezig om de sterke status in de competitie en Europees (FC Barcelona is de Champions League-houder) mondiaal te bevestigen. Sarina Wiegmans Engeland doet hetzelfde aan de andere kant van het schema. Oranje had de pech dat ze na de VS weer een grote favoriet voor de titel tegenkwamen in de kwartfinale: dat eerdergenoemde Spanje.

Oppermachtig Spanje kon niet doordrukken dankzij geweldige Van Domselaar

Ook in deze wedstrijd kreeg Oranje kansen, maar was Spanje veel en veel sterker. De Spaanse voetbalsters beheersen het tiki-taki (op het vrouwenvoetbalniveau) wel. Zij lieten de Leeuwinnen soms alle hoeken van het veld zien, maar konden niet doordrukken. Uiteindelijk kregen we daardoor nog een zinderende kwartfinale te zien, waarin Spanje in verlenging terecht aan het langste eind trok: 2-1.

De reden dat Oranje het zo lang vol hield tegen het oppermachtige Spanje was Daphne van Domselaar. De keepster van Aston Villa is uitgegroeid tot een van de beste doelvrouwen van de wereld. Zeker op dit WK mag Van Domselaar zich bij de allerbeste scharen. Dat mocht Lieke Martens op haar positie ook ooit, maar de Martens van vroeger is een andere geworden. Zoals zoveel speelsters van Oranje. Sherida Spitse is veel te traag om nog op wereldtopniveau mee te kunnen, Lineth Beerensteyn is een leuke invalspits, maar mist meer dan dat ze binnen de palen schiet. En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Het grootste gemis was Vivianne Miedema. De beste spits van de wereld is herstellende van een kruisbandblessure. Ook Daniëlle van de Donk was er niet bij wegens een schorsing. Dan is de status van het Nederlands vrouwenelftal duidelijk. Zeker ook met het afscheid van Stefanie van der Gragt blijft er niet zoveel meer over van de topvrouwen uit 2017-2019.

KNVB en Jonker zijn realistisch

Ook niet heel gek hoor. De doelstelling van de KNVB was een hele realistische: de laatste acht halen. Dat lukt en dus is het WK in de ogen van de nationale voetbalbond geslaagd. Als je elke wedstrijd analyseert en op papier alles erbij pakt waren alle resultaten logisch. Oranje hoort net tot de top 10 van de wereld, maar meer ook niet. Portugal, Vietnam en Zuid-Afrika moeten altijd gewonnen worden. Om bij de wereldtop te horen, moet van de Verenigde Staten en Spanje gewonnen worden. In ieder geval een keertje. De laatste keer dat de Leeuwinnen van een topland wonnen is al weer heel lang geleden. Aanvoerster Spitse riep nog stoer na het verlies tegen Spanje dat Oranje weer bij de wereldtop hoort. Waarschijnlijk heeft ze een andere wedstrijd gezien, want Jonker was wel helder in zijn analyse. “We doen weer mee, maar nog niet bij de top.”

Jonker wilde winnen, mooi voetbal spelen en inspireren

Jonker had ook wel meer verwacht, zo vertelde de Oranje-bondscoach tegen SoccerNews dat hij drie hele duidelijke doelstellingen had voor het WK. Winnen, aantrekkelijk voetbal spelen en inspireren. Dat eerst is niet gelukt. Niet alleen is het WK niet gewonnen, ook werden sterke landen niet verslagen. Een gelijkspel over 90 minuten tegen zowel Verenigde Staten en Spanje is leuk, maar daar bestijg je de top niet mee. Aantrekkelijk voetbal werd bij vlagen wel gespeeld. Het balletje ging af en toe goed rond en met de aanvallende smaakmaker Esmee Brugts was er zeker wel wat interessants om naar te kijken. De tv-kijker thuis zal zich echter net zo vaak hebben lopen ergeren als lopen smullen. Want het was bij vlagen en ook vooral tegen Portugal, Vietnam en Zuid-Afrika niet goed. Tegen de VS en Spanje gaven de Leeuwinnen niet thuis en verviel Jonker ook weer in die oud-Hollandse fout door te denken dat de Leeuwinnen sterker kunnen zijn. “We kunnen van iedereen winnen”, was de slogan. Helaas konden de grote landen ook allemaal net wat makkelijker van de Leeuwinnen winnen. Of het inspireren is gelukt moet nog blijken, wat wel duidelijk is geworden dat veel mensen ondanks de erbarmelijke speeltijden (midden in de nacht) de televisie aanzetten voor de Oranje Leeuwinnen. Of ze dat ook gaan doen bij de Nations League en andere wedstrijden van de Leeuwinnen valt af te wachten.

Aanbevolen artikel

Doorselecteren Oranje Leeuwinnen gaat beginnen: doei Spitse, hoi Kalma

Welke Oranje-elf spelen tegen Engeland?

Het is nu in ieder geval tijd voor doorselecteren. De Oranje Leeuwinnen weten waar ze nu staan en de taak aan de sterke bondscoach Jonker om door te groeien naar een nieuw en hopelijk beter Oranje. Jonker bracht het vertrouwen terug en gooide er wat Amsterdamse bluf bij. De Leeuwinnen voelen zich sterker dan ooit en hoewel ze nog een lange weg te gaan hebben naar de wereldtop, is de startpositie een stuk rooskleuriger dan voorafgaand aan het WK. En dat is ook wat waard. Alle ogen zijn gericht op de volgende interland van de Oranje Leeuwinnen op 22 september tegen België. En nog meer ogen richten zich op 26 september als misschien wel wereldkampioen Engeland van Sarina Wiegman naar de Galgenwaard komt. Welke Oranje-elf begint dan aan de nieuwe weg naar de wereldtop?