FC Barcelona Nederlanders staan voor Real Madrid-drama

FC Barcelona aan het begin van dit seizoen nog een sterk Oranje wimpel aan de rood-blauwe vlag hangen. Ronald Koeman had de touwen in het Camp Nou nog in handen, Frenkie de Jong was een belangrijke kracht in het elftal en met Memphis Depay en Luuk de Jong (gehuurd) werd het Nederlandse enclave nog vergroot. Een nieuwe voorzitter betekende echter een nieuwe trainer en, net als bij Real Madrid een paar jaar geleden, een Oranje-schoonmaak. 

FC Barcelona heeft de weg richting de Spaanse voetbaltop weer gevonden. De Catalanen worstelde in het anderhalve jaar dat Ronald Koeman met de scepter zwaaide met financiële problemen waardoor de sportieve prestaties ver onder de Barça-maat daalde. Het wanbeleid van Josep
Maria Bartomeu, die honderden miljoenen uitgaf aan mislukte spelers zoals Philippe Coutinho en Ousmane Dembélé en de schuld van de Spaanse grootmacht in het miljard liet lopen. Door een lening van 1,5 miljard euro (!) is de voorlopige toekomst van de club gegarandeerd en kon het ook op de transfermarkt weer actief zijn. Aangezien de club jaarlijks honderden miljoenen euro’s omzet heeft, is dat genoeg voor slechts één of twee seizoenen. De club moet dus ook andere manieren vinden om geld te verdienen, los van de kwalificaties voor Europese toernooien en het prijzengeld daarvan. Dan kom je al snel uit bij de spelersgroep. Als je de geruchten van de afgelopen weken volgt, komen daar opmerkelijk veel Nederlanders in voorbij. 

FC Barcelona

Heel onlogisch is dat niet, helemaal niet als je naar de Spaanse voetbalcultuur kijkt. In tegenstelling tot bij Nederlandse clubs, hebben de leden van Spaanse clubs de belangrijkste stem in de aanstelling van een voorzitter bij de club. Net als bij politieke verkiezingen, voeren de verschillende kandidaten campagne, doen ze beloftes om stemmen te winnen en moeten deze beloftes, zoals een waardig politicus als de beste kan, kan uitvoeren of een reden kan verzinnen waarom de snode plannen niet in de praktijk zijn gebracht. Voor Joan Laporta, de vorig seizoen verkozen president van Barça, was dat niet anders. De Spanjaard, die al eerder met de scepter zwaaide in het Camp Nou-stadion, kwam echter in een alles behalve gespreid bedje terecht. 

Dat Koeman, een van de laatste belangrijke beslissingen van Bartomeu, de belangrijkste sta-in-de-weg was naar Laporta’s Barcelona, was vanaf minuut één duidelijk. Dat de clubleiding aan he tbegin van dit seizoen alsnog het vertrouwen in de Nederlandse trainer, die na het WK 2022 weer terug bij de KNVB in dienst treed als bondscoach van het Nederlands elftal. De club haalde Memphis Depay voor twee jaar binnen, schotelde Frenkie de Jong een nieuw, langdurig contract voor en huurde op de slotdag van de zomerse transferperiode van 2021 ook Luuk de Jong als pinchhitter van Sevilla. 

Het noodlot sloeg in eind oktober van vorig jaar alsnog toe. Nadat Josep Guardiola (Manchester City) en Jürgen Klopp (Liverpool) in de zomer onhaalbaar bleken voor Laporta, bleken de keuzes van Koeman niet te leiden tot de progressie die Laporta graag wilde zien. De Nederlander moest vertrekken en Xavi Hernández, die al vanaf het moment dat Laporta aangesteld werd in verband werd gebracht als Koeman-vervanger en die de voorzitter nog kent uit zijn eerste tijd als leidsman van Barcelona, werd daarna snel als vervanger aangesteld. 

Memphis Depay

Dat Memphis Depay de belangrijkste kandidaat is om te vertrekken uit de Nederlandse enclave in Catalonië lijkt overduidelijk. De 27-jarige vedette van het Nederlands elftal wilde zijn opgepoetste status verzilveren met een nieuwe kans in de Europese top, maar lijkt voor de tweede keer tegen een topclubflop aan te lopen. Onder Koeman schoot Memphis echter wel uit de startblokken: binnen een paar weken had de Nederlandse aanvaller al acht doelpunten in het net liggen en werd hem de erfenis van Messi toegeschreven. Na die vliegende start lukte het Memphis niet om door te pakken en het team bij de hand te nemen, waardoor de prestaties van Barcelona kelderden en het Koeman uiteindelijk zijn baan kostte. 

Onder Xavi wordt nóg duidelijker wat bij Koeman steeds transparanter werd: Memphis is geen type speler voor FC Barcelona. In vergelijking met de Ansu Fati’s en Ferran Torressen van de wereld komt de Nederlander topsnelheid tekort voor de flanken, voor de spits heeft de 28-jarige Oranje-international te weinig diepgang in zijn spel – of beter gezegd: geen – en van Barcelona te kunnen spelen, komt het aannemen, opkijken en actie spelletje van onze landgenoot maken het tikkie-takka-voetbal dat Laporta en Xavi ambiëren een utopie. Dat de Nederlander, die met een geschatte marktwaarde van 45 miljoen een aardige duit kan opleveren ondanks zijn eenjarige contract, vertrekt lijkt meer dan realistisch. 

Memphis verbond zijn toekomst met een tweejarig contact ook misschien meer aan Koeman dan aan FC Barcelona. Op dit moment lijkt een terugkeer naar de Premier League de meest realistische optie voor de Nederlandse aanvaller: Tottenham Hotspur zou concrete interesse hebben, maar de Engelse boulevardkranten zijn ervan overtuigd dat ook meer Engelse verenigingen Memphis een nieuwe kans willen geven in de Premier League. Voor Memphis zal het vooral belangrijk zijn om speelminuten te maken om zijn vorm zo goed mogelijk te houden voor het WK, dat eind dit jaar in Qatar gespeeld wordt. 

Frenkie de Jong

De positie van Frenkie de Jong is, ondanks zijn jarenlange contract, allerminst zeker bij de Catalanen. De Jong werd als een grote man binnengehaald na zijn sterke optredens voor Ajax en het Nederlands elftal, maar door de aanwezigheid van Sergio Busquets staat de Nederlandse verdedigende middenvelder vrijwel nooit op zijn geliefde nummer zes-positie (centrale verdedigende middenvelder) en zorgt zijn nieuwe positie sinds zijn Barcelona-transfer, centrale middenvelder, voor de nodige aanpassingsproblemen door de jaren heen. 

Aangezien Busquets als aanvoerder van Barcelona en zijn talent om ten alle tijden de juiste keuze te maken in balbezit én ervoor te zorgen dat hij defensief in de juiste positie wekelijks het gelijk van Xavi bewijst – los van het balverlies dat De Jong lijdt op basis van de hoge-risico-keuzes die in zijn spel verankerd zitten – is een voetbalpensioen of een transfer van Busqets de enige mogelijkheid om op zes bij Barcelona te eindigen. Dat De Jogn al twee jaar sukkelt als centrale middenvelder en zeer wisselvallige prestaties op de mat legt, zorgt ervoor dat er inmiddels wat scheurtjes in het droomhuwelijk tussen De Jong en zijn favoriete club te ontstaan. 

Het nadeel voor De Jong, en het voordeel van FC Barcelona, is dat de Nederlandse middenvelder één van de weinige spelers in de selectie is die veel ervaring heeft op het hoogste niveau, nog steeds een hele carrière voor zich heeft en eigenlijk niet in het Barcelona-spel past zoals dat nu gespeeld wordt. Spelers als Gavi en Pedri zijn vanuit het centrum op offensief gebied veel waardevoller dan De Jong en aangezien je als Barcelona’s centrale middenvelder niet alleen voor de passes, maar ook voor de aansluiting zorgt, kom je vaak voor het doel terecht. Dat dit, ondanks twee jaar investering, nog steeds niet de beste kant van De Jong is, zorgt ervoor dat een vertrek van de Nederlander niet langer onbespreekbaar is. Busquets is immers de speler die onvervangbaar is bij Barcelona en er zijn genoeg centrale middenvelders beter in dat gedeelte van het spel dan De Jong, die nog wel een dikke transfersom kan opleveren op het moment dat hij er een trainer/club is die hem wel in zijn kracht wil gebruiken – toch, Erik ten Hag? 

Luuk de Jong

Dat de Nederlander die het meest in verband werd gebracht met een vertrek bij Barcelona nu mag dromen van een langer verblijf bij Barcelona, is een prachtig voorbeeld van de onvoorspelbaarheid van het voetbal. Als je aan het begin van het seizoen zou zeggen dat niet Memphis, niet Frenkie, maar Luuk de Jong de meest succesvolle Nederlander in het Barcelona-shirt zou worden dit seizoen, had iedereen je in het gezicht uitgelachen. Dat maakt het seizoen van de Nederlandse spits er één voor de jongensboeken en dat leverde hem al mooie woorden van trainer Xavi op. 

De Spaanse hoofcoach noemde De Jong een voorbeeld voor zichzelf en de rest van het team. De Jong wil zelf het liefste bij FC Barcelona blijven en aangezien zijn goede beurten in de wedstrijden, maar vooral zijn professionele houding op het moment dat hij géén speelminuten maakt, zorgen ervoor dat er een vreemde eend in de Barcelona-selectie zit. De Jong heeft daardoor misschien wel de meeste meerwaarde van alle Nederlanders bij de Catalanen, juist omdat hij zó enorm afwijkt van de standaard van de Spaanse grootmacht. 

Daardoor hoeft het Real Madrid-drama met de Nederlanders, die allemaal moesten vertrekken of apart moesten trainen van de groep toen Florentino Pérez voorzitter werd, zich bij Barcelona niet volledig te voltrekken. Wel kun je er vergif op innemen dat, mocht er een goed bod op Memphis of Frenkie komen, we niet meer naar Barcelona hoeven te kijken omdat er Nederlanders meespelen. Of dit ook leidt tot een herbeleving van de glorietijd toen Xavi in de rol van Frenkie speelde, is daarmee nog steeds geen zekerheid.