Het laatste nieuws over Celta de Vigo

Celta de Vigo is een Spaanse voetbalclub uit Vigo. Thuiswedstrijden van de Olívicos worden afgewerkt in het Estadio Municipal de Balaídos.

• Celta de Vigo werd in 1923 opgericht als fusieclub
• Het Estadio Municipal de Balaídos is de thuisbasis
• De bijnaam van het team luidt ‘Olívicos’
• In 2017 bereikte Celta de Vigo de halve finale van de Europa League

Voetbaltrots van Galicië

Celta de Vigo werd op 12 juli 1923 opgericht na een fusie tussen Real Vigo Sporting en Real Club Fortuna de Vigo. Op dat moment was er nog geen sprake van een landelijke competitie, maar alsnog dacht men als fusieclub een sterkere vuist te kunnen maken. Tien dagen na de oprichting besloot de nieuwe voetbalclub zich in te schrijven bij de Spaanse voetbalbond (RFEF). Op dat moment moest men nog wel een aantal cruciale beslissingen nemen, waaronder de clubnaam en de clubkleuren.

In augustus 1923 kwamen verschillende namen ter sprake, waaronder Breogán en Real Club Celta. Uiteindelijk viel de keuze op laatstgenoemde naam vanwege de Galische afkomst van de club. De shirtkleuren waren aanvankelijk rood en zwart. Dankzij fusie bestond de selectie oorspronkelijk uit 64 spelers, maar een grondige schifting wist een chaos te voorkomen. Het nieuwe team trapte af met een imponerende 8-2 overwinning op het Portugese Boavista. Celta de Vigo vestigde zich in 1928 in het hedendaagse Estadio Municipal de Balaídos.

Promotie naar LaLiga

Tijdens het seizoen 1935-1936 eindigde Celta de Vigo op de tweede plaats in de Segunda División. Deze prestatie volstond om voor het eerst te promoveren naar de Primera División, dat ook wel bekend staat als LaLiga. Door de uitbraak van de Spaanse Burgeroorlog mocht de club zich echter pas in 1939 op het hoogste niveau meten. Aanvaller Nolete maakte het allereerste doelpunt van Celta in deze divisie. Geen toevalstreffer, aangezien hij in totaal 153 doelpunten produceerde in 171 wedstrijden.

Celta de Vigo bereikte in het seizoen 1947-1948 de vierde plaats in de Primera División. Het team wist in de Copa del Generalísimo daarnaast de finale te bereiken, maar Sevilla ging er met de Spaanse beker vandoor (1-4). Na dit seizoen maakte de productieve Pahiño een fraaie transfer naar Real Madrid. Zijn vertrek had zeker impact op de club, maar de doelpuntenproductie droogde zeker niet op. In 1950 boekte Celta de Vigo zelfs een recordoverwinning op Gimnàstic de Tarragona: 10-1.

Jojo-jaren

Met een korte onderbreking (1944-1945) speelde Celta de Vigo tot 1959 op het hoogste niveau van Spanje. De Olívicos probeerden een snelle comeback tot stand te brengen, maar in de jaren zestig bleek een tweede plaats tot drie keer toe niet voldoende. Pas in het seizoen 1968-1969 volstond de status als runner-up om de stap naar de Primera División te maken. Celta de Vigo wist zich vijf opeenvolgende seizoenen te handhaven alvorens in 1975 opnieuw af te dalen naar de Segunda División.

Celta de Vigo keerde al na één seizoen terug in de Primera División. Dat was mede te danken aan doelman Carlos Fenoy, die met vijf doelpunten gedeeld topscorer werd. Hij fungeerde dat seizoen als vaste strafschoppennemer van het elftal. Tot het begin van de jaren negentig slaagde Celta de Vigo er niet in om een vaste waarde te worden op het hoogste niveau. Een dieptepunt bereikte men door in 1980 af te dalen naar de Segunda División B, maar dit werd gevolgd door twee opeenvolgende promoties.

Spaanse subtopper

Celta de Vigo promoveerde in 1992 als kampioen van de Segunda División naar de Primera División. De beginjaren stonden vooral in het teken van lijfsbehoud, maar in de periode 1998-2003 groeide men uit tot een Spaanse subtopper. In het seizoen 2002-2003 evenaarde de formatie uit Vigo de hoogste klassering ooit door de vierde plaats aan te tikken. Celta de Vigo kwalificeerde zich meermaals voor de UEFA Cup, maar wist daarin niet verder te komen dan de kwartfinale. Daarnaast ging de Copa del Rey-finale van 2001 verloren door toedoen van Real Zaragoza (1-3).

De vierde plaats van 2003 kreeg geen vervolg. Een jaar later strandde het LaLiga-avontuur abrupt door op de negentiende plaats te eindigen. De pijnlijke degradatie zorgde voor een ware leegloop, maar de tweede plaats van 2005 zorgde voor een snelle terugkeer op het hoogste niveau. Celta de Vigo wist zich ditmaal maar één seizoen te handhaven in de Primera División. In 2007 degradeerden de Olívicos andermaal.

Terugkeer in LaLiga

Celta de Vigo had vijf seizoenen nodig om de Primera División-status te herstellen. De tweede plaats van 2012 achter aartsrivaal Deportivo La Coruña volstond voor de meest recente promotie. In 2016 eindigde de Galische formatie zelfs als zesde, waardoor men mocht deelnemen aan de Europa League. In het tweede clubtoernooi van Europa bereikte Celta de Vigo voor het eerst in de geschiedenis de halve finale. Bekende namen uit die periode zijn Iago Aspas, John Guidetti, Giuseppe Rossi en Daniel Wass.

In 2019 en 2020 ontsnapte Celta de Vigo als nummer zeventien van Spanje ternauwernood aan degradatie. Het team herstelde zich in de daaropvolgende jaren door in de middenmoot te eindigen.

Rivaliteit

Deportivo La Coruña geldt als de aartsrivaal van Celta de Vigo. Onderlinge wedstrijden staan ook wel bekend als de Dérbi da Galiza. Hoewel beide clubs afkomstig zijn uit de Spaanse regio Galicië, is er wel sprake van een afstand van ruim honderdvijftig kilometer tussen beide steden.

Europees voetbal

Celta de Vigo debuteerde in het seizoen 1971-1972 op het Europese podium door deel te nemen aan de UEFA Cup. De Spanjaarden werden in de eerste ronde meteen overklast door het Schotse Aberdeen. De tweede deelname verliep aanvankelijk beter door clubs als Aston Villa en Liverpool uit te schakelen. Het UEFA Cup-avontuur strandde in het seizoen 1998-1999 uiteindelijk in de kwartfinale door toedoen van Olympique Marseille. Een jaar later verloor men in diezelfde ronde van RC Lens.

In 2000 wist Celta de Vigo als Intertoto Cup-winnaar de UEFA Cup te bereiken. Opnieuw bleek de kwartfinale het eindstation door toedoen van FC Barcelona. Jarenlang bleek dit het hoogst haalbare voor de Olívicos, die in 2003 nog wel debuteerden op Champions League-niveau. Pas in het seizoen 2016-2017 wist men voor het eerst door te stoten naar de halve finale. In de Europa League zag men de finaleplaats verdampen door over twee duels duels aan het kortste eind te trekken tegen de latere winnaar Manchester United.

Balans tegen Nederlandse clubs

Celta de Vigo speelde tot en met het seizoen 2023-2024 vier officiële wedstrijden tegen een Nederlandse club. In alle wedstrijden fungeerde Ajax als tegenstander. De Spanjaarden wonnen de editie van 4 november 2003 met 3-2, maar in de overige ontmoetingen bleef Ajax ongeslagen (1-0, 2-2 en 3-2).

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Celta de Vigo gedragen. Een overzicht:

Het stadion

Het Estadio Municipal de Balaídos is sinds 1928 de thuisbasis van Celta de Vigo. Om commerciële redenen staat dit onderkomen ook wel bekend als Estadio Abanca Balaídos. Het stadion is meermaals gerenoveerd en heeft een hedendaagse capaciteit van 24.870 plaatsen.

In juni 1982 fungeerde het Estadio Municipal de Balaídos als decor voor het WK. De latere wereldkampioen Italië speelde hier de groepswedstrijden tegen Polen (0-0), Peru (1-1) en Kameroen (1-1). Ook hebben artiesten als Madonna, Julio Iglesias, Carlos Santana en de Dire Straits opgetreden in het stadion in Vigo.

Veelgestelde vragen over Celta de Vigo

Laatste update: 20 april 2024