Wijndal kan groot Oranje-verschil maken

De wedstrijd tussen Nederland en Spanje eindigde onbeslist, maar bracht wel een aantal lichtpuntjes met zich mee. Vooral Owen Wijndal (20) viel in positieve zin op; de linksback van AZ mag hopen op een basisplaats in de Nations League-wedstrijden tegen Bosnië en Herzegovina en Polen. 

Owen Wijndal zag na een sterk seizoen in het shirt van AZ zijn ultieme droom uitkomen: vorige maand werd hij geselecteerd voor de eerste wedstrijden van Frank de Boer en tegen Mexico mocht hij zijn debuut maken voor Oranje. Waar de jonge verdediger tijdens zijn debuut zo nu en dan werd weggespeeld door Jesus Corona, de beste man van het veld tijdens Nederland – Mexico, leek hem niet veel te deren. In het oefenduel tegen Spanje stond hij wél zijn mannetje. 

Owen Wijndal

Dat in die wedstrijd Nathan Aké uitviel met een hamstringblessure, kan voor Wijndal positief uitpakken. De 20-jarige linksback moest in de vorige wedstrijden Daley Blind nog voorrang verlenen in de Nations League-basisploeg. De Ajacied zal nu waarschijnlijk in het hart van de verdediging starten op de plek van Aké, naast Internazionale-verdediger Stefan de Vrij. De Boer heeft ook als mogelijkheid om Sven Bot (Lille) voor de leeuwen te gooien in de Nations League, maar de kans dat de bondscoach dat aandurft lijkt nihil. 

Daardoor ontstaat er een plek op de linkervleugel, waardoor de kans groot is dat Wijndal na zijn basisplaats tegen Spanje opnieuw bij de eerste elf verschijnt. De 20-jarige vleugelverdediger lijkt daardoor nu al de voorkeur te genieten boven de veel meer ervaren Patrick van Aanholt, die jarenlang in de Premier League speelt bij Crystal Palace en als speler uit hetzelfde hout gesneden is als Wijndal. 

Dat het Nederlands elftal, in tegenstelling tot het vorige duel met Bosnië en Herzegovina, kan profiteren van een speler met de stijl van Wijndal, lijkt voor de hand liggend. Waar in het eerste ontmoeting het Nederlands elftal met Blind als linksback aanvallend geen vuist kon maken, zal dat met Wijndal in de ploeg een ander verhaal worden. 

Organisatie tegenstander

In die desbetreffende uitwedstrijd had het Nederlands elftal veel moeite om de hechte verdediging van Bosnië uit elkaar te spelen. De ploeg, met Edin Dzeko (AS Roma) en Miralem Pjanic (FC Barcelona) als grote sterren, verdedigde negentig minuten lang gedisciplineerd en zorgde ervoor dat het Nederlands elftal geen tempo kon maken om hun organisatie te ontregelen. 

Doordat Oranje in het centrum vrijwel meteen werd afgejaagd door de tegenstander en dat er op de back-positie wel ruimte ontstond, maar met Hans Hateboer (Atalanta Bergamo) en dus Blind geen echte sprinters aanwezig waren, kon Oranje ook via de flanken niet echt gevaarlijk worden. Met Wijndal als linkervleugelverdediger en Denzel Dumfries op rechtsback, kan dat een wereld van verschil maken. 

Ook in de aankomende wedstrijd tussen Nederland en Bosnië zal de tegenstander van Oranje zich ingraven op eigen helft en zo weinig mogelijk ruimte weg willen geven in de zones rondom het strafschopgebied. Zo’n organisatie is met een hoog baltempo uit elkaar te spelen, maar dat wordt Nederland lastig gemaakt door het drukke centrum van de tegenstander, wat voorkomt dat de bal snel van flank naar flank kan gaan. 

Dwingen tot keuzes

Een tweede optie om zo’n organisatie uit elkaar te spelen, is de vrije ruimte opzoeken. Die ligt, zoals bekend, bij de vleugelverdedigers en met het duo Wijndal/Dumfries heeft het Nederlands elftal dan twee spelers die het loopvermogen en de energie hebben om daar een groot verschil te kunnen maken. 

Op het moment dat het Nederlands elftal zijn back(s) aanspeelt, deze een individuele actie inzet en zijn mannetje passeert, ligt er een zee van ruimte voor hem. Wanneer dit gebeurt, dwing je de tegenstander tot het maken van een keuze: op het moment dat Bosnië de back laat opdribbelen richting de gevaarlijke zones rondom de zestien, kan hij een voorzet geven op de spits en kunnen de buitenspelers en het centrale middenveld de tweede bal winnen om druk te houden op de tegenstander. 

Wanneer Oranje met een kopsterke spits speelt, zoals dat er nu naar uitziet is dat Luuk de Jong, kan dat voor gevaarlijke situaties zorgen. Daarom kiezen tegenstanders er vaak voor om een opkomende back onder druk te zetten. Op dat moment komt er automatisch één speler vrij te staan: meestal zijn dat de buitenspelers of de aanvallende middenvelder. 

Aangezien de desbetreffende speler zelf het drukzetten inzet, maakt hij het voor zijn teamgenoten vrijwel onmogelijk om daar meteen op te reageren. Met andere woorden: dan is de organisatie in de defensie van de tegenstander in één klap weg en ontstaat er dus wél ruimte voor Oranje om tot een uitgespeelde kans te komen. 

Sleutelrol

De blessure is voor Nathan Aké een persoonlijk drama, voor het Nederlands elftal kan het ervoor zorgen dat het spel én resultaat beter is dan de vorige wedstrijd tegen Bosnië en Herzegovina (0-0, red.). Doordat De Boer wordt gedwongen om Blind in het centrum van de defensie op te stellen en daardoor Wijndal (waarschijnlijk) als basisklant begint in de Nations League, kan de blessure van Aké een geluk bij een ongeluk betekenen. 

Dat je met Wijndal een speler in de ploeg hebt die snelheid, een passeerbeweging én een goede voorzet in huis heeft, zorgt automatisch voor meer onrust bij de tegenstander en dus ook voor meer keuzemomenten. Juist die keuzemomenten zijn belangrijk tegen een opponent die speelt om niet te verliezen. Zonder hen uit te dagen de verkeerde beslissing te nemen, speel je op goed geluk en is het hopen op een goede kans uit de kluts, terwijl je nu ook de mogelijkheid hebt om de tegenstander te dwingen om ruimtes weg te geven.