Het laatste nieuws over N’Golo Kanté

N’Golo Kanté is een Franse middenvelder met Malinese roots. De international van Frankrijk verruilde Chelsea in de zomer van 2023 voor Al-Ittihad.

• Kanté speelt momenteel voor Al-Ittihad
• Met Chelsea won de middenvelder de Champions League en de Europa League
• Met zowel Chelsea als Leicester City veroverde hij de Engelse titel
• In 2016 debuteerde Kanté voor de Franse ploeg
• Met Frankrijk won hij de wereldtitel van 2018

Clubcarrière N’Golo Kanté

Kanté werd op 29 maart 1991 ter wereld gebracht in de Franse hoofdstad Parijs. Zijn vader en moeder waren immigranten uit Mali, die naar Europa afreisden op zoek naar een beter leven. De beginjaren verliepen zeer moeizaam. Het gezin groeide op in armoede, waardoor de rechtspoot als kind afval verzamelde voor een recyclingbedrijf om daarmee geld te genereren. Tot overmaat van ramp moest hij op elfjarige leeftijd al afscheid nemen van zijn vader.

Het voetbal fungeerde als uitlaatklep voor Kanté. De middenvelder lanceerde zijn voetbalcarrière op achtjarige leeftijd, maar door zijn geringe lengte zagen profclubs hem lange tijd niet staan. Tot en met 2009 voetbalde hij dan ook voor amateurclub JS Suresnes. Veel clubs wezen hem af, maar uiteindelijk durfde US Boulogne het aan om hem binnen te halen. In Boulogne-sur-Mer mocht de Parijzenaar zijn kunsten vertonen in het reserveteam, dat op het zesde niveau van Frankrijk speelde.

Als beginnend profvoetballer beschikte Kanté nog altijd over geringe financiële slagkracht. De kleine middenvelder beschikte niet over voldoende budget om een auto aan te schaffen en kwam daardoor rennend naar de trainingen. Op dezelfde manier keerde hij ook weer huiswaarts. Gaandeweg zijn carrière hield bescheidenheid hem dan ook op de been. Zelfs in de periode dat hij zich al een peperdure auto kon permitteren, werd de voetballer ‘slechts’ gespot in een Mini Cooper.

Doorbraak bij US Boulogne

Kanté debuteerde op 18 mei 2012 in het shirt van US Boulogne, dat in de Ligue 2 een 1-2 nederlaag incasseerde door toedoen van AS Monaco. In de 79ste minuut mocht de middenvelder invallen voor Virgile Reset. Zijn team was op dat moment reeds verzekerd van degradatie naar het Championnat National. Op het derde niveau maakte hij op 3 augustus 2012 zijn basisdebuut in de verloren uitwedstrijd tegen FC Metz (2-1). Zijn eerste treffer volgde een week later tegen Luzenac Ariège Pyrénées en leverde prompt een 1-0 zege op.

In het seizoen 2012-2013 mocht Kanté 37 van de 38 competitiewedstrijden aantreden namens US Boulogne. Ondanks zijn aanwezigheid presteerde het team opnieuw tegenvallend door ‘slechts’ in de middenmoot te eindigen (dertiende). In de Coupe de Franse wist men nog wel door te stoten naar de zesde ronde, maar Toulouse FC maakte vervolgens een einde aan de bekeraspiraties: 0-1. Als sterkhouder verdiende de middenvelder nochtans een transfer naar de Ligue 2 door een aanbod van SM Caen te accepteren.

Promotie met SM Caen

Bij SM Caen wist Kanté in de zomer van 2013 meteen een vaste basisplaats te veroveren. Op 2 augustus 2013 maakte de nieuwkomer zijn debuut in de Ligue 2-wedstrijd tegen Dijon FCO (3-1 zege). Een week later zorgde de middenvelder voor de gelijkmaker in de uitwedstrijd tegen Stade Lavallois, dat uiteindelijk met 1-2 moest buigen voor de Malherbe. Gaandeweg zijn eerste contractjaar steeg diens aandeel naar 43 officiële wedstrijden, drie doelpunten en vier assists.

SM Caen sloot het seizoen 2013-2014 af met een derde plaats achter FC Metz en RC Lens. Die prestatie volstond voor directe promotie naar de Ligue 1. De controleur debuteerde op 9 augustus 2014 op het hoogste niveau van Frankrijk en pikte tegen Évian Thonon Gaillard (0-3 zege) meteen een doelpunt mee. Later die maand wist hij opnieuw te scoren op bezoek bij Stade de Reims (0-2 zege). Zijn teller eindigde het seizoen op 39 officiële wedstrijden, drie doelpunten en vijf assists.

Kampioen met Leicester City

Voor zo’n negen miljoen euro stapte Kanté medio 2015 over naar Leicester City. De nummer veertien van het voorbije Premier League-seizoen wist de Fransman voor vier seizoenen vast te leggen in het King Power Stadium. Op 8 augustus 2015 maakte de middenvelder zijn debuut voor The Foxes, dat een 4-2 overwinning boekte op Sunderland AFC. Na 82 minuten mocht hij de moegestreden doelpuntenmaker Jamie Vardy aflossen. Zijn eerste doelpunt volgde op 7 november 2015 in de thuiswedstrijd tegen Watford (2-1 zege).

Kanté ontpopte zich in het seizoen 2015-2016 tot een essentiële schakel in het elftal van Leicester City. De controlerende middenvelder werd alom geroemd voor zijn loopvermogen en balveroveringen. Vardy zorgde ondertussen voor een karrenvracht aan doelpunten, waar ook spelers als Kasper Schmeichel, Marc Albrighton, Danny Drinkwater, Robert Huth, Riyad Mahrez en Wes Morgan hun topvorm aantikten. Tot verrassing van iedereen kroonde men zich tot kampioen van Engeland door de topclubs af te troeven.

In zijn eerste contractjaar mocht Kanté veertig keer aantreden voor Leicester City (één doelpunt). Zijn werkgever plaatste zich voor de Champions League, maar zelf besloot de controleur om zijn geluk te beproeven bij een Engelse topclub. Voor zo’n 35,8 miljoen euro koos hij voor een overstap naar competitiegenoot Chelsea. Op Stamford Bridge ondertekende hij een contract voor vijf seizoenen.

Ook kampioen met Chelsea

Chelsea-manager Antonio Conte gunde Kanté in de zomer van 2016 meteen een basisplaats. In de thuiswedstrijd tegen West Ham United (2-1 zege) mocht de Fransman ondanks een snelle gele kaart de volle negentig minuten aantreden. Zijn eerste doelpunt voor de Londenaren volgde op 23 oktober 2016 en droeg bij aan een 4-0 overwinning op Manchester United. Doelpunt nummer twee maakte hij in maart 2017 tegen diezelfde opponent en volstond in de FA Cup voor een 1-0 overwinning.

Kanté speelde in het seizoen 2016-2017 meteen 41 officiële wedstrijden (twee doelpunten) voor Chelsea. Met zeven punten voorsprong op Tottenham Hotspur kroonden The Blues zich tot landskampioen. Ook bereikte men de FA Cup-finale, maar Arsenal wist de stadsgenoot af te troeven op Wembley: 1-2. Een jaar later mocht de defensieve middenvelder de prestigieuze beker alsnog aan zijn erelijst toevoegen dankzij een 1-0 overwinning op Manchester United. Eden Hazard maakte vanaf de strafschopstip het verschil.

In zijn tweede seizoen voor Chelsea mocht Kanté voor het eerst aantreden op Champions League-niveau. Zijn team overleefde de groepsfase, maar struikelde in de achtste finale over FC Barcelona (1-1 thuis, 3-0 uit). De titelverdediger presteerde teleurstellend in de Premier League door ‘slechts’ als vijfde te finishen. Zijn eigen teller liep in het seizoen 2017-2018 op naar 41 officiële wedstrijden. Hij maakte zijn enige seizoenstreffer uitgerekend in de uitwedstrijd tegen Leicester City (1-2 zege).

Europese succesverhalen

Tijdens het seizoen 2018-2019 was Kanté voor zijn doen behoorlijk productief met vijf doelpunten en vier assists in 53 officiële wedstrijden. Zo scoorde de middenvelder onder meer in de Premier League-topper tegen Manchester City (2-0 zege) en de FA Cup-ontmoeting met Tottenham Hotspur (winst na strafschoppen). Chelsea verloor de finale vervolgens van Manchester City, maar sloot het seizoen alsnog af met een brede glimlach door Arsenal in de Europa League-finale af te troeven: 4-1.

Chelsea-manager Maurizio Sarri maakte na dit succes plaats voor een clubicoon: Frank Lampard. Onder zijn leiding wist de Londense formatie in het seizoen 2019-2020 geen enkele prijs binnen te slepen. Tijdens het seizoen brak de coronapandemie uit. Kanté was doodsbenauwd voor het virus en kreeg daarom toestemming om verschillende trainingen over te slaan. Naar eigen zeggen wilde de Fransman daarmee voorkomen dat hij het virus zou overdragen aan familieleden, na eerder zijn vader en broer op jonge leeftijd te zijn verloren.

In het seizoen 2020-2021 schreef Chelsea een nieuw succesverhaal door de Champions League-finale tegen Manchester City met 1-0 te winnen. Kanté fungeerde als vanouds als sterkhouder. Zijn team bereikte tevens de finale van de FA Cup, maar zijn oude club Leicester City trok aan het langste eind: 0-1. De middenvelder sloot zijn vijfde seizoen op Stamford Bridge af met 48 officiële wedstrijden achter zijn naam. In november 2021 eindigde hij als vijfde in het Ballon d’Or-klassement.

Stijlloos afscheid in Londen

Chelsea veroverde in augustus 2021 de Europese Supercup door Villarreal na strafschoppen te verslaan. De Londenaren veroverden in februari 2022 tevens de wereldbeker door SE Palmeiras te kloppen (2-1 na verlenging). Kanté had nog twee trofeeën kunnen toevoegen aan zijn erelijst, maar Liverpool ging aan de haal met zowel de FA Cup als League Cup. Ondanks fysieke problemen zag de Fransman zijn eigen aandeel oplopen naar 42 officiële wedstrijden, twee doelpunten en vijf assists.

Het seizoen 2022-2023 verliep dramatisch voor Chelsea, dat niet verder reikte dan plek twaalf in de Premier League. Kanté moest een groot deel van het seizoen missen door spierblessures en bleef daardoor steken op negen officiële wedstrijden. In de zomer van 2023 besloot de middenvelder zijn Engelse avontuur af te breken door transfervrij over te stappen naar Al-Ittihad uit Saudi-Arabië. Hij volgde daarmee het voorbeeld van meer grote namen, waaronder de Portugees Cristiano Ronaldo.

Transfer naar Al-Ittihad

Kanté maakte op 14 augustus 2023 zijn debuut voor Al-Ittihad, dat een 0-3 overwinning boekte op het veld van Al-Raed SFC. De Fransman hield het na 83 minuten vol tijdens zijn eerste optreden in de Saudi Professional League. Zijn eerste doelpunt voor diens nieuwe werkgever volgde op 21 september 2023 in de thuiswedstrijd tegen Al-Fateh SC (2-1 zege). In zijn debuutseizoen mocht de middenvelder 44 keer opdraven voor Al-Ittihad, met vier doelpunten en zes assists als rendement. Zo scoorde hij op het WK voor clubs tegen Auckland City (3-0 zege).

Al-Ittihad beleefde een moeizaam seizoen na de komst van Kanté, maar wist in het jaargang 2024-2025 aanzienlijk beter te presteren. Onder leiding van zijn landgenoot Laurent Blanc won de middenvelder zowel de Saudische titel als de King’s Cup. Zijn eigen teller steeg dat seizoen naar 35 officiële wedstrijden, vier doelpunten en vier assists. Eén van die treffers droeg op 7 mei 2025 bij aan een 2-3 overwinning op Ronaldo’s Al-Nassr. Landgenoot Karim Benzema en Houssem Aouar maakten de overige treffers voor diens team.

Interlandcarrière N’Golo Kanté

Kanté ging de boeken in als laatbloeier en speelde daardoor nooit een wedstrijd als jeugdinternational. De middenvelder wist desondanks een interlandcarrière op te bouwen namens Frankrijk. Op 25 maart 2016 debuteerde de controleur van Leicester City in de oefeninterland tegen het Nederlands elftal (2-3 zege) door halverwege in te vallen voor Lassane Diarra. Zijn eerste doelpunt voor Les Bleus viel vier dagen later in het vriendschappelijke onderonsje met Rusland (4-2 zege).

Frankrijk fungeerde in 2016 als decor voor het EK. Kanté mocht tijdens die eindronde viermaal opdraven voor de gastheer, maar bleef buiten beeld tijdens de finale tegen Portugal. De Fransen verloren voor eigen publiek met 0-1 (na verlenging). Op het WK van 2018 wist de formatie van bondscoach Didier Deschamps sportieve revanche te nemen door Kroatië in de finale met 4-2 te verslaan. De middenvelder fungeerde als een vaste waarde, al werd hij in de WK-finale na 55 minuten gewisseld.

In 2022 verloor Frankrijk de WK-finale van Argentinië (na strafschoppen). Door een hamstringblessure ontbrak Kanté in Qatar, maar de middenvelder was er wel bij op de EK’s van 2021 en 2024. Op de Europese toernooien sneuvelde men respectievelijk in de achtste- en halve finale door toedoen van Zwitserland (na strafschoppen) en Spanje (1-2).

Prijzenkast N’Golo Kanté

Laatste update: 3 oktober 2025