Enfant terrible Noa Lang kan PSV imagoschade bezorgen

PSV is dringend op zoek naar kwaliteit om komend seizoen weer eens een ferme gooi te kunnen doen naar de titel in de Eredivisie. Noa Lang staat op het verlanglijstje. Dat hij kan voetballen, staat buiten kijf. Zijn vervelende en soms provocerende maniertjes binnen de witte lijnen kúnnen de Eindhovenaren echter imagoschade opleveren. De vraag is of je dit als (top)club in Nederland überhaupt moet willen.

Waarom PSV Noa Lang toch beter niet moet contracteren

Gemoedelijkheid. Correct zijn te allen tijde. PSV is een chique club, maar aan de andere kant ook weer van het ‘gewone’ volk. Waar je op trainingscomplex De Herdgang zomaar spelers tegen kan komen, er samen mee een kopje koffie kunt drinken. Benaderbaar zijn, maar wél altijd je fatsoen houden.

Mentaliteit

Noa Lang heeft daar bij het Belgische Club Brugge klaarblijkelijk nog weleens moeite mee. In het verleden liet Ajax hem gaan, ondanks de technische vaardigheden die hij met een bal aan zijn voet bezit. Ik denk dat de Amsterdammers dit besluit namen juist om het misselijke gedrag dat Lang in de voorbije seizoenen vertoond heeft in de Belgische competitie. Dat is namelijk óók mentaliteit.

Dat is dan wel nooit zo hardop uitgesproken, maar ik vermoed dat dit zo gegaan is. Binnen Ajax zal men zich daarna nog weleens vergenoegend hebben aangestoten. Omdat Lang bij onze zuiderburen zich al meerdere malen van zijn slechtste kant heeft laten zien met gênant en vaak ook kinderlijk gedrag. Dit terwijl de aanvaller zeer onlangs toch alweer 24 kaarsjes uit heeft mogen blazen.

Een piepjonge en onervaren blaag is hij dus niet meer. Zo zong hij na een behaald kampioenschap met Club de minder vleiende woorden, een understatement als je het mij vraagt, ‘liever dood dan een Sporting-Jood’. Tenenkrommend en stuitend. Je moet altijd respect houden voor je tegenstander en deze al helemaal niet willen vernederen, zoals bijvoorbeeld ook op de bal gaan staan.

Theatrale gedrag

Lang deed dat korte tijd terug tijdens een wedstrijd. Allemaal leuk dat theatrale gedrag, vindt Noa Lang blijkbaar zelf. Maar hij heeft simpelweg de status niet van een wereldspeler die zich iets meer zou mogen permitteren. Ja, hij kan goed dribbelen en passeren. Scoren doet de trukendoos zo nu en dan ook.

Maar hij is natuurlijk geen Romario of Ronaldo die zich tijdens hun zeer succesvolle tijd in Eindhoven nog weleens een klein schuivertje konden veroorloven. Niemand die daar toen om maalde in Brabant, zolang deze Brazilianen maar doelpunten maakten. En dát deden zij aan de lopende band. Hun kwaliteiten waren exceptioneel.

Oranje

Noa Lang is zover nog niet, zeker niet zelfs. Een plekje in het Nederlands elftal vind ik overigens nog te hoog gegrepen voor hem. Tegenstanders als Italië en Kroatië zijn van een ander formaat als pakweg Racing Genk en Sint-Truiden. Lang moet eens goed bij zichzelf te rade gaan wat hij nou wil: een goede speler in België, dus geen topcompetitie, blijven óf uiteindelijk toch de stap omhoog gaan maken.

Zijn zeer opmerkelijke gedrag zou ik als ik hem was dan als de wiedeweerga ergens gaan parkeren. Topclubs in de grote Europese competities kijken namelijk ook hoe spelers zich profileren, hoe hun houding is. Zeker in maar ook búiten het veld. Bij PSV zullen, nee moeten, ze daar ook over nagedacht hebben. Dat gezegd hebbende, is er maar één advies: Noa Lang beter niet contracteren.

Voor het clubimago kán hij niet goed zijn. Juist spelers-met-spatjes hebben in het heetst van de strijd invloed op het wel of niet pakken van een titel. Mensen die zich met het gedrag van een enfant terrible groter en meer voelen dan het teamproces, kun je als club het beste buiten de deur houden. Op de langere termijn heb je dáár meer dan alleen maar aan zo nu en dan een doelpunt of een mooie passeeractie.