Brobbey blijkt vooral lui wonderkind

Brian Brobbey werd na de wedstrijd van Ajax tegen RKC bedolven onder complimenten. De 20-jarige aanvaller maakte tegen de Waalwijkers in de slotfase twee doelpunten en zorgde daarmee voor 1-3 voorsprong en 1-4 eindstand. Negentig minuten vol maken, dat lijkt nog wat te veel gevraagd. Toch lijkt er ook een andere reden waarom Schreuder ook nog steeds de Kudus-spits achter de hand houdt.

Het fenomeen Brian Brobbey sloeg afgelopen Eredivisie weer genadeloos toe. De bonkige spits van de Amsterdammers schitterde een aantal weken door zijn brommige gezicht. Dat de jonge aanvaller teleurgesteld was over zijn wekenlange reservebeurt, is in het voetbal alles behalve gek. De spits had begrip voor de keuzes van zijn trainer, maar stelde óók dat hij vond dat Schreuder hem na twee doelpunten tegen RKC Waalwijk niet uit het team kon halen. Als je dat aan Schreuder vraagt, ligt dat wellicht anders. Daar heeft de Ajax-trainer ook een duidelijke reden toe.

Ajax

Dat de trainer tegen RKC Waalwijk ervoor koos om met Brobbey in de spits te spelen, had ook te maken met de opstelling van de thuisploeg. Joseph Oosting laat al twee seizoenen zien dat RKC niet langer alléén degradatiekandidaat is. Vooral in de eerste helft had Ajax moeite met de Waalwijkers, die vaak net wat te kort kwamen om een kans ook daadwerkelijk in een doelpunt om te zetten. Uiteindelijk zorgde Steven Berghuis één droge bal een één koningstrap ervoor dat de Amsterdammers tot twee keer toe op voorsprong kwam. Dat Brobbey in de laatste fase van de wedstrijd tot bloei kwam, is hetgeen wat uitgelicht wordt. Dat terwijl het beeld over 83 minuten een heel ander verhaal vertellen.

Met alle respect voor de Waalwijkers: het is geen Liverpool, Napoli of AZ. Daar heb je de ruimtes die Brobbey nodig heeft om in te kunnen duiken – of om de passlijn naar hem open te houden. Gebeurt dit niet, dan sta je met tien man op het veld. Hoeveel passes Brobbey gaf tegen RKC Waalwijk? Acht, waarvan zes (75%) naar de goede kleur. Da’s één per tien minuten speeltijd – en daar gaan er nog twee van mis. Dat terwijl Brobbey toch in het elftal staat om als diepste aanspeelpunt te fungeren, de ballen vast te houden en ervoor te zorgen dat er aansluiting vanaf het middenveld mogelijk wordt.

Dat Brobbey nog niet de speler is die negentig minuten lang ‘horizontaaltjes’ (van links naar recht) loopt om de defensie uit positie te trekken, zich niet vrij maakt met een vooractie (want waarom zou je dat doen met zo’n sterk lichaam?) en bijvoorbeeld tegen RKC geen enkel kopduel uitvocht, is misschien de reden dat Schreuder denkt dat Brobbey nog beter kan. Wat de coach dan precies beter wil zien? Waarschijnlijk meer Kudus.

Mohammed Kudus

De Ghanees international kreeg in de voorbereiding al veel minuten van Schreuder. De Ajax-trainer gebruikte de aanvallende middenvelder in eerste instantie als back-up voor de rechtsbuitenpositie, maar later kwam Kudus vooral in beeld als spits. Dat de Ghanees aan het einde van de zomerse transferwindow een overstap naar Everton probeerde af te dwingen, kan ook meegespeeld hebben in de speeltijd die de 22-jarige aanvallende middenvelder kreeg de afgelopen tijd. Dat vertrouwen beschaamde Kudus niet, alleen bleek het ook niet de blijvende oplossing die Schreuder nog steeds zoekt in zijn voorste linie.

Dat Brobbey een betere doelpuntenmaker is dan Kudus, daar hoef je de statistieken er niet voor bij te pakken. Waar Kudus een heel stuk beter in is dan Brobbey, is het werkgedeelte van het voetbal. Kudus is altijd onderweg, kijkt waar de ruimtes liggen en zorgt er zo voor dat hij veel vaker aanspeelbaar is dan Brobbey. Dat zie je ook terug in het de Eredivisie-passes per negentig minuten (Kudus 34,4; Brobbey 17=49% van Kudus-passes). Dat bizar grote contrast kwam ook terug in het vergelijk tussen de passes van Brobbey en de buitenspelers die tegen RKC op het veld stonden. Brobbey was goed voor acht passes (22 balcontacten), Tadic verstuurde er 46 (62 balcontacten) en Bergwijn 43 (61 balcontacten).

Dat Brobbey na de 1-2 van Berghuis meer ruimte kreeg van de RKC-defensie, die op dat moment niets meer te verliezen hadden en op basis van het spelbeeld een resultaat rook, is de belangrijkste assist op de doelpunten van de Nederlandse spits. Dat er op dat moment vrij weinig spitsen in de Eredivisie, en misschien wel in Europa, effectiever met kansen omgaan dan Brobbey, is hetgeen waar de buitenwereld naar lijkt te kijken. Kijk je naar de wedstrijd buiten die twee doelpunten, heeft Schreuder meer dan een argument om Brobbey, ook met twee doelpunten in één wedstrijd, de volgende wedstrijd op de bank te zetten.

Brian Brobbey

Als je tegen een ploeg als RKC speelt, of überhaupt een ploeg die minder kwaliteit op het veld heeft staan dan Ajax, dan weet je van te voren dat het centrum potdicht zal gaan zitten. Het wetboek der voetbalclichés schrijft voor dat er dan wél op de vleugels ruimte ligt. Ruimtes die Ajax ook graag bespeelt, maar wanneer er lage voorzetten worden gegeven in een strafschopgebied van een vijfmansdefensie met nog een paar controleurs daarvoor, dan kun je zo sterk als Brobbey zijn, maar er niet voor zorgen dat de bal al weggewerkt is voordat ‘ie de eerste paal kan bereiken.

Dat maakt van Brobbey een topspits in de dop, maar op dit moment vooral een luie wonderspits. De tijd dat Patrick Kluivert en Ruud van Nistelrooy als topspitsen nog ballen konden afwachten, is in deze voetbaltijd al lang voorbij. Dat zal Brobbey zich ook moeten gaan beseffen. Helemaal als spits in het Ajax-systeem, en al helemaal met een wiskundige zoals Schreuder aan het hoofd van het Amsterdamse voetballab, is het een must om het veld ‘groot’ te maken (of ‘lang’ te houden), maar het is minstens zo belangrijk om op de juiste momenten een paar stappen naar rechts of links te zetten.

Dat Ajax met de boomlange Lorenzo Lucca een soort Sébastien Haller-light hebben binnengehaald, biedt tot nu toe ook geen uitweg op de ontbrekende luchtmacht in de Amsterdamse voorhoede. De Italiaanse spits heeft hetzelfde instinct als Brobbey, maar het is natuurlijk niet gek dat een Toren uit Pisa nog moet wennen aan die smalle, Amsterdamse grachten. Aangezien de aanpassing voor Brobbey een heel stuk kleiner is, is het te hopen (voor Brobbey en Ajax) dat hij uit zijn luie stoel komt de komende weken.