Tannane in tranen: “Dit had mij ook kunnen overkomen”

Oussama Tannane is erg emotioneel door alles wat er momenteel gebeurd in Turkije en Syrië. Door aardbevingen met 7.5 en zelfs 7.8 op de Schaal van Richter is een enorme ravage aangericht en zijn er duizenden doden te betreuren.

Tannane heeft veel vrienden in Turkije en belde ze gelijk stuk voor stuk op om te checken of ze ongedeerd zijn gebleven. “Gelukkig leven ze nog, al heb ik nog niet iedereen kunnen bereiken”, zei Tannane gisteren na de training geëmotioneerd, in het Algemeen Dagblad. “Ik heb vrienden in Kayseri wonen. Oud-ploeggenoten van me bij Saint-Étienne voetballen nu in Hatay. Steden die zwaar zijn getroffen. Ik ben diep geraakt. Onder de slachtoffers zijn veel kinderen. Het is hartverscheurend.” De NEC’er heeft zelf ook in Turkije (bij Göztepe in Izmir) gevoetbald, totdat hij vorig jaar naar Nijmegen verkaste.

“Ik heb afgelopen zomer wel een beving meegemaakt in Izmir. Al had ik dat niet meteen in de gaten. Ik was net aangekomen op de club toen ploeggenoten aan me vroegen of ik de schokken had gevoeld. Ik zei: ‘welke schokken?’ Eenmaal thuis zag ik dat er allerlei spullen waren gevallen in de badkamer. De schade viel mee, maar ik besef nu: zo’n ramp had mij ook kunnen overkomen.”

Feyenoord – NEC

Vanavond speelt Tannane met NEC tegen Feyenoord in de TOTO KNVB Beker. Er zal eerst een minuut stilte gehouden worden in De Kuip. ‘Ik weet niet of ik het dan droog houd. Het voetbal is voor mij nu een ideale uitlaatklep. Op het veld vergeet ik even alle ellende. Zodra ik mijn telefoon in mijn handen heb, begin ik weer te piekeren. Het is prachtig dat er in Nederland al veel geld is opgehaald voor de slachtoffers. Ik zeg niet wat ik doneer. Dat houd ik voor mezelf.”

Terug na schorsing

Zelf is Tannane terug na drie duels schorsing, die hij opgelegd kreeg na direct rood tegen uitgerekend Vitesse. “Die dag heeft me pijn gedaan. De wedstrijd was beladen. Ik keerde terug bij de club waar ik niet op een fijne manier ben vertrokken. Dat was niet makkelijk voor me. Ik ben een emotionele jongen. Ik wilde me niet uit de tent laten lokken, maar dat gebeurde die keer wel. Maar goed, voor mij is die rode kaart een gesloten boek. Ik kijk alleen nog maar vooruit.”