International Irak fileert Advocaat in afscheidsinterview

Justin Meram heeft zich in zijn afscheidsinterview als international van Irak keihard uitgelaten over bondscoach Dick Advocaat. De 32-jarige aanvaller van Real Salt Lake vertelt op de televisie dat hij ‘erg ongelukkig werd van spelen onder de Nederlander’.

Zo sprak Meram altijd met de bondscoaches (Hakeem Shaker, Radhi Shenaishil en Srecko Katanec over zijn rol in de ploeg, maar deed hij dat met Advocaat eigenlijk helemaal niet. “Zijn voorgangers waren tien keer beter. Hij heeft geen goed werk geleverd als bondscoach. Hij heeft één woord met me gewisseld, ‘hallo’, en vervolgens was er nooit sprake van direct contact. Advocaat is een slechte trainer die niet geschikt is om de nationale ploeg te leiden. Ik heb nog nooit zo’n trainer meegemaakt. Om eerlijk te zijn verdient deze trainer het niet om bondscoach van Irak te zijn.”

“Hij is niet bereid om zich volledig te geven voor Irak, zoals de spelers doen. Vorige bondscoaches hadden een enorme passie voor de ploeg. Advocaat is niet bereid om alles te geven voor het elftal. Deze bondscoach is zelf nooit in Irak om naar spelers te kijken. In plaats daarvan stuurt hij zijn assistenten. Is hij niet alleen vanwege zijn naam gekozen?” Meram vertelt dat hij tijdens de afgelopen drie interlands ‘eigenlijk geen idee had wat hij nou moest doen op het veld’. “En tijdens de rust van een wedstrijd schreeuwde de assistent tegen me dat ik het ene moest doen, maar de hoofdtrainer schreeuwde dat ik iets anders moest doen. Wat ís dat?”

Meram legt verder uit dat hij met andere Nederlanders wél goed samen kon werken (Frank de Boer en dienst assistenten bij Atlanta United in Amerika, 2019). “En Advocaat spreekt ook gewoon Engels, dus er zijn geen excuses. Het onacceptabele niveau van de ploeg in de afgelopen vier wedstrijden is te wijten aan de technische staf.” De 35-voudig Irakees international besluit: “Dit zeg ik met pijn in het hart: ik heb besloten om te stoppen als international. Ja, mijn besluit is definitief. Ik bedank de mensen in Irak voor hun steun en ik bedank alle trainers die me hebben geholpen op de trainingen. Ik heb Irak met trots zeven jaar vertegenwoordigd. Ik prefereerde een interlandloopbaan bij Irak boven een interlandloopbaan bij de Verenigde Staten. Misschien verandert de situatie in de toekomst, je weet het nooit, maar voor nu is mijn verhaal met de nationale ploeg van Irak voorbij.”