Feyenoord gaat voor wereldaanwinst

Feyenoord is door de kwalificatie voor de groepsfase van de Conference League een kleine drie miljoen euro rijker. De Rotterdammers lijken (een deel van) dat bedrag te gebruiken om de selectie te versterken. In de uitwedstrijd tegen Elfsborg (3-1 verlies, red) kwam niet alleen het gemis van een scorende spits aan het licht; vooral Nick Viergever (PSV) blijkt broodnodig bij de Rotterdammers. 

Feyenoord is in de zoektocht naar nieuwe spelers volgens het Eindhovens Dagblad uitgekomen bij Nick Viergever van PSV. De linksbenige centrumverdediger speelt al jaren voor de Eindhovenaren, maar zou ondanks een doorlopende verbintenis transfervrij mogen vertrekken bij de runner-up van vorig seizoen. Mocht de 32-jarige verdediger PSV daadwerkelijk willen verruilen voor Feyenoord, dan zal er waarschijnlijk wél een transfersom op tafel moeten komen. Viergever heeft op dit moment een transferwaarde van twee miljoen euro en met een contract tot het einde van dit seizoen, zal een transfersom ook niet veel hoger uitvallen. Voor Feyenoord lijkt dat veel geld, maar geen onoverkomelijk probleem. Helemaal niet als je nagaat dat Viergever voor Feyenoord een wereldaanwinst is. 

Feyenoord en Nick Viergever 

In Nederland waarderen we spelers zoals Viergever niet altijd zoals dat zou moeten. De Eredivisie is voor het publieke oog vooral een broedplaats van hoogwaardige, technische voetballers die in onze vaderlandse competitie op jonge leeftijd de kans krijgen om zich te onderscheiden en daarna voor een (groot) bedrag naar een club uit de Europese topcompetities of een grote club in een andere, kleinere voetbalcompetitie verkocht te worden. Viergever volgde die route niet. De 32-jarige verdediger begon zijn carrière op Het Kasteel van Sparta Rotterdam. In 2008 stroomde de verdediger door van de jeugdopleiding naar het eerste elftal. Veel moeite om zich in het eerste elftal te spelen had hij niet: de linkspoot werd basisspeler en begon in zijn tweede seizoen op te vallen bij de grotere teams in de Eredivisie. 

Uiteindelijk was het AZ dat in de zomer van 2014 Viergever een kans gaf in de Nederlandse (sub)top. De Alkmaarders betaalden iets meer dan één miljoen euro voor het contract van de linksbenige verdediger. Bij Alkmaar Zaanstreek Combinatie werkte Viergever zich op tot een gewaardeerde Eredivisie-speler. Hoewel het niveau in Alkmaar een stuk hoger lag dan op Spangen, maakte Viergever zonder problemen de stap naar het hogere niveau. De verdediger vocht zich net als in Rotterdam ook bij AZ al snel in de basis en mocht twee jaar later opnieuw dromen van een stap omhoog. De verdediger had het geluk dat AZ op dat moment nog niet zo streng was in het niet verkopen aan de Nederlandse topclubs, anders had Viergever zijn twee miljoen euro kostende transfer naar Ajax niet kunnen afronden in 2014. 

Bij Ajax kreeg Viergever de rol waarin we hem zullen herinneren: de eeuwige nummer twaalf, de man waar een trainer op terug kan vallen op het moment dat de basisspelers niet fit zijn. Dat maakt van Viergever eigenlijk standaard een speler die ondergewaardeerd wordt door de buitenwereld, maar binnen de selectie voor een trainer van wereldniveau is. Niet omdat Viergever het type speler is dat een paar spelers uitspeelt als hij oprukt op de flanken, of een spits systematisch tegen de grond werkt om de aanvallende druk te verminderen. Achter de naam van Viergever staat een chronisch vraagteken, terwijl dat een uitroepteken zou moeten zijn. 

Gernot Trauner en Wout Burger

De wedstrijd van Feyenoord tegen Elfborg (3-1 verlies, red.) in de return van de play-offs voor UEFA’s Conference League liet zien dat de kracht van onderschatting ervoor zorgde dat een type Viergever gemist werd bij Feyenoord en dat hetzelfde fenomeen ervoor zorgde dat de Rotterdammers tegen een verrassende nederlaag aanliepen in Zweden. De Rotterdammers hadden met een 5-0 voorsprong weinig te winnen in Zweden, maar liepen niet alleen daardoor tegen de eerste nederlaag onder Arne Slot aan. De trainer zelf deed ook aan een soort van onderschatting, maar had door de blessure van Marcos Senesi en de transfer van Leroy Fer geen andere keuze dan Wout Burger als centrale verdediger op te stellen. 

Een centrale verdediger is zo goed als de vorm van zijn partner in het centrum. Voor de wedstrijd tegen Elfsborg kreeg Feyenoord geen enkel doelpunt tegen sinds de entree van Gernout Trauner in het elftal. De Oostenrijkse verdediger is met zijn ervaring een welkome versterking voor het centrale duo van Feyenoord, dat nu met Senesi en Trauner twee spelers heeft die zowel verdedigend als opbouwend een meerwaarde hebben voor de ploeg van Arne Slot. Op het moment dat één van die twee belangrijke pionnen vervangen wordt, zoals dat met Senesi / Burger gebeurde, merkte je meteen dat Trauner een stuk onzekerder in het centrum stond dan wanneer Senesi naast hem speelde. 

Dat heeft in eerste instantie niets met de kwaliteiten van Burger te maken. De jongeling is van nature een (verdedigende) middenvelder en moet wennen aan de rol die de centrale verdediger onder Slot heeft. Dat zie je niet alleen terug in de positionering van de jonge verdedigende middenvelder, maar ook in het één-op-één verdedigen. Bij de 2-0 van Elfsberg liet Burger zich verrassen door Alexander Bernhardsson, die achter de jongeling opdook en de bal in de korte hoek werkte. Ja, zelfs tegen de nummer vier van de Zweedse competitie worden dat soort fouten afgestraft, dus kun je er gif op innemen dat de meeste Eredivisieploegen én de ploegen die Feyenoord in de Conference League treft, ook zo met deze mogelijkheden omgaan. 

Wereldaankoop

Daardoor is Viergever allermist een basisspeler op het moment dat hij bij Feyenoord tekent, maar is hij wel één van de belangrijkste aankopen van deze transferperiode. Zo niet dé belangrijkste. Feyenoord kan de 2,8 miljoen euro premie van de Conference League aanspreken om een mogelijke transfersom en jaarsalaris(sen) van te financieren. Dat is dan niet per sé een diepte investering in het elftal, maar zal het team van Slot in de breedte zoveel meer opties geven dat de coach zich geen zorgen meer hoeft te maken over de defensieve zekerheid van de ploeg. 

Want je kunt van Viergever zeggen wat je wil: hij staat symbool voor de zesjescultuur die Nederland wel eens toegeschreven wordt. In het geval van een voetballer is dat de natte droom van iedere trainer: Viergever is een speler die nooit door een ondergrens zakt, nooit extreem uitblinkt, maar altijd die stabiele, betrouwbare lijn in zijn spel laat zien waar je als trainer van op aan kunt. Maar vooral: een speler die geen kinderlijke (dekking)fouten meer maakt op een cruciale positie in het veld. Daarnaast kan de komst van Viergever ook ruimte maken voor het vertrek van Ridgeciano Haps bij Feyenoord omdat de 32-jarige Nederlander ook als linksback kan spelen. 

Vandaar dat PSV Viergever waarschijnlijk ook niet transfervrij wil laten vertrekken naar één van de competitieconcurrenten. Er zijn weinig spelers die voor zowel AZ, Ajax, PSV én Feyenoord spelen. Dat de grijze muis die Viergever de afgelopen tien jaar in het Nederlandse voetbal was, die eer toegeschreven krijgt, is gezien zijn speelstijl en niveau meer dan terecht. Het is daarom bijna zonde dat, mocht Viergever naar Feyenoord vertrekken, niemand de wereldaankoop van de Rotterdammers zal (h)erkennen.