De handschoenen van de PSV-antiheld

Ik zag weer vreemde scheidsrechterbeslissingen, dramatische passes van voetballers en twee topclubs met Feyenoord en Ajax die zeker geen makkelijke wedstrijdjes hadden. Maar over dit alles wil ik het op deze plek nu even niet hebben. Mijn ogen vielen namelijk op iets zeer moois ná het duel van PSV, langs de lijn in Eindhoven. Waar een grijpgrage keeper iemand compleet onverwacht dolgelukkig maakte.

Opinie: Michael Brouwer is ondanks verlies tegen PSV een held

Vier zoenen. Twee voor de ene vrouw, terwijl de rechts daarnaast staande klaarblijkelijk ook twee kusjes wilde. Netjes allemaal op de verschillende wangen. Omdat er in het PSV-stadion geen hekken meer zijn, kunnen spelers na afloop een stuk gemakkelijker vanaf het veld praten met hun geliefden of bekenden.

Je ziet dat steeds vaker, dat soort taferelen. Een flink stuk gemoedelijkheid na dik negentig minuten bloed, zweet en tranen. Heracles-doelman Michael Brouwer had vrijdagavond compleet de pannen van het dak gekeept in Eindhoven. Twee keer moest hij, na zeker elf puike reddingen te hebben verricht, alsnog capituleren.

Antiheld van PSV

Waardoor de goalie was uitgegroeid tot een soort van antiheld voor de supporters van de Eindhovense aanstaande landskampioen van Nederland. Brouwer zal gebaald hebben dat hij uiteindelijk toch als verliezer van de groene mat stapte, maar diep van binnen zal hij best ook een beetje trots op zichzelf zijn geweest.

Dus daarom was het waarschijnlijker voor hem ook gemakkelijker om na afloop even bij te praten aan de zijlijn. Na een verschrikkelijke zaadpartij zou dat ongetwijfeld anders zijn geweest en had de sluitpost van Heracles meteen verslagen in de kleedkamer gezet. Maar Michael Brouwer deed dát dus niet.

Goed hart van Heracles

Hij deelde smakkerds uit, maakte een babbeltje en toen gebeurde iets wat eigenlijk niemand had zien aankomen: de keeper besloot om uit het niets zijn keepershandschoenen aan een fan te geven. De blik van dat jongetje dat ik toen zag, bezorgde mij enig kippenvel. Blijheid, verbazing en geluk straalden in veelvoud van zijn gezichtje af.

Zijn vader stond ernaast, en kon niet anders dan gelukzalig meelachen. Waarna hij zoonlief lieflijk omarmde. Omdat zijn hart gevuld was met plotselinge vreugde doordat zijn zoon compleet onverwacht een cadeautje in zijn handen gedrukt had gekregen. Een beetje bezweet, dat wel. Maar ach, niemand die daarover maalde.

Natuurlijk niet ook. Michael Brouwer was na zijn prachtige actie alweer heel snel vertrokken. Zou hij beseft hebben wat zijn verrassende gulle gift met de ontvanger zelf had gedaan? Ik denk het in eerste instantie niet. Mooi was dat een camera van ESPN dit tafereel op band wist vast te leggen. Waardoor de rest van Nederland en ook daarbuiten dit ook heeft kunnen aanschouwen.

Puur profvoetbal

Michael Brouwer is door zijn goedgevigheid voor mij nu heel even een held. Omdat hij het voetbal weer even puur heeft gemaakt. Net zoals ik in vroegere tijden als jong mannetje ook dolblij was als ik een aanvoerdersband of shirtje van een speler ergens in Nederland in mijn handen kreeg gedrukt. Meestal had ik er dan naar gevraagd, maar dat maakte de uiteindelijke buit er dan niet minder interessanter om.

Moraal van dit verhaal is dat voetballers veel meer moeten beseffen wat zij betekenen voor vooral de jonge supporters op de tribunes. Dit kroost slaapt vaak niet van opwinding op dagen voorafgaand aan wedstrijden, krijgt geen hap door de kelen van de spanning ook. Omdat zij hun levensgrote helden op een tiental meters afstand voor zich gaan zien.

Die adoratie laat kinderen lachen als uiteindelijk de wedstrijden in het Nederlandse betaald voetbal beginnen. Maar nóg meer dus als deze duels dik anderhalf uur later afgelopen zijn. Dán is er namelijk een kans dat helden échter worden. Dichterbij zijn, zodat de kinderneusjes hen kunnen ruiken.

Lasse Schöne

Lasse Schöne hoef je dit overigens ook niet meer te leren. Ik ontwaarde hem na afloop van de wedstrijd van zijn club NEC tegen zijn voormalige werkgever Ajax in de Johan Cruijff ArenA, jawel, langs de zijlijn dicht tegen de afrastering aan. Omdat er veelal jonge fans heel graag met hem op de foto wilden.

De Deense dertiger glimlachte en voldeed aan alles verzoekjes. Dan ben je wat mij betreft een klasbak met fatsoen in je lijf. Weten waarvoor je het doet, dat vermaledijde spelletje dat voetbal is: voor de supporters. Michael Brouwer had dat kennelijk twee dagen eerder al heel goed begrepen. Chapeau heren, een ander woord heb ik hier niet voor.

Over Bjorn Thimister

Bjorn Thimister (1978) schrijft voor SoccerNews.nl onder andere over PSV, Fortuna Sittard, Roda JC, VVV en MVV. Ook richt hij zich onder meer op andere clubs in de Keuken Kampioen Divisie en Bundesliga. Hij is 24 jaar journalist. Tips? [email protected]