Voskamp was even bang voor doelpuntenrecord: ‘Het was elke keer kassa’

Johan Voskamp keek vrijdag met bovengemiddelde interesse naar PEC Zwolle tegen FC Den Bosch (13-0). Met vier goals in 27 minuten lag PEC-aanvaller Apostolos Vellios op schema om zijn doelpuntenrecord te verbreken, maar zover kwam het niet. De acht goals van Voskamp in één wedstrijd zijn nog altijd een record op het tweede niveau van Nederland.

SoccerNews: Hoe heb je naar de wedstrijd van vrijdag gekeken?
Johan Voskamp: ‘Ik hield de score in de gaten via internet. Ik zag dat Vellios veel scoorde en zei tegen mijn zoon: “Als hij zo doorgaat, komt hij in de buurt van mijn record.” Ik was er niet echt bang voor, want acht goals maken is lastig. Dat gebeurt niet zomaar. Bij vier hield het op en later werd Vellios gewisseld. Toen kon ik rustig achteroverleunen.’

Waren er meteen mensen die het koppelden aan jouw acht goals?
‘Ik kreeg tijdens de wedstrijd wat appjes van vrienden: “Oei, je record.” Vanochtend langs de lijn bij de wedstrijd van mijn zoontje ging het er ook over. Een uitslag van 13-0 is natuurlijk bijzonder en mensen weten dat wij toen met 12-1 wonnen. Dat record (grootste overwinning in de KKD, red) is helaas afgenomen, maar mijn persoonlijke record staat nog. Dat is toch leuk.’

Hoe is zo’n grote uitslag te verklaren?
‘Het is makkelijk te verklaren als er een rode kaart valt, zoals bij onze tegenstander het geval was, maar Den Bosch stond gewoon met elf man. Ik heb de goals gezien; alles vloog erin. De ene ploeg moet een totale offday hebben en de andere ploeg moet daar maximaal van profiteren. Zwolle heeft een goed team en stond binnen vier minuten al 2-0 voor. Dan krijgen zij vleugels en bij de tegenstander knapt er mentaal iets.’

Bram van Polen voelde zich ongemakkelijk om de tegenstander zo te vernederen. Had jij dat destijds ook?
‘Ik had een soort medelijden met de tegenstander. Dat is het ergste wat je kunt hebben. Het klinkt arrogant, maar zo bedoel ik het niet. Het was plaatsvervangende schaamte. Voor hen is het een hele vervelende avond. De doelman van Almere City, Erwin Friebel, werkte later in hetzelfde ziekenhuis als mijn moeder. Zij kwamen elkaar wel eens tegen, maar dan ging hij het gesprek uit de weg. Een beetje als geintje, maar ook om die zwarte dag uit zijn carrière niet te herinneren. Ik vond het vervelend voor hem, maar als spits hield ik me niet in. Ik was alleen maar gefocust op nog meer doelpunten maken.’

Je werd in de 77^ste minuut gewisseld. Daardoor kon je het Nederlandse record van Henk Schouten – negen goals in één wedstrijd van Feyenoord tegen De Volewijckers – niet evenaren. Vond je dat jammer?
‘Op dat moment wist ik het niet. Ik genoot van het applaus van het publiek. Na afloop hoorde ik het pas. Ik had de wedstrijd dan liever uitgespeeld. Misschien had ik er nog één of twee kunnen maken. Die kans kreeg ik niet. Onze toenmalige trainer Jan Everse is een vriend van Henk Schouten, ze hebben samengespeeld. Everse zei in de media dat hij Schouten het record gunde. Dat was met een knipoog, maar we zullen het nooit weten. Ik ben blij met het record dat ik wel heb.’

Word je vaak herinnerd aan die acht goals?
‘Als ik nieuwe mensen ontmoet die van voetbal houden, weten ze het vaak. “Ah, Johan Voskamp, van die 8 goals.” En als de datum van de wedstrijd eraan komt, word ik wel eens gebeld door journalisten. Dat is alleen maar leuk. Het is een positieve herinnering.’

Even terug naar die datum, 20 augustus 2010. Je had net bij Sparta getekend, pas één keer meegetraind en moest de volgende dag spelen.
‘Het overkwam me eigenlijk allemaal. Ik startte meteen in de basis en was blij met mijn eerste goal na vijf minuten. Daarna ging het ongelooflijk snel. We liepen over Almere City heen en mijn teamgenoten maakten het makkelijk om te scoren. Ze zochten mij op en ik hoefde als spits alleen maar af te werken. Het was elke keer kassa. Mijn vriendin was nog bezig met de verhuizing en kreeg het ene na het andere berichtje. Weer een goal. Weer een goal. De dag erna ging het nieuws heel Europa over.’

Je werd dat seizoen topscorer van de Jupiler League en verdiende een transfer naar Polen.
‘Ik maakte na die eerste wedstrijd nog 21 goals. Dat was het beste seizoen uit mijn carrière. Ik scoorde in die jaren heel makkelijk in de Jupiler League, terwijl ik bijna naar de amateurs was gegaan. Ik kreeg een laatste kans bij Helmond Sport, scoorde daar 22 keer en ging naar Sparta. Ik debuteerde met die acht goals en bleef scoren. Slask Wroclaw uit Polen kwam en ik ging op een mooi buitenlands avontuur. Zo kan het gaan in het voetbal.’

Hoe verliep je avontuur in Polen?
‘Ik scoorde de eerste goal in hun nieuwe stadion. Naast de 12-1 was dat mijn mooiste wedstrijd uit mijn carrière. De sfeer was geweldig met 43.000 man in het stadion en een lichtshow vooraf. We wonnen met 1-0 door mijn doelpunt. Dat jaar werden we kampioen van Polen en we speelden Europa League. Het tweede jaar begon ik goed, maar op een gegeven moment scoorde ik minder. Ik ging richting de bank. Een jongen uit het buitenland met een goed contract die niet speelt: daar wilden ze van af. Ik ging aan het einde van het seizoen terug naar Sparta. Daar heb ik nog drie jaar gespeeld en daarna twee jaar bij RKC. Op mijn 33^ste ben ik gestopt vanwege een blessure.’

Wat ben je na je carrière gaan doen?
‘Ik heb een voetbalschool geopend en ben in een kinderopvang gaan werken. Ik vind het leuk om met kinderen om te gaan. Ik houd van de puurheid die ze hebben. Na een aantal jaar was het tijd voor een andere uitdaging. Nu werk ik bij een declasseringsbureau en zoek ik de juiste werknemers voor banen in ziekenhuizen en de ouderenzorg. Het is zo belangrijk dat er goede mensen in de zorg rondlopen. Zij doen fantastisch werk. Voetbal is de mooiste bijzaak in de wereld, maar verplegers en dokters zijn de ware helden. Acht goals maken is leuk, maar je redt er geen levens mee.’