Noa Lang neemt iedereen in het ootje

Ik werd een beetje moe van zijn gedrag. In Amsterdam, maar ook in Brugge. Oogstrelende acties wisselde hij nog te vaak af met exorbitant en tevens irritant gedrag. Maar zie daar: Noa Lang blijkt helemaal niet zo te zijn, als ik zijn trainer bij nieuwe werkgever PSV moet geloven. Intern is de sterke aanvaller hard op weg een leider te worden, zónder fratsen maar mét overwicht op ploeggenoten. Zijn we er toch keurig ingetuind.

Opinie: PSV’er is geen clown maar vervult binnen spelersgroep een steeds belangrijkere leidersrol

Grappige krullen. Ondeugende blik in de ogen. Tijdens interviews op tv vaak brabbelen als een of ander tekenfilmfiguur. Noa Lang vond ik altijd een karikatuur van zichzelf. Die meer met acteren bezig leek dan met het profvoetballer zijn. Nonchalant overkomen. Ik dacht dat de levende trukendoos maling aan iedereen had, maar: ik ga op deze plek heel diep door het stof. Ik zat er namelijk naast.

Met dank aan Peter Bosz. De man die klaarblijkelijk overigens dezelfde scepsis had ten opzichte van de aanvaller toen hij net aan de slag was gegaan als hoofdtrainer in Eindhoven. Ook deze oud-prof dacht dat Lang een speler met een vuistdikke gebruiksaanwijzing moest zijn. Een lastig mannetje, anders gezegd.

Faliekant mis

Bosz blikte ergens in een interview terug op de komst van Lang naar Brabant: “Ik had wel een beeld van hem, gebaseerd op wat ik in de media las. Bij PSV vroegen ze me: ‘Peter, wat als we Noa Lang halen?’ Ik zei: ‘Oeh, dat is wel een flinke uitdaging in je selectie.’ Maar ik kende hem dus zelf niet.” Dáár ging het dus faliekant mis, net zoals bij mijn persoontje.

Peter en ik oordeelden over iemand, zónder precies van de hoed en de rand te weten. Komt weleens vaker voor dat je een mening over iemand hebt, die na nadere kennismaking en bestudering helemaal niet blijkt te kloppen. Dat je schoorvoetend je eigen visie moet bijstellen omdat je er faliekant naast zat.

Rappen en helpen

Bosz was zelf niet te beroerd, net zoals ik nu dus, om zijn eigen ongelijk met de buitenwereld te delen. Over onze Noa. “Inmiddels ken ik hem wel. En ik zeg jullie: dit gaat een leider worden. Als hij het al niet is. In het veld, buiten het veld, beide. Hij brengt bij PSV sfeer. Rapt zijn eigen nummer. Nieuwe jongens? Noa bekommert zich om hen.”

Noa Lang blijkt daarnaast zijn medespelers ook terecht te wijzen. In hun gezicht, zonder enige terughoudendheid of schaamte. Daar heeft hij kennelijk schijt aan. Noa Lang spreekt met zijn voeten en heeft daarna ook recht van spreken. Spelers van statuur hebben dat, die worden een leider in een elftal terwijl je dat dan niet van die persoon verwacht.

Ik vind dit een interessante ontwikkeling. Waar in vroegere tijden mannen als Mark van Bommel, Ruud Gullit Frank de Boer of Wesley Sneijder, opstonden als dat moest, is er nu dus een kleine rapper die in Eindhoven de touwtjes in handen aan het nemen is. De kleine grote leider.

Dubbel toveren

En voetbalgek Nederland maar altijd denken dat het in de Brabantse kleedkamer alleen maar grappen en grollen was met Noa Lang. Heeft hij iedereen toch mooi in het ootje genomen. De aanvaller tovert niet alleen maar met de bal maar ook met zijn eigen gedrag.

Op positieve wijze dus. Bondscoach Ronald Koeman zal deze ontwikkeling ook met interesse volgen. Een extra leiderstype binnen het Nederlands elftal kan hij immers wel gebruiken. Om gezag uit te stralen binnen een team hoef je niet groot en breed te zijn. En stoïcijns te kunnen kijken zoals Virgil van Dijk.

Dát is Noa Lang nu namelijk aan het bewijzen.

Over Bjorn Thimister

Bjorn Thimister (1978) schrijft voor SoccerNews.nl onder andere over PSV, Fortuna Sittard, Roda JC, VVV en MVV. Ook richt hij zich onder meer op andere clubs in de Keuken Kampioen Divisie en Bundesliga en doet onderzoek naar opvallende achtergrondzaken in het voetbalwereldje. Elke woensdag schrijft hij een opinie over gebeurtenissen in het Nederlandse of internationale voetbal. Thimister is sinds negentien jaar journalist. Tips? [email protected].