Herstelde Bijlow vertelt over zijn EK-kansen

Justin Bijlow houdt nog altijd hoop op het EK deze zomer met Oranje. De Feyenoord-doelman is hersteld van zijn kuitblessure, maar weet niet of hij de laatste wedstrijden van het seizoen van de Rotterdammers ook onder de lat zal staan.

Justin Bijlow (Feyenoord) lijkt te laat fit voor het EK met Oranje

De Eredivisie telt dit seizoen nog vier speelrondes. De grote vraag is of Bijlow weer in het Feyenoord-doel zal worden gezet door Arne Slot, terwijl Timon Wellenreuther hem weer uitstekend begon. Het zal ook belangrijke zijn voor zijn EK-kansen. “Ik hoop wel op die kans, maar heb nog niks gehoord. Er zijn nog vier wedstrijden te gaan die ik graag wil spelen om inderdaad in de race te blijven voor deelname aan het Europees kampioenschap. Garanties daarop heb ik niet, niet van Feyenoord en niet van de bondscoach. Als ik mág keepen, zal ik sowieso moeten laten zien dat ik een hoog niveau haal. En daarna is het afwachten”, zegt hij in een interview met Voetbal International.

Bijlow legt uit hoe hij precies de kwetsuur opliep. “Het was bij AZ-uit. Geen tegenstander in de buurt. Ik stapte weg en het voelde of er een steen tegen me werd aangegooid. Dat betekent dan een zweepslag, heel raar gevoel. Ik keek meteen om en toen ik zag dat er niets was en niemand stond die iets kon hebben gegooid, toen wist ik al genoeg: niet goed.”

Mentale klap

De blessuregevoelige Rotterdammer geeft toe dat deze blessure er meer inhakte dan veel van zijn vorige. “Als ik heel eerlijk ben, wás deze ook écht een klap. Deze blessure deed mentaal serieus pijn, vooral omdat het jóu dan weer treft, terwijl ik er lekker in zat en belangrijk wil zijn voor het team in die belangrijke laatste maanden. En ook met het oog op het EK natuurlijk.”

Voelde de gewonnen beker zondagavond dan wel als zijn trofee? “Zeker weten. Wanneer het team op één staat, zoals dat voor mij geldt, is het nooit moeilijk een feestje vieren. Bovendien heb ik toch twee wedstrijden gekeept voor de beker, tegen FC Utrecht en PSV. Natuurlijk, het liefste had ik ze allemaal gespeeld, maar dat kon niet door die spierblessure. Ik vond het al mooi dat ik fit genoeg was om de finale mee te maken vanaf de bank, al vind ik dat eigenlijk spannender dan wanneer je in het veld staat. Ja, zo denk ik echt: liever dat de club de beker wint zonder mij, dan dat we ‘m bijvoorbeeld verliezen met mij in het doel. Bij mij gaat het altijd om de club.”