“Ik wil op Varkenoord zijn, maar het gaat gewoon niet”

Voor Jan Boskamp was 2023 een jaar met hoge ups en diepe downs. Zo werd zijn club Feyenoord kampioen, maar dat hoogtepunt werd voor hem compleet overschaduwd door het verlies van zijn kleinzoon. En ook de gezondheid van Boskamp zelf hield te wensen over.

‘Mensen zeggen weleens: verdriet slijt. Nou, donderstraal maar op’

Daardoor is hij minder vaak op Varkenoord dan voorheen, zo vertelt Boskamp aan het Algemeen Dagblad. “Het komt zo vaak voor dat ik langs Varkenoord rijd en ik tegen mezelf zeg: je gaat er godver nú heen, Jantje. Om Cor (Adriaanse, red.) te zien, en Gassie (Gaston Taument, red.). Mannen met wie ik daar wel tienduizenden keren heb zitten ouwehoeren. Maar iets weerhoudt me. Sta ik daar, vlak bij de ingang en voel ik mezelf alweer gas geven. Onbewust rijd ik steeds weer door. Snap je dat nou? Ik wil op Varkenoord zijn, maar het gaat gewoon niet.”

Wim Jansen

Ook zijn goede vriend en Feyenoord-icoon Wim Jansen moet hij missen. “Mensen zeggen weleens: verdriet slijt. Nou, donderstraal maar op. Als ik aan Feyenoord denk, denk ik aan Coentje – voor mij de grootste ooit – en aan Wimpie. Wereldgozer, man, Wimpie. Het mooie aan hem was dat hij altijd overal een oplossing voor had. Met voetbal, met alles. Belde ik hem op om iets te vragen en na een minuut had hij me al overtuigd. Echt, hij is de beste vriend die je je maar kunt wensen. Nu nog, als ik de Kuip in loop, kijk ik altijd eerst of Wimpie er zit. Wandel ik als vanzelf naar zijn unit. Gewoon omdat ik dat altijd deed wanneer ik het stadion in kwam. Echt, ik mis hem verschrikkelijk, elke seconde van de dag. Kan niet bevatten dat hij niet mee mag maken hoe fantastisch het de club de laatste jaren is vergaan. Zou hem zó graag nog één keer willen bellen, iets dat we vrijwel dagelijks deden. Ik denk dat ik het daarom niet aankan om de Feyenoord-talentjes te bekijken. Varkenoord was, nee, ís voor mij Wimpie.”

Gelukkig sleept het voetbal Boskamp er doorheen. “Voetballen is zo heerlijk, man. Neem afgelopen zomer, toen Arne me had uitgenodigd voor het trainingskamp van Feyenoord in Oostenrijk. Werelds! Je zag die ploeg elke dag een beetje beter worden. Dan geniet ik zo. Maar je maakt me net zo blij met een potje van Waregem, hoor. Ik amuseer me, heb veel kameraden en kom overal. Echt, ik heb een fantastisch leven. Mag totaal niet klagen.”