Interview: Uitgesproken Mokhtar: “Voetbal is keihard”

De stap naar Marokko voelt voor Youness Mokhtar als thuiskomen. In Nederland kon de dertigjarige vleugelaanvaller tot zijn verbazing geen nieuwe club vinden. Hij had op meer krediet gehoopt en wijst verkeerde beeldvorming aan als knelpunt voor hem en andere Nederlands-Marokkaanse voetballers. “Je wordt snel bestempeld als lastige jongen”, zegt Mokhtar tegen SoccerNews.nl. 

Na een tegenvallende periode bij ADO Den Haag was Mokhtar het afgelopen halfjaar transfervrij. Hij had opties in het buitenland, maar zijn vrouw was hoogzwanger en daarom wilde het gezin niet naar het buitenland verhuizen. “In oktober is ze bevallen en daarna kwam Raja Casablanca op mijn pad. Mijn gezin is nu nog in Nederland, maar ze komen snel naar Marokko. We zijn het gewend om in het buitenland te wonen. We hebben eerder in Amerika, Noorwegen en Turkije gewoond, maar Marokko is nog makkelijker.” 

?? Inmiddels zijn Youness Mokhtar en co ook daadwerkelijk gepresenteerd door Raja Casablanca. De grafisch vormgever van die club heeft de voorbije dagen zeker niet stilgezeten. Wat een prachtige aankondigingsplaat, Youness! ? pic.twitter.com/vzdVrnv3YW

— FC De Avonturiers (@FCDeAvonturiers) January 29, 2022

Mokhtar werd geboren in de Utrechtse wijk Overvecht, maar zijn beide ouders komen uit Marokko. “Marokko is mijn tweede huis, dus het voelt als thuiskomen. Ik ben in Nederland geboren en getogen, maar we gingen elk jaar naar Marokko. Ik ken de cultuur, de taal en de mensen. Ik heb hier veel familie wonen. Mijn neefjes kunnen nu makkelijker naar een wedstrijd komen.” 

Een held 

Ondanks de grote hoeveelheid Nederlandse voetballers met een Marokkaanse achtergrond kiezen weinig spelers ervoor om naar de Marokkaanse competitie te gaan. Dat verbaast ook Mokhtar. “Ik vind dat heel bijzonder. Mogelijk hebben ze een verouderd beeld van het voetbal hier. In het verleden was het facilitair niet goed geregeld en ging er een hoop fout. Maar de omstandigheden zijn enorm verbeterd. Ik train elke dag in het zonnetje, de velden zijn goed en het voetbal ook. Voor bepaalde spelers kan het een mooie weg zijn.” 

Het voetbal leeft enorm in Marokko en zeker bij Raja Casablanca, waar Mokhtar gaat spelen. De club heeft een enorme achterban en wordt op Instagram gevolgd door twee miljoen supporters. “Raja is een gigantische club in heel Afrika. Het is een eer om hier te mogen spelen. Als voetballer ben je in deze stad een held. Je wordt op handen gedragen. Iedereen is heel positief en ik heb alleen maar mooie berichten ontvangen. Ik kan niet wachten om te gaan spelen. Bij de derby tegen Wydad zitten er 90.000 mensen in het stadion. En dat telt dubbel hier, hè! In Nederland is de helft van het publiek stil, maar als je in Marokko geen geluid maakt, word je gewoon weggestuurd.”

Frustraties in Nederland 

De stap naar Marokko is een mooie uitkomst voor Mokhtar. De aanvaller zocht in eerste instantie een club in Nederland, maar kon tot zijn frustratie nergens terecht. “Het halfjaar bij ADO Den Haag is niet geworden wat het had moeten worden. Ik kwam terug van Colombus Crew, waar ik kampioen ben geworden, maar had al twee maanden niet gespeeld. Ik zou bij ADO rustig gebracht worden, maar ik moest vrij snel spelen. Ik werd fit, maar toen kreeg ik corona en kon ik opnieuw beginnen. Mensen weten dat niet en oordelen zonder de situatie te kennen. Het is betreurenswaardig dat ik op zo’n half seizoen word afgerekend. Heel Nederland heeft zijn beeld van mij veranderd, terwijl ik bij mijn oude clubs mijn stempel heb gedrukt. Voetbal is keihard. Je bent zo goed als je laatste wedstrijd.” 

Opvallende trend 

Na zijn terugkomst uit Amerika bood Mokhtar zich aan bij FC Twente en PEC Zwolle, de clubs waar hij eerdere furore maakte. Met name de reactie van PEC Zwolle, of eigenlijk het uitblijven daarvan, heeft hem teleurgesteld. “Ik heb daar twee prachtige periodes gehad en de club geld opgeleverd. Dat ik nu niet eens mocht meetrainen, was een klap in mijn gezicht. De mensen van de club reageerden niet eens meer op mijn appjes. Zo horen volwassen mensen niet met elkaar om te gaan. Vervolgens heb ik mij bij de NOS uitgesproken over discriminatie en het vermoeden dat mijn Marokkaanse afkomst er wat mee te maken heeft, omdat ik een trend signaleerde bij meerdere transfervrije Nederlands-Marokkaanse spelers. Toen reageerde PEC wel meteen. Dat heb ik in het artikel moeten lezen.”

Mokhtar zag dat ook andere Nederlands-Marokkaanse voetballers als Anouar Kali, Ali Messaoud, Hilal Ben Moussa, Khalid Karami en Nasser El Khayati nergens aan de bak kwamen. “Bij mij kun je nog zeggen: ‘Clubs zijn huiverig na een minder goed halfjaar bij ADO’. Maar ik kwam met zoveel jongens in aanraking dat de situatie mij aan het denken zette. Het werd te opvallend en ik heb me daarover uitgesproken. Vervolgens kreeg ik een hoop ellende over me heen. Mensen wuiven het weg, maar ik denk dat het goed is dat het besproken wordt. Dit onderwerp speelt honderd procent.” 

‘Lastige jongens’

Doelbewuste discriminatie is moeilijk te bewijzen. Wel wijst Mokhtar op cultuurverschillen die botsingen veroorzaken tussen Marokkaanse voetballers en bijvoorbeeld Nederlandse trainers. “In de Nederlandse cultuur wordt een andere mening niet snel geaccepteerd. En wij hebben over het algemeen een uitgesproken mening. Dan wordt je snel bestempeld als lastige jongen. Het is lastig om van dat label af te komen. Een uitspraak kan iemand zijn hele carrière achtervolgen. Trainers hebben nou eenmaal meer macht dan spelers. Als zij de media opzoeken, is het moeilijk voor een speler om daartegen te vechten. Ze willen nog ergens aan de bak komen en houden daarom hun mond. Ik kan mijn mening geven, omdat ik van niemand in Nederland afhankelijk ben. Hopelijk brengt het iets in beweging.” 

Als geen ander begrijpt Mokhtar de frustratie bij de Nederlands-Marokkaanse voetballers die niet aan de bak komen of conflicten hebben met trainers. “Ik heb vroeger zelf veel botsingen gehad met trainers, omdat ik een andere mening had. Daar had ik veel moeite mee, want ik voelde me niet begrepen. Helaas hoort het bij de wereld waarin we acteren. In het voetbal worden veel spelletjes gespeeld. Als je dat niet gewend bent, en je hebt je hart op de tong, zorgt dat voor problemen. Davy Pröpper is niet voor niets gestopt onlangs. De voetballerij is een sluwe wereld waarin veel gebeurt, maar niet iedereen krijgt dat mee.” 

Weggepest bij FC Twente 

Mokhtar beleefde één van zijn beste periodes bij FC Twente, maar maakte daar ook de keerzijde van het voetbal mee. Zijn komst was gefinancierd met geld van de investeringsmaatschappij de Doyen Group. Daardoor moest hij als handel ook weer worden verkocht. “Dat waren contractuele afspraken. Ik wilde helemaal niet weg bij FC Twente. Het moest juist mijn seizoen worden. De trainer zei dat ik een bepalende speler zou worden, maar twee weken later moest ik weg. Anders zou de club een boete krijgen. Daar wist ik op dat moment niets van.”

Hij verzette zich tegen zijn vertrek, maar aan het einde van de transferperiode werd de situatie onhoudbaar. Mokhtar werd op de tribune gezet en in de media neergezet als lastige jongen. “Ik las ineens dat ik niet hard genoeg trainde en lastig was. Ik werd weggepest, omdat ik ten koste van alles verkocht moest worden. Mensen krijgen daar niets van mee, maar lezen die negatieve berichten wel. Clubs maken misbruik van hun macht en creëren een verkeerd beeld om spelers weg te krijgen. Hetzelfde gebeurde met Oussama Tannane bij Vitesse. Hij heeft in het verleden fouten gemaakt, maar nu werd hij weggepest omdat hij zijn contract niet wilde verlengen. Vitesse benutte zijn reputatie als probleemkind, omdat mensen dat toch geloven.” 

Verkeerde beeldvorming is volgens Mokhtar een veelvoorkomend negatief aspect van de voetballerij. Zelf werd hij neergezet als vrouwenhater toen werd beweerd dat hij vanwege zijn geloof weigerde om FOX-verslaggeefster Aletha Leidelmeijer een hand te geven. “Daar was niets van waar. Zij ontkende het zelf ook, maar het werd klakkeloos overgenomen. Ik kreeg van alles naar mijn hoofd geslingerd, zonder dat ik zelf om bevestiging ben gevraagd. De media doet soms alles om publiciteit te genereren.” 

Zoete uitkomst 

Vanuit Marokko kan Mokhtar de zaken vrijuit uitspreken en relativeren. Hij vindt het jammer dat hij niet langer de kans kreeg in Nederland, maar is nog niet klaar met zijn carrière. “Dat werd in Nederland wel geschreven nadat ik meetrainde bij DHSC en IJsselmeervogels. Ik werd erg makkelijk afgeserveerd. Des te zoeter is de uitkomst dat ik hier in Marokko bij een geweldige club aan de gang kan. In het begin van mijn carrière had ik de kans niet groot geacht dat ik in Marokko zou gaan spelen, maar ik ben blij dat ik weer lekker in het voetbalritme kom. Trainen in teamverband, toeleven naar een wedstrijd, de spanning. Dat miste ik toen ik niet actief was.”

Het lot 

Naast het voetbal brengt het leven in Marokko ook andere mooie zaken voor Mokhtar. Hij vindt in het Islamitische land sneller de verbinding met zijn geloof. “Je hoort hier vijf keer per dag de gebedsoproep. De training wordt niet stilgelegd, maar daarna kunnen we terecht in een gebedsruimte op de club. Iedereen is er vrij in om daar gebruik van te maken. In andere landen is het nooit een probleem geweest om te bidden, maar het is makkelijker en leuker als je het met anderen kunt delen. Tijdens de Ramadan zal iedereen hier vasten. Dat wordt een mooie maand.”

Mokhtar wil tot slot benadrukken dat hij geen rancune heeft richting zijn oude clubs, waar hij niet meer welkom was. “Ik accepteer de situatie zoals die is. Ik bekijk het positief. Eén of twee trainers bepalen niet mijn lot. Ik ben gelovig en ik geloof dat God de weg voor mij heeft uitgestippeld. Alles gebeurt met een reden. Ik ben achteraf blij dat ik niet in Nederland ben aangenomen, want dan had ik hier nooit gespeeld.”

Verdien 3.60 keer je inleg als Mokhtars oude werkgever PEC Zwolle van Heracles Almelo wint!