UECL-stunt op losse schroeven

PSV en Feyenoord kunnen deze week de Nederlandse eer in Europa hoog houden. De Eindhovenaren en Rotterdammers spelen in de Conference League hun terugwedstrijden in de kwartfinale. De eerste wedstrijd tegen Leicester City (PSV) en Slavia Praag (Feyenoord) was om verschillende redenen een interessante negentig minuten, met lessen waar zowel Arne Slot als Roger Schmidt in de return gebruik van dienen te maken om de halve finale veilig te stellen. 

PSV en Feyenoord staan voor een heel belangrijke week voor de club. De teams van Roger Schmidt en Arne Slot zijn de laatst overgebleven Nederlandse teams in een Europees toernooi. De eerste wedstrijd in de kwartfinale bood voor zowel de Eindhovenaren als voor de Rotterdammers voldoende perspectief op de halve eindstrijd in het Conference League-toernooi. Vooral Feyenoord had een uitstekende kans om in Tsjechië een goede uitgangspositie voor het thuisduel tegen Slavia Praag te creëren, terwijl PSV van te voren al wist dat het een moeilijke avond tegemoet ging in het King Power Stadium van Leicester City. Hoewel je kunt stellen dat beide wedstrijden niet volledig volgens de wens van de trainers verliep, zijn er voldoende aanknopingspunten te vinden die naar de halve finale van de Conference League leiden. 

PSV, Feyenoord en de Conference League

Terugkijkend naar de twee gelijke spelen uit de eerste kwartfinale, zal Feyenoord met de meeste rancune beginnen aan het tweede deel van hun kwartfinale. Hoofdtrainer Slot zei voorafgaand aan de loting al dat hij één team niet wilde treffen. Het lot bepaalde dat de nachtmerrie van de trainer met Slavia Praag, waar Feyenoord al twee keer tegen speelde in de groepsfase van het toernooi, werkelijkheid zou worden. 

Dat terwijl op papier de Tsjechen misschien wel de meest gunstige tegenstander is –Bodö/Glimt natuurlijk minder, maar de Noorse stuntploeg onderschatten blijkt al verschillende UECL-rondes dodelijk. Desalniettemin beleefde de Rotterdammers tegen Slavia een zeer enerverende avond met een teleurstellend 3-3 gelijkspel als eindresultaat – en een resultaat waar de ploeg in de handen kan knijpen dat de uitdoelpuntregel verleden tijd is. 

Waar bij Feyenoord het spel op en neer vloog met veel doelpunten als gevolg, zat de wedstrijd tussen PSV en Leicester City eigenlijk negentig minuten muurvast. In tegenstelling tot Feyenoord en Slavia hadden PSV en Leicester City weinig intenties om elkaar vroeg vast te zetten, de druk op te voeren en zo de tegenstander bij de keel grijpen. De twee ploegen hebben dat voetbal allebei in zich, en dat was ook de reden dat zowel Brendan Rodgers (Leicester City-trainer) als Schmidt niet volledig hun eigen spel wilde spelen. Dat zorgde voor een wedstrijd die qua tempo op een slakkenniveau zat, maar qua intensiteit deed denken aan een Premier League-wedstrijd. 

Leicester City niet belangrijkste tegenstander PSV

Dat de Premier League eerder garant staat voor een extreem hoog tempo dan extreem goed voetbal, werd in het King Power Stadium nog maar eens duidelijk. Dat er een knock-out-model aan de wedstrijden gekoppeld is, had daar natuurlijk een belangrijke invloed op. Het nodigde de ploegen niet echt uit om in het eerste treffen meteen volle bak erop te vliegen, helemaal niet omdat zowel Rodgers als Schmdit wisten dat je op die manier de tegenstander in de hand speelt. Zowel PSV als Leicester City leunen op een stabiele defensie en snelle vleugelspelers en spitsen. Wanneer je twee van deze zelfde speelstijlen tegenover elkaar zet, krijg je een wedstrijd zoals in Leicester vorige week.
Dat de Eindhovenaren overeind bleven tegen de Engelse middenmoter, en ondanks de grote financiële verschillen soms het betere van het spel hadden, lijkt een positief gegeven in aanloop naar de wedstrijd in het Philips Stadion. 

In veel gevallen is dat ook zo, behalve op het moment dat je een team heeft die juist floreert op het moment dat het een dominante tegenstander treft. Leicester City is dan niet meer zó defensief en scherp in de omschakeling zoals in het kampioensjaar, de club heeft inmiddels betere spelers onder contract staan dan in dat stuntjaar, maar in de basis is reactievoetbal nog steeds hét sterkste punt van The Foxes. Dat PSV flink vertrouwen tankte door in Engeland overeind te blijven en daarmee een prima uitgangspositie creëerde voor de wedstrijd van aanstaande donderdag, is echter meer in het voordeel van Leicester City dan PSV. 

Hoe aanvallender PSV aanstaande donderdag begint aan de wedstrijd, hoe groter het risico op uitschakeling is. De Engelse middenmoter heeft op basis van individuele kwaliteit de betere spelers en selectie, maar het is voor een team met de stijl van Leicester City vrijwel onmogelijk om te domineren en dominant voetbal te blijven spelen gedurende de wedstrijd: sterke, snelle spelers hebben vaak als minpunt dat hun technische bagage / inzicht wat minder aandacht gekregen heeft in de ontwikkeling. 

Daardoor is niet Leicester, maar PSV de grootste tegenstander van de Eindhovenaren. Het valt immers te verwachten dat PSV voor de overwinning gaat in eigen huis en dan is de ploeg de laatste weken ook erg goed op dreef. Aan de andere kant: profiteren van aanvallend ingestelde teams is dé specialiteit van Leicester City. PSV weet als geen ander hoe dat moet, maar lukt het de Eindhovenaren ook om zelf de balans te vinden tussen voldoende voorwaartse druk én defensieve zekerheid? 

Wint PSV de thuiswedstrijd wel (1.95x) of gaat Leicester City er met de overwinning (3.75x) vandoor?

Mea culpa van Slot

Voor Feyenoord staat er een heel andere opdracht voor het programma. De Rotterdammers begonnen de tweestrijd tegen Slavia Praag, in tegenstelling tot PSV, als dé grote favoriet. Na een gelijkspel en een overwinning in de groepsfase van het toernooi leek Slavia Praag tijdens het eerste treffen in de kwartfinale van de Conference League ook als een varkentje dat gewassen kon worden, maar een last-minute-beslissing van Feyenoord-trainer Arne Slot gooide roet in dat eten. De trainer paste zijn grote spitsenwisseltruc weer eens toe en koos voor Bryan Linssen in plaats van Cyriel Dessers, die wel in de tweede helft binnen de lijnen kwam.

Dat Feyenoord überhaupt in de positie kwam waar het van een achterstand terug moest vechten, had echter meer met die bovenstaande beslissing te maken dan je in eerste instantie verwacht. Als een aanval in de verdediging begint, dan begint de verdediging ook in de aanval. In dezen: de positie van de diepste spits. Linssen is een speler die tussen de linies beweegt en zich vooral over de grond aanspeelbaar maakt, iets wat lastig gaat op het moment dat je tegenstander zó defensief ingesteld staat en dit negentig minuten lang gedisciplineerd vol kan houden – dat bewees Slavia Praag ook in de eerste twee ontmoetingen met Feyenoord en dat deed het in de kwartfinale opnieuw. 

Daardoor kreeg Feyenoord er in het grootste deel van de wedstrijd de druk niet op de tegenstander. Maar belangrijker: de ploeg liet zelf tussen de linies en achter de defensie veel ruimte vallen omdat het steeds aanvallender ging spelen, zonder écht meer gevaar te creëren. Dat gevaar kwam pas op het moment dat er met Dessers een groot, sterk aanspeelpunt in het veld kwam die het veld meteen een meter of tien groter maakte dan Linssen. Dat lijkt de belangrijkste les voor de return van aankomende donderdag: zonder die extra ruimte, hebben de loopacties van spelers zoals Guus Til geen zin. Dan staat de Spartak-huurling, net als in het thuisduel, vaak op één lijn met Linssen en/of achter één of twee defensieve lijnen van de Tsjechen.

Lukt het Feyenoord in Tsjechië wel om te winnen (2.45x) of is Slavia Praag de sterkste (2.7x) in eigen huis?