Levante UD is een Spaanse voetbalclub uit Valencia. Thuiswedstrijden van Els Granotes (‘De Kikkers’) worden afgewerkt in het Estadi Ciutat de València.

• Levante UD werd in 1909 opgericht
• Thuiswedstrijden van de club worden afgewerkt in het Estadi Ciutat de València
• De bijnaam van het team luidt ‘Els Granotes’
• Johan Cruijff en Faas Wilkes waren hier actief
• Levante UD behaalde titels in lagere divisies

Levante UD in nationaal clubverband

Levante Unión Deportiva werd op 9 september 1909 opgericht als Levante Football Club. De clubnaam staat voor ‘oost’, refererend aan de plek waar men de eerste wedstrijden afwerkte (het Levante-strand in La Malvarrosa). Deze referentie bleef steevast intact, maar gaandeweg besloot men wel de kleuren van Gimnástico FC over te nemen. FC Barcelona heeft een vergelijkbaar tenue. Overigens ging José Ballester Gozalvo de boeken in als eerste president.

In de eerste decennia van de twintigste eeuw nam de populariteit van het voetbal een vlucht in Valencia. Menig voetbalclub zag het levenslicht, maar een deel stierf een stille dood. Gimnástico FC en Levante UD bleven daarentegen fier overeind en domineerden de sport in de regio. Beide clubs demonstreerden hun kracht door in de jaren twintig een eigen stadion te openen. Later ontpopte ook Valencia CF zich tot een serieuze uitdager.

Gimnástico FC was aanvankelijk de succesvolste club van de stad. In januari 1928 wist Levante UD de hegemonie te doorbreken door de rivaal in het Campo de La Cruz te verslaan (2-1). Zeven jaar na het Campeonato de Valencia wist men ook de Campeonato Levante-Sur binnen te slepen. Datzelfde jaar klopte men Valencia CF én FC Barcelona in het Spaanse bekertoernooi, maar CD Sabadell blokkeerde een eerste finaleplaats.

Eerste bekersucces

Levante UD veroverde in 1937 alsnog de Copa de la España Libre, de voorloper van de hedendaagse Copa del Rey. José García-Nieto maakte in de finale tegen Valencia CF het winnende doelpunt. Na de Spaanse Burgeroorlog liet dictator Francisco Franco de uitkomst ongeldig verklaren, maar het Spaanse parlement erkende het succes alsnog op 25 september 2007. In maart 2023 erkende de Spaanse voetbalbond (RFEF) het succes eveneens, al koppelde men daar geen Copa del Rey-status aan vast.

Het bekersucces van 1937 stond niet in verhouding tot de prestaties van Levante UD in competitieverband. Els Granotes draaiden ‘slechts’ mee op het tweede of derde niveau van Spanje. Pas in 1963 lukte het eindelijk om te promoveren naar LaLiga. Het debuutseizoen resulteerde in een keurige tiende plaats, met onder meer een 2-1 zege op Atlético Madrid als resultaat. Een jaar later degradeerde men alsnog naar de Segunda División door als veertiende te finishen.

In 1968 daalde Levante UD zelfs af naar het derde niveau van Spanje. Opnieuw brak een grijze periode aan bij de club uit de sinaasappelstad, met de jaren tachtig als dieptepunt (drie seizoenen op het vierde niveau). Langzaam maar zeker wist het team weer een opwaarts effect tot stand te brengen. Men wist een terugkeer in de Segunda División tot stand te brengen, waar het beslist geen modderfiguur sloeg. In 2004 moest Getafe zich zelfs gewonnen geven in de strijd om het kampioenschap (drie punten verschil).

Heen en weer

Levante UD daalde in het seizoen 2004-2005 als nummer achttien meteen weer af naar de Segunda División. De formatie uit Valencia raakte niet in de war en promoveerden al na één jaar opnieuw, ditmaal als nummer drie. In het seizoen 2006-2007 kwam men beter voor de dag en werd voor het eerst lijfsbehoud afgedwongen door een vijftiende plaats binnen te slepen. De Nederlander Riga Mustapha vertolkte wederom als smaakmaker door zich tot clubtopscorer te kronen (negen doelpunten).

Mustapha bleef in het seizoen 2007-2008 productief, maar bleek niet in staat om degradatie af te wenden. Ditmaal had Levante UD slechts twee seizoenen nodig om een comeback in LaLiga voor elkaar te boksen. De promotie van 2010 leidde het meest succesvolle tijdperk in competitieverband op. Els Granotes wisten het zes seizoenen vol te houden op het hoogste niveau. In 2012 werd de beste klassering uit de clubgeschiedenis behaald: zesde. Spelers als Sergio Ballesteros, José Barkero, Vicente Iborra, Arouna Koné en Rubén Suárez behoorden tot de sterkhouders.

In 2016 eindigde Levante UD als hekkensluiter in Liga, waardoor men opnieuw moest beginnen. Het team herstelde zich snel en sleepte een jaar later de Segunda División-titel binnen. Ditmaal wist men het vijf seizoenen vol te houden op het hoogste niveau, met een twaalfde plaats als beste klassering. In 2022 volgde een nieuwe degradatie, maar ditmaal duurde het drie seizoenen om promotie voor elkaar te krijgen. Elche CF werd zelfs afgetroefd in de strijd om het kampioenschap. José Luis Morales en Roger Brugué maakten allebei drie competitietreffers.

Rivaliteit

Gimnástico FC was de eerste rivaal van Levante UD, maar in de loop der jaren ontpopte Valencia CF zich tot echte aartsrivaal. Onderlinge wedstrijden worden getypeerd als Derbi Valenciano, Derbi del Turia of Derbi Valentino. In de meeste gevallen trok de stadsgenoot aan het langste eind, maar zelf mocht men ook meerdere overwinningen noteren.

Levante UD in Europees clubverband

Levante UD stuntte in het seizoen 2011-2012 door als zesde te eindigen in LaLiga. In de daaropvolgende zomer wist men in de voorrondes van de Europa League simpel af te rekenen met Motherwell (3-0 over twee wedstrijden). De debuterende Spanjaarden overleefden vervolgens de groepsfase met Hannover 96, Helsingborgs IF en FC Twente als tegenstanders. Ook Olympiakos Piraeus moest er in de tweede ronde aan geloven, maar het avontuur sneuvelde in de achtste finales dankzij Rubin Kazan (na verlenging).

Na 2013 was Levante UD niet meer actief op het Europese strijdtoneel.

Nederlandse invloed

Verschillende Nederlanders hebben het shirt van Levante UD gedragen. Een overzicht:

In 1981 stuntte Levante UD met de komst van Johan Cruijff. De voormalig topvoetballer van Ajax, FC Barcelona en het Nederlands elftal trok na een persoonlijk faillissement zijn voetbalschoenen weer aan. Hij ontving naast een fiks salaris en een dito tekenbonus bovendien een deel van de recettes. Het avontuur bleef beperkt tot twaalf wedstrijden (twee doelpunten). De Nederlander wist zijn team niet aan promotie naar LaLiga te helpen (tiende), maar liet wel een spoor van financiële vernieling achter.

Levante UD keerde Cruijff maar een deel van de afgesproken financiële verplichtingen uit. De Nederlander maakte zich onmogelijk door meermaals weg te blijven bij wedstrijden. Waar hij in Barcelona uitgroeide tot een icoon, daar bleef een heldenstatus in Valencia uit.

Het stadion van Levante UD

Het Estadi Ciutat de València is sinds 1969 de thuisbasis van Levante UD. Thuiswedstrijden van Els Granotes kunnen worden bezocht door ruim 26.000 voetbalfans. In september 2014 speelden Spanje en Schotland hier een oefeninterland, maar bij een 1-1 stand werden de lichtmasten van het stadion geraakt door de bliksem. Tien jaar na de afgebroken interland stond Spanje in hetzelfde stadion tegenover Noord-Macedonië (5-1 zege).

In 2020onderging het Estadi Ciutat de València een renovatie. Eind 2022 speelde ook Villarreal CF tijdelijk in dit stadion vanwege verbouwingen aan het eigen onderkomen.

Veelgestelde vragen over Levante UD

Laatste update: 15 augustus 2025