Internazionale

Milaan

Prijzenkast

serie-a-logo

19x landskampioen

supercoppa-italia

9x Coppa Italia

8x Supercoppa Italiana

champions league logo

3x Europacup I/Champions League

3x UEFA Cup

3x Wereldbeker

Laatste nieuws over Internazionale

Internazionale, of gewoon Inter, is een van de grootste clubs uit de geschiedenis van het Italiaanse voetbal. In 2021 werd de club uit Milaan voor de negentiende keer kampioen van Italië en daarmee hoeft het alleen grootmacht Juventus (36 titels) voor zich te dulden.

  • Internazionale werd in 1908 opgericht
  • Thuiswedstrijden worden afgewerkt in Stadio Giuseppe Meazza
  • De bijnaam van de club luidt ‘I Nerazzurri
  • Inter werd negentien keer kampioen van Italië
  • Het team won driemaal de Europacup I/Champions League

Eén van de grote drie van Italië

AC Milan is de grote rivaal van Internazionale De rivaliteit tussen beide Italiaanse topclubs dateert al vanaf dag één. Op 9 maart 1908 konden leden van de Milan Cricket and Football Club (het huidige AC Milan) zich niet vinden in de reglementen, waaronder het niet toelaten van buitenlandse spelers. Deze groep besloot daarom zelf een voetbalclub op te richten: het huidige Internazionale. De Nerazzurri spelen hun thuiswedstrijden in het welbekende zwart-blauwe tenue.

Internazionale en AC Milan delen ondanks de grote rivaliteit één stadion. Officieel heet het onderkomen het Stadio Giuseppe Meazza, een verwijzing naar de speler die voor beide clubs speelde. In de praktijk deed Meazza dat echter 348 keer (240 goals) voor Inter en maar 37 keer (negen goals) voor de stadsgenoot. Supporters van AC Milan spreken dan ook bij voorkeur van San Siro, dat verwijst naar de wijk waarin het imposante stadion (ruim tachtig duizend plaatsen) te vinden is.

Stadio Giuseppe Meazza (Pro Shots)

Eerste successen

Twee jaar na de oprichting lukte het Internazionale in 1910 al meteen om de eerste landstitel te veroveren. Opvallend genoeg volgde de tweede landstitel in 1920, de derde in 1930 en de vijfde in 1940. Alleen de vierde landstitel week met 1938 af van dat patroon. In tegenstelling tot de rivaal uit Milaan besloot Inter wel meteen open te staan voor buitenlandse voetballers. Overigens werd de club in het fascistische nog enige tijd Ambrosiana en later Ambrosiana-Inter genoemd, maar in 1945 keerde men terug naar de oorspronkelijke naam.

In 1953 en 1954 won Internazionale voor de zesde en zevende keer het Italiaanse kampioenschap, maar de meest succesvolle periode moest nog aanbreken. Tussen 1963 en 1966 won het team uit Milaan driemaal de landstitel en daarmee veroverde het de bijnaam Grande Inter. Dat team wist ook Europees voor het eerst aan de weg te timmeren. Zowel in 1964 als 1965 werd de Europacup I een prooi. In dat eerste jaar werd in Wenen afgerekend met Real Madrid (3-1), waar de finale een jaar later in eigen stadion met 1-0 werd gewonnen van Benfica.

Inter herpakt zich na zware jaren

Internazionale werd in 1971 nogmaals kampioen van Italië, maar daarna nam het tempo af. In de twintigste eeuw lukte het alleen in 1980 en 1989 nog om de andere Serie A-clubs de baas te blijven. Ook ging de finale van de Europacup I in 1972 verloren door toedoen van het Ajax van sterspeler Johan Cruijff (2-0). In de jaren negentig zakte Inter zelfs af naar de grijze middenmoot van Italië, waarbij het in 1994 zelfs maar één punt boven de degradatieplekken eindigde. Dat team wist opvallend genoeg wel de UEFA Cup te winnen, net als in 1991.

In de jaren negentig van de vorige eeuw lukte het Inter geen enkele keer om de landstitel te veroveren. Toch herpakte de club uit Milaan zich onder leiding van voorzitter Massimo Moratti. Spelers als Christian Vieri, de Braziliaanse Ronaldo en Hernán Crespo voorzagen het team van een benodigde kwaliteitsimpuls. In 1998 won Inter voor de derde keer in minder dan tien jaar de UEFA Cup.

Inter grijpt de macht na schandaal

Tussen 1990 en 2005 lukte het Internazionale niet om de landstitel te veroveren. Ook het seizoen 2005-2006 leek op een sof uit te draaien door een derde plek op de ranglijst, maar een schandaal in het Italiaanse voetbal bezorgde de club alsnog de landstitel. AC Milan werd vooral geraakt in de vorm van dertig punten aftrek, waar Juventus de titel moest inleveren én terug werd gezet naar de Serie B. Inter profiteerde zelfs dubbel door de Zweedse steraanvaller Zlatan Ibrahimovic op te halen uit Turijn.

Het kampioenschap van 2006 en de schade bij de concurrentie bezorgde Internazionale plots een gigantische boost. De Nerazzurri grepen de absolute macht in Italië door ook in 2007, 2008, 2019 en 2010 als nummer één het Serie A-seizoen te beëindigen. De teller liep daarmee op naar achttien landstitels.

Vooral het seizoen 2009-2010 staat hoog aangeschreven in Milaan. Met José Mourinho als coach en Wesley Sneijder als sterspeler was Internazionale niet te stoppen. De succesploeg won ook de Coppa Italia en de Champions League, waarmee het als eerste Italiaanse club ooit de magische treble veroverde. In het daaropvolgende seizoen werden ook de Italiaanse Supercup en de WK-titel voor clubteams naar Milaan gehaald.

Crisisjaren

Mourinho verdiende met zijn droomseizoen een dienstverband bij de Spaanse topclub Real Madrid. Internazionale besloot Rafael Benitez aan te stellen als diens opvolger, maar de Spanjaard werd ondanks het winnen van het WK voor clubteams al binnen een half jaar op straat gezet. Onder de van AC Milan afkomstige Leonardo herpakte de club uit Milaan zich door een fantastische reeks neer te zetten, maar in de laatste maanden van het seizoen ging het zowel in de titelstrijd als de Champions League mis. Alleen de Coppa Italia leverde nog een voltreffer op.

In de jaren na Mourinho versleet Internazionale sowieso een heleboel trainers. Na Benitez en Leonardo werden achtereenvolgens  Gian Piero Gasperini, Claudio Ranieri, Andrea Stramaccioni, Walter Mazzarri, Roberto Mancini, Frank de Boer, Stefano Piolo en Luciano Spalletti aangesteld als hoofdtrainer, maar geen van allen hield het langer dan twee jaar vol bij de Nerazzurri. Het dieptepunt kwam zelfs op naam van De Boer. De Nederland werd in augustus 2016 na het vertrek van Mancini aangesteld als nieuwe trainer van Inter, maar met veertien punten uit elf wedstrijden en een twaalfde positie op de ranglijst kreeg hij geen schwung in het elftal. In november werd de oud-trainer van Ajax al ontslagen.

Inter richt zich op

Internazionale is als enige club in Italië nooit gedegradeerd uit de Serie A. De club uit Milaan loopt daar graag mee te koop, maar na de succesvolle jaren onder Mourinho werd de club ook veelvuldig bespot omwille van het uitblijven van nieuw succes. Pas in het seizoen 2020-2021 lukte het Inter eindelijk weer eens om de hegemonie van Juventus te doorbreken. Tussen 2012 en 2020 werd De Oude Dame telkens kampioen van Italië, maar het daaropvolgende seizoen viel die ploeg ver terug. Inter profiteerde dankbaar en kroonde zich begin mei, vier wedstrijden voor het einde, al tot de nummer één.

Denzel Dumfries en Stefan de Vrij (Pro Shots)

Trainer Antonio Conte wilde het succes van Internazionale graag verzilveren. De emotionele Italiaan dacht met de extra inkomsten een grote slag te kunnen slaan op de transfermarkt, maar in plaats daarvan maakte de clubleiding duidelijk dat er spelers verkocht moesten worden om de effecten van de coronacrisis te bestrijden. Conte reageerde ‘not amused’ en besloot de club per direct te verlaten. In Simone Inzaghi stelde Inter kort daarna een opvolger aan. Onder zijn leiding werd in 2023 de Champions League-finale bereikt, maar Manchester City zegevierde met 1-0.


Nederlanders bij Inter

De huidige selectie van Internazionale telt in het seizoen 2023-2024 met Oranje-internationals Stefan de Vrij, Denzel Dumfries en Davy Klaassen drie Nederlanders. Verschillende landgenoten zijn hem voorgegaan. Wesley Sneijder boekte grote successen in Milaan, maar ook Wim Jonk, Aron Winter Dennis Bergkamp, Edgar Davids, Clarence Seedorf, Andy van der Meijde en Luc Castaignos waren met wisselend succes actief voor de bespeler van het  Stadio Giuseppe Meazza.

In 1949 speelde voor het eerst een Nederlander in het shirt van Inter. Faas Wilkes besloot in te gaan op een lucratieve aanbieding uit Milaan, waar hij 60.000 gulden verdiende. Slechts een paar landgenoten waren hem voorgegaan naar het buitenland, maar Wilkes zorgde voor de eerste grote transfer naar een buitenlandse topclub. Bij de KNVB viel dat desondanks niet lekker. De voetbalbond pakte zijn status als prof af en daardoor werd hij voor enkele jaren uitgesloten van het Nederlands elftal. Bij zijn uitvaart in 2006 betuigde toenmalig KNVB-voorzitter Jeu Sprengers spijt.

Wilkes, die met Abe Lenstra en Kees Rijvers het gouden binnentrio van Oranje vormde, kreeg geen spijt van zijn overstap naar Milaan. De Nederlander groeide uit tot sterspeler en verdiende de liefkozende bijnaam Il Tulipano. In 1952 verhuisde Wilkes naar Torino.

Laatste update: 22 januari 2024

Internazionale-spelers

Wat kost gokken jou? Stop op tijd | 18+ | loketkansspel.nl | Gokken kan verslavend zijn, deel deze inhoud niet met minderjarigen | Algemene voorwaarden zijn van toepassing | #Advertentie