Pierre van Hooijdonk Pierre van Hooijdonk is een Nederlandse voetbalanalist. De 46-voudig international van het Nederlands elftal speelde in zijn eigen voetbalcarrière voor een aantal binnen- en buitenlandse clubs, waaronder Feyenoord. Petrus (Pierre) Ferdinandus Johannes van Hooijdonk werd op 29 november 1969 geboren in Steenbergen. Hij is een zoon van Jan en Corrie van Hooijdonk, die inmiddels allebei overleden zijn. Het stel trouwde gedurende de zwangerschap. Zelf ziet hij Jan als zijn vader, hoewel zijn biologische vader van Marokkaanse afkomst is. Laatstgenoemde heeft Van Hooijdonk nooit ontmoet. Van Hooijdonk had dertig jaar een relatie met Corina Wielaard. Zij kregen twee kinderen: dochter Fay en zoon Sydney. Laatstgenoemde heeft het eveneens tot profvoetballer geschopt. Sydney van Hooijdonk scoorde in 2023 namens sc Heerenveen zelfs twee keer tegen NAC Breda, de club waar zijn vader op dat moment actief was als commissaris. Overigens heeft senior tegenwoordig een relatie met Elvira van Diemen. Voetbalcarrière Van Hooijdonk begon zijn voetbalcarrière bij de lokale amateurvereniging: VV Steenbergen. Voorzitter Wim Roovers verklaarde in 2023 met een lach tegenover BN DeStem: “Hij stak er niet bovenuit toen, hoor! Maar als we een slechte wedstrijd hadden, was hij wel degene die ze erin schoot en toch de winst binnensleepte.” Jeff Simon kan zijn generatiegenoot ook nog herinneren. “Hij stond als zestienjarige elke woensdagmiddag met wat vrienden op het veld. Alleen maar schieten, schieten schieten op goal. En na de training latje trap. Vrije trappen en kopballen zijn natuurlijk zijn specialiteit, en dat is daar dus mee begonnen.” RBC Roosendaal De professionele carrière van Van Hooijdonk begon bij RBC Roosendaal. Tussen 1989 en 1991 vertoonde hij zijn kunsten in Roosendaal, niet ver van zijn geboorteplaats Steenbergen. “In Roosendaal heb ik mijn eerste stappen als prof gezet, dat vergeet je niet”, zo verklaarde de spits decennia later in gesprek met BN DeStem. Van Hooijdonk baalde dan ook ontzettend van het feit dat de club in 2011 failliet ging. RBC is nadien vanuit de krochten van het amateurvoetbal weer omhoog geklommen. Voor RBC Roosendaal speelde Van Hooijdonk twee seizoenen in de Eerste Divisie. In zijn eerste seizoen kon de spits nog niet veel indruk maken met zes doelpunten in 32 competitiewedstrijden, maar in zijn tweede jaar kwam hij helemaal los. Met 27 doelpunten in 37 wedstrijden kroonde de Brabander zich dat seizoen tot topscorer van RBC. Allen Ton Cornelissen (35 keer, NAC Breda) en Peter Hofstede (31 keer, De Graafschap) wisten dat seizoen meer goals te maken op het tweede niveau van Nederland. NAC Breda Van Hooijdonk verdiende bij RBC Roosendaal een transfer naar zijn jeugdliefde NAC Breda. Het bleek een schot in de roos voor beide partijen. In zijn eerste seizoen maakte de spits meteen twintig doelpunten in 35 wedstrijden, maar in de nacompetitie greep het team naast promotie naar de Eredivisie. In het daaropvolgende seizoen was het alsnog raak voor de Bredase club. Als nummer drie van de Eerste Divisie won NAC de nacompetitiegroep ten koste van FC Den Bosch en De Graafschap, waardoor de Eredivisie-status een feit werd. In zijn tweede contractjaar bij NAC produceerde Van Hooijdonk 26 doelpunten in 33 wedstrijden. Doelpunten op het tweede niveau van Nederland bieden geen garanties voor een glansrijke carrière in de Eredivisie, maar ook op het hoogste niveau bleef de spits uitstekend overeind. In het seizoen 1993-1994 maakte Van Hooijdonk maar liefst 25 doelpunten in 31 Eredivisie-wedstrijden. Ajax-smaakmaker Jari Litmanen was dat seizoen de enige die vaker wist te scoren: 26 keer. Van Hooijdonk scoorde in het seizoen 1993-1994 maar liefst elf keer op rij voor NAC Breda in de Eredivisie. Daarmee vestigde de spits een nieuw record. Een groot aantal doelpunten vierde Van Hooijdonk met de zogenoemde buikschuiver. In het seizoen 1994-1995 was hij met tien doelpunten in zestien duels opnieuw van grote waarde, maar halverwege het seizoen besloot hij NAC in te ruilen voor een nieuwe werkgever: Celtic. Celtic Op 11 januari 1995 maakte Van Hooijdonk in een competitiewedstrijd tegen Heart of Midlothian (Hearts) zijn debuut in het shirt van Celtic. Op Hampden Park maakte de Nederlander meteen zijn eerste doelpunt in Schotse dienst, al bleek dat niet voldoende voor een zege (1-1). In datzelfde stadion maakte Van Hooijdonk op 27 mei 1995 het enige doelpunt in de bekerfinale tegen Airdrieonians, ook wel Airdrie genoemd. Het betrof de eerste trofee voor Celtic in zes jaar tijd. Van Hooijdonk wist in de rest van zijn Celtic-periode geen prijs meer te winnen. Dat kon de spits nauwelijks worden aangerekend, aangezien hij uitstekend presteerde voor de Schotse topclub. Hij maakte achtereenvolgens acht, 32 en zestien doelpunten in respectievelijk negentien, 44 en 29 officiële wedstrijden in Celtic-tenue. Dat hadden er zomaar meer kunnen zijn, maar in het seizoen 1996-1997 bevond Van Hooijdonk enige tijd op de reservebank vanwege een conflict met voorzitter/eigenaar Fergus McCann. Het afscheid bij Celtic verliep niet in stijl. Van Hooijdonk botste met de clubleiding over de financiële voorwaarden. Volgens de spits was het aangeboden weeksalaris ‘goed genoeg voor de daklozen, maar niet voor een internationale spits’. Na 52 goals in 84 gespeelde wedstrijden koos hij voor een miljoenentransfer naar Nottingham Forest. Nottingham Forest Van Hooijdonk nam een serieus risico met zijn transfer naar Nottingham Forest. De club stond op dat moment in de degradatiezone van de Premier League. In zijn debuutwedstrijd tegen Blackburn Rovers pakte zijn nieuwe team op 11 maart 1997 meteen een punt, maar in de daaropvolgende zeven wedstrijden kon geen lijfsbehoud worden afgedwongen. Nottingham Forest speelde nog zes keer gelijk en verloor één keer. Van Hooijdonk scoorde één keer in deze reeks wedstrijden. Ondanks de degradatie bleef Van Hooijdonk in Nottingham actief. Het bleek een uitstekende keuze. Nottingham Forest wist in de First Division, tegenwoordig het Championship, het kampioenschap te behalen. Dat was vooral toe te schrijven aan het aanvalsduo Van Hooijdonk en Kevin Campbell, die respectievelijk 34 en 23 doelpunten voor hun rekening namen. Tijdens deze periode clashte de spits wel met manager Dave Bassett over de speelwijze. Er was zelfs even sprake van een transfer naar PSV of Newcastle United, maar het prijskaartje bleek een obstakel. Van Hooijdonk speelde in het seizoen 1998-1999 weer in de Engelse Premier League. Nottingham Forest zette in op lijfsbehoud, maar wist slechts zeven van de 38 competitieduels in winst om te zetten en degradeerde daardoor al na één seizoen opnieuw uit de hoogste divisie. Logischerwijs had dit ook consequenties voor Van Hooijdonk. In 21 Premier League-wedstrijden maakte de spits zes doelpunten, maar hij zag af van een nieuw avontuur op het tweede niveau van Engeland. Vitesse In de zomer van 1999 keerde Van Hooijdonk terug naar Nederland. De spits liet zich overtuigen door het ambitieuze verhaal van toenmalig Vitesse-voorzitter Karel Aalbers. Uiteindelijk speelde hij maar één seizoen voor de Arnhemse club, maar dat was niet te wijten aan een moeizame relatie. Met 28 doelpunten, waarvan 25 in de Eredivisie, speelde Van Hooijdonk zich weer in de kijker bij aansprekende clubs. Vitesse voelde zich omwille van de financiële positie genoodzaakt om medewerking te verlenen aan een transfer. Benfica Na één seizoen bij Vitesse maakte Van Hooijdonk de overstap naar Benfica. Ook dit dienstverband duurde één jaar, maar ook dit bleek lang genoeg om indruk te maken. De spits maakte in 35 gespeelde wedstrijden maar liefst 23 doelpunten voor de club uit Lissabon. Negentien van die doelpunten maakte Van Hooijdonk overigens in de Portugese competitie. Onder Jupp Heynckes eindigde Benfica op een teleurstellende zesde plaats. De toenmalig president van Benfica had ondanks diens prima moyenne weinig vertrouwen in Van Hooijdonk. De spits werd zelfs teruggezet naar het tweede team en dus werd ingezet op een transfer. Benfica probeerde hem aanvankelijk onder te brengen bij een club in een andere buitenlandse competitie, maar de spits had op dat moment de buik vol van het buitenland en besloot in te zetten op een terugkeer naar Nederland. Feyenoord Van Hooijdonk gaf in de zomer van 2001 zijn jawoord aan Feyenoord. Op 19 augustus 2001 maakte de spits zijn officiële debuut in de stadsderby tegen Sparta Rotterdam (5-0 overwinning). Scoren deed hij niet, maar in de elfde minuut had hij wel een belangrijk aandeel in de openingstreffer van Jon Dahl Tomasson. Van Hooijdonk maakte drie dagen later op bezoek bij Roda JC Kerkrade zijn eerste doelpunt voor Feyenoord en zorgde dankzij een dubbelslag zelfs voor een 0-2 eindstand. In zijn eerste Eredivisie-seizoen voor Feyenoord maakte Van Hooijdonk 24 doelpunten in 33 competitieduels. Een prachtig aantal natuurlijk, maar hij maakte dat seizoen vooral indruk in de UEFA Cup-campagne. Na de uitschakeling in de Champions League wist het elftal van trainer Bert van Marwijk achtereenvolgens af te rekenen met SC Freiburg, Glasgow Rangers, PSV, Internazionale en Borussia Dortmund. In acht UEFA Cup-wedstrijden maakte Van Hooijdonk acht doelpunten. In de UEFA Cup-finale tegen de Duitse topclub Borussia Dortmund (3-2 overwinning) schoot Van Hooijdonk tweemaal raak, waaronder een vrije trap. Eerder dat seizoen maakte de spits al een wereldgoal in de Europese uitwedstrijd tegen SC Freiburg. Van Hooijdonk wist in Duitsland vanuit een schier onmogelijke positie een vrije trap tegen de touwen te rammen. Een specialiteit van het huis, hoewel Robin van Persie in 2002 besloot om zijn teamgenoot te verrassen door zelf eentje op doel te mikken. Sindsdien onderhouden zij een moeizame relatie. Op 30 augustus 2002 scoorde Van Hooijdonk wéér vanuit een vrije trap. Ditmaal liet hij Real Madrid-doelman Iker Casillas kansloos, maar dat bleek niet voldoende om de Europese Supercup te winnen (3-1 nederlaag). Feyenoord won in het seizoen 2002-2003 überhaupt geen prijs, aangezien de bekerfinale tegen FC Utrecht met pijnlijke cijfers verloren ging (4-1). Het bleek de voorlopig laatste wedstrijd van Pi-Air in het tenue van de Rotterdammers. Aanleiding daarvoor was een contractconflict met voorzitter Jorien van den Henrik. Fenerbahçe Na twee seizoenen Feyenoord maakte Van Hooijdonk een nieuwe stap naar het buitenland. Hij koos voor Fenerbahçe, waar hij in mei 2004 voor het eerst in zijn carrière landskampioen werd. Met 24 doelpunten en negen assists had de spits een groot aandeel in dit succes. Scoren deed Van Hooijdonk onder meer in de stadsderby’s tegen Galatasaray (uit) en Besiktas (tweemaal, thuis). In zijn tweede contractjaar bij Fenerbahçe was Van Hooijdonk minder belangrijk voor het elftal. Mede door een achillespeesblessure speelde hij dat seizoen maar 26 officiële wedstrijden, waarin hij tien doelpunten produceerde. Met acht doelpunten in de Süper Lig had de spits wel een aandeel in de titelprolongatie. Hereniging bij NAC en Feyenoord In de zomer van 2005 streek Van Hooijdonk weer neer in Nederland. De spits tekende een contract bij zijn oude liefde NAC Breda, waar zijn goede vriend Ton Lokhoff op dat moment werkzaam was. Het bleek een flinke misrekening. Na zijn officiële rentree tegen uitgerekend Feyenoord (2-0 nederlaag) viel de spits in de tweede speelronde tegen Willem II (1-0 zege) geblesseerd uit. Van Hooijdonk pikte nog wel een handvol doelpunten mee in de daaropvolgende maanden, maar de klik verdween na het ontslag van Lokhoff en de komst van Cees Lok als nieuwe trainer. Begin 2006 vertrok Van Hooijdonk alweer bij NAC Breda. Voor de tweede keer in zijn carrière verbond de spits zich aan Feyenoord, waar hij de laatste anderhalf jaar van zijn carrière spendeerde. In zijn laatste Eredivisie-wedstrijd verloor Feyenoord met 5-1 van sc Heerenveen. Een iconisch moment uit die wedstrijd zijn de beelden waarbij Afonso Alves een vrije trap tegen de touwen schiet voor de Friezen, waarna Van Hooijdonk in tranen uitbarstte. In de halve finale van de Europese play-offs maakte hij tegen FC Groningen (1-1) zijn laatste treffer als profvoetballer, maar dat bleek niet voldoende om de finaleronde te bereiken. Van Hooijdonk vertoonde zijn voetbalkunsten na diens professionele carrière nog bij amateurclub VV Beek Vooruit. Interlandcarrière Op 14 december 1994 debuteerde Van Hooijdonk in het Nederlands elftal. De toenmalig aanvaller van NAC Breda mocht in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Luxemburg (5-0 zege). Bij een 4-0 voorsprong mocht hij in de 75ste minuut invallen voor Aron Winter. Bondscoach Dick Advocaat liet eerder die wedstrijd al een andere bekende voetballer debuteren in Oranje: Clarence Seedorf. In januari 1995 speelde Van Hooijdonk tegen Frankrijk (0-1 nederlaag) zijn tweede A-interland. De spits moest vervolgens meer dan anderhalf jaar wachten op een derde kans, maar vanaf dat moment vestigde hij wel zijn naam in Oranje-shirt. In de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wales viel hij op 5 oktober 1996 na ruim zeventig minuten in. Binnen vijf minuten wist Van Hooijdonk een 1-0 achterstand om te buigen in een 1-2 voorsprong. Uiteindelijk bepaalde Ronald de Boer de eindstand in Cardiff op 1-3. Van Hooijdonk speelde tweemaal op een eindronde. In de groepsfase van het WK van 1998 scoorde de spits zelfs tegen Zuid-Korea (5-0). Het Nederlands elftal eindigde uiteindelijk op een vierde plaats, nadat het in de halve finale na strafschoppen opzij werd gezet door Brazilië. Van Hooijdonk werd in deze wedstrijd een strafschop onthouden na een overtreding van Júnior Baiano. In 2004 speelde Van Hooijdonk zijn enige EK. In Portugal mocht hij invallen tegen Duitsland (1-1, groepsfase) en Portugal (2-1 nederlaag, halve finale). Na dit toernooi nam Marco van Basten het stokje over als bondscoach, maar deze samenwerking duurde maar kort. Op 17 november 2004 speelde Van Hooijdonk in de met 0-3 gewonnen WK-kwalificatiewedstrijd tegen Andorra voor het laatst in Oranje-shirt. Met Rafael van der Vaart als NOS-analist Trainerscarrière Na zijn spelerscarrière leek Van Hooijdonk op weg naar een loopbaan als trainer. Hij volgde de trainerscus en behaalde het felbegeerde TC1-diploma in 2008. Zijn eerste ervaring deed de oud-spits op bij de nationale ploeg van Turkije. Als rechterhand van Guus Hiddink werkte Van Hooijdonk als assistent-bondscoach. Ook had hij samen met Fuat Çapa en Frans Tekath de leiding over het B-team van de Turkse voetbalbond. In het seizoen 2013-2014 had Van Hooijdonk samen met Patrick Lodewijks de leiding over Jong Feyenoord/Excelsior. In 2014 was hij tevens korte tijd werkzaam als assistent-bondscoach van Jong Oranje. Uiteindelijk besloot de oud-international zijn trainerswerk neer te leggen om zich volledig te kunnen concentreren op zijn baan als voetbalanalist. Mediacarrière Van Hooijdonk is alweer geruime tijd actief als voetbalanalist. Hij schuift regelmatig aan bij de NOS, waar hij samen met Rafael van der Vaart een vast tandem vormt bij wedstrijden van het Nederlands elftal. Beide oud-internationals maken ook deel uit van het Studio Voetbal-team. Regelmatig mag Van Hooijdonk in dit praatprogramma zijn mening over actuele zaken uit de voetbalsport delen met het grote publiek. In augustus 2023 zorgde Van Hooijdonk voor een grote rel. Tijdens de eerste aflevering van Studio Voetbal van het nieuwe voetbalseizoen linkte hij Ajax-trainer Maurice Steijn aan duistere dealtjes’ gedurende zijn periode bij NAC Breda. Dit leidde tot grote ophef. Steijn en zijn advocaat spanden zelfs een kort geding aan tegen Van Hooijdonk, maar deze werd weer ingetrokken na excuses via de website van de NOS. De NOS besloot om hem tijdelijk aan tafel te verbannen. Af en toe schuift Van Hooijdonk ook aan bij de sportzender ESPN. Laatste update: 17 augustus 2023