Weghorst gelooft erin: “Nog maar twee potjes”

Jesper Langbroek

Volg ons

Gepubliceerd op: 7 jul 2024, 10:18

Bijgewerkt op: 7 jul 2024, 10:31

Wout Weghorst vervulde tegen Turkije een belangrijke rol in het plan B van Ronald Koeman. De supersub bracht vanaf de bank een enorme energie bij Oranje en was zelfs verdedigend belangrijk. Na de zege gelooft hij nog meer in zijn missie en ziet Weghorst de beker steeds dichterbij komen. “We gaan ervoor”, vertelt hij aan SoccerNews.

Interview met Wout Weghorst na Nederland – Turkije

“Nog maar twee potjes, he”, zegt Weghorst lachend in de mixed zone na de winst op Turkije. De aanvaller was dit keer niet belangrijk met het maken van een doelpunt, maar wel met het voorkomen van een tegendoelpunt. Hij gooide zich voor een poging van Turkije en blokkeerde een enorme kans. “Normaal doe ik het aan de andere kant”, zegt hij. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik de eerste bal niet goed verwerkte. De rebound kwam en ik kon net mijn voet ertussen zetten. Anders was het een goal of in ieder geval een grote kans. Ik ben blij dat ik verdedigend belangrijk was.”

De benodigde felheid die tegen Oostenrijk en ook in de eerste helft tegen Turkije niet zichtbaar was bij Oranje, zag Weghorst in de tweede helft van de kwartfinale wel. “We hebben het nu over mij, maar ik zag ook Micky (Van de Ven) op een paar momenten. Denzel (Dumfries) en Stefan (de Vrij) die zich bij dezelfde tegenaanval ervoor gooiden. Bart (Verbruggen) die een paar fantastische ballen pakte. Ik heb bij iedereen een mentaliteit en overgave gezien om deze wedstrijd over de streep te trekken. Op het einde was het een gekkenhuis. Dan wordt dat ook gevraagd.”

Geloof in het einddoel

Oranje heeft opnieuw veerkracht getoond en daarmee een plek in de halve finale bemachtigd. “Het is belangrijk dat we het omgedraaid hebben. Het gevoel wordt sterker en sterker. Ik denk dat het bij iedereen duidelijk wordt dat er iets moois kan gebeuren.” Weghorst herhaalt zijn eerste woorden nog maar eens. “Nog maar twee potjes. Ik blijf het zeggen. De eerstvolgende is het meest belangrijk, maar uiteindelijk zijn we bezig met een hoger doel. Dat moet voelen en leven. Dat doen we steeds meer met zijn allen. We gaan ervoor.”