Volgende profvoetballer erkent depressie: ‘Ik ben er klaar mee’

In navolging van Gregory van der Wiel en Ricardo Kishna heeft ook Género Zeefuik bekendgemaakt dat hij met mentale problemen kampt. “Dat ik nu met dit statement naar buiten kom, is een enorme stap voor mij.”

Dat schrijft hij op zijn Instagram-pagina. De aanvaller kreeg gedurende zijn loopbaan vaak te maken met kritiek op zijn gewicht. Dat heeft hem geraakt. “Heel lang heb ik me beziggehouden met wat anderen van mij vonden en was mijn drang om het tegendeel te bewijzen ontzettend groot. Ik luisterde daardoor niet altijd naar mijn eigen gevoel. De ene na de andere mentale tik wordt uitgedeeld.”

Zeefuik vindt het lastig ermee naar buiten te treden, maar kon naar eigen zeggen niet anders meer. “Ik zeg je, dit breekt je op een gegeven moment en dat is het niet waard. Dat ik nu met dit statement naar buiten kom, is een enorme stap voor mij. Maar ik ben er klaar mee én klaar voor om niet langer hiermee rond te blijven lopen. Het beeld van een jongen die zijn sport niet serieus neemt, is dan ook onterecht. Ik ben fit en kan niet wachten om weer ergens aan de slag te gaan.”

Toen Zeefuik inviel voor FC Emmen in een wedstrijd tegen N.E.C. werd er erg lacherig gedaan over zijn gewicht. Dat deed hem pijn en volgens de aanvaller was dat overgewicht er niet omdat hij niet als sporter leefde. “Mijn gezondheid begon op te spelen. Bij FC Emmen was dit op zijn top. Door alvleesklierproblemen reageert mijn lijf anders dan het lijf van een gezonde topsporter. Op het moment dat gezondheid belangrijker is dan ooit, word je veroordeeld op basis van uiterlijke kenmerken.”

Het raakte niet alleen zijn carrière, maar ook zijn privéleven. “Iedereen kijkt naar je en heeft een mening, maar zonder achtergrond. Ik stopte met voetbal. Ging steeds minder doen en liet minder van me horen. De periode die volgde was enorm zwaar voor mijn relatie en mijn kinderen, die mij niet meer herkenden als de echtgenoot en vader die ik was. Ik raakte mezelf volledig kwijt.”

Zeefuik zit momenteel zonder club, maar hoopt nog altijd op een herkansing in het profvoetbal. “Ik houd van voetbal en van de sport. Ik ben dagelijks bezig met mijn gezondheid en ondanks dat ik nu geen club meer heb, ben ik bezig om fit te worden. Waarom ik hiermee naar buiten kom? Men vergeet dat er niet altijd keuzes zijn. Zeker niet als het gaat om gezondheid, dat overkomt je. Dit is mij overkomen, net als zoveel andere (top)sporters en zelfs jonge voetballertjes.”