AZ heeft strafschoppenserie nodig om voorbij Heracles te komen onderweg naar finale

Een zinderende eerste helft maakte gedurende de wedstrijd plaats voor een iets ‘laffer’ duel. Toen AZ ineens controle over de wedstrijd kreeg, ging het meer achteruit lopen en liet het vaker afweten qua concentratie. Het moest helemaal tot aan de verlenging en zelfs penalty’s komen, waar uiteindelijk de finalist werd beslist: dankzij een succesvolle reeks ontmoet AZ dan toch Go Ahead Eagles in de Kuip. Het was 2-2 op het scorebord en 3-4 vanaf de stip.

Spectaculaire eerste helft met AZ als meest gelukkige

Het was een geweldig begin voordat er überhaupt was gefloten door de scheidsrechter. De vuurwerkshow in het Asito Stadion van zowel de bezoekers als de gastheren de moeite waard. Een beladen duel dus, zover was duidelijk. Toen de wedstrijd daadwerkelijk begon, viel het ook niet tegen. Beide teams hadden grote kansen in de openingsminuten, maar het bleef nog lang gelijk.

Totdat Ernest Poku vogelvrij een goede aanval kon afronden na minder dan een kwartier. Een goede aanval over links bleek te gevaarlijk om af te stoppen en toen twee zwartwitte verdedigers de bal niet konden stoppen, was daar Poku met een bekeken balletje voor de 0-1. Echter, duurde deze voorsprong niet lang. Heracles wilde te graag om zich hierbij neer te leggen, dus een paar minuten later was daar al het antwoord. Doelman Rome-Jayden Owusu-Oduro zat helemaal mis bij een corner van Thomas Bruns, dus kon een ongedekte Damon Mirani binenknippen op de stand weer in evenwicht te krijgen.

Daarna leek de wedstrijd heel even open, maar langer dan tien minuten was het niet. AZ had veel individuele kwaliteit binnen de lijnen en liet dat ook zien. Een momentje van absolute klasse van Mayckel Lahdo was voldoende om weer de voorsprong te pakken en het verschil op één goal te zetten. De buitenspeler was al instrumentaal voor de openingstreffer en deed het nu helemaal zelf. De dribbelaar draaide naar binnen en van flinke afstand poeierde hij de bal voorbij keeper Fabian de Keijze: 1-2.

Daarna was de club uit Alkmaar wel echt de betere partij en mag Heracles blij zijn dat de score niet opliep. Peer Koopmeiners raakte, net als Bruns eerder in de wedstrijd, nog wel de paal maar het bleef bij drie goals in totaal voor de eerste helft. Er moest uit een ander vaatje getapt worden dus, dat wisten de mannen van Erwin van de Looi wel.

Vreselijke terugspeelbal helpt Heracles terug op gelijke hoogte

De tweede helft starten een stuk minder flitsend dan de eerste, er werd toch meer gespeeld als een reguliere wedstrijd dan een alles of niets situatie, wat voor AZ een begrijpelijk devies is. De eerste aanpassing kwam pas na een uur speeltijd, de onlangs geblesseerde Mario Engels mocht terugkeren in het Heraclesshirt en proberen de wedstrijd naar zijn ploeg toe te trekken.

Er was echter een wissel bij AZ nodig om Heracles in het zadel te helpen, gek genoeg. De ingevallen Kristijan Belic was onoplettend bij een terugspeel bal en stuurde zo onbedoeld Suf Podgoreanu één-op-één met de AZ-keeper. De aanvaller bleef cool en ronde rustig af. Er was eigenlijk geen vuiltje aan de lucht voor de Alkmaarders, maar het was wel ineens 2-2. Belic kon wel door de grond zakken, terwijl Podgoreanu bijna zweefde van geluk.

Het werd voor de derde keer verlenging in de halve finale van de KNVB Beker voor Heracles, nooit kwam er op dat punt in de competitie een winnaar binnen negentig minuten. Tien minuten voor tijd was er niks aan de hand en boekten waarschijnlijk veel Alkmaarders al hun dagje uit, totdat het noodlot toesloeg.

De extra tijd kende wat kansen, Kees Smit en Ibrahim Sadiq waren vreselijk dichtbij maar ook dat kwam tot niks. In de verlenging kwam er dus ook geen winnaar, na honderdtwintig minuten en wat extra tijd kon er geen verschil gevonden worden tussen de twee halve finalisten. Een slopende penaltyreeks was het resultaat; waarin door missers van Justin Hoogma, Ivan Mesik en Bryan Limbombe de uiteindelijke winnaars uit Alkmaar kwamen.