Oranje Leeuwin Dominique Janssen: tank met krullen

Haar gezichtsuitdrukking heeft iets weg van een lieflijke pop, maar in het veld is Oranje Leeuwin Dominique Janssen meer een onvermoeibare machine met balgevoel en uitstekend positioneel inzicht. Wie is deze voetbalvrouw en hoe heeft zij haar spreekwoordelijke weg naar ‘boven’ gevonden?

Wat maakt Oranje Leeuwin Dominique Janssen zo goed en belangrijk bij het Nederlands elftal?

Horst. Een dorpje diep in het zuiden van Nederland. De plek waar niet ver vandaan de populaire band Rowwen Hèze ooit het levenslicht zag. Maar dit is inmiddels óók de plaats waar men beretrots is op nog iemand anders: Dominique Janssen. Geboren in de winter van het jaar 1995, wat automatisch betekent dat zij nu 28 jaren oud is.

Voetbalster van beroep inmiddels. In het seizoen 2013-2014 maakte zij, na een logisch begin als amateurvoetbalster, haar debuut op het Duitse hoogste niveau. Bij SG Essen-Schönebeck om precies te zijn. De stap van Nederland naar de oosterburen was op dat moment zeker niet raar, omdat aldaar de benodigde kwaliteit van clubs en competitie simpelweg hoger was.

Bundesliga-start

Janssen bleek een talentvol verdediger. Haar helblauwe ogen verraadden niet de terriër die er in haar huisde. Maar op het veld kwam dit in de Duitse Bundesliga al snel allemaal naar buiten. In twee seizoenen schopte de Limburgse het tot dik veertig competitiewedstrijden voor haar nieuwe werkgever.

Dit smaakte duidelijk naar meer. En dat zogenoemde ‘meer’ kwam er al vrij snel ook want op 5 maart 2014 mocht Janssen het shirt van Oranje aantrekken tijdens de Cyprus Cup. Na ruim een uur spelen volgden er zelfs speelminuten toen ‘het beest met de zachte G’ in het veld kwam voor een ánder blok graniet in de verdediging, Stefanie van der Gragt.

Overzee had men klaarblijkelijk ook al haar kundig voetbal opgemerkt, want in de zomer van 2015 ging Dominque Janssen spelen voor het grote Arsenal WFC. Bij die club trof zij de inmiddels gestopt oud-international en keepster Sari van Veenendaal en later sloot ook nog huidig Oranje Leeuwin Daniëlle van de Donk aan in Londen.

FA Cup

In Engeland sprak Janssen meteen een aardig woordje mee, want zij wist vanaf de start aldaar een basisplaats te verwerven. In het voorjaar van 2016 leverde deze samenwerking onmiddellijk een grote prestigieuze prijs op: de FA Cup. Wat opviel was dat de verdediger zich goed kon vastbijten in haar tegenstanders en als mandekster iedere negentig minuten weer haar mannetje stond.

Niet gek was het dan ook dat een terugkeer naar Duitsland voor haar lonkte. Midden 2019 trok het rijkere en Europees gezien een stuk sterkere VfL Wolfsburg aan de bel. Janssen verkaste naar de stad die bekend werd door het automerk Volkswagen om daar haar euro’s te gaan verdienen.

Die club dient zij anno 2023 nog altijd. Omdat club én speelster zeer tevreden zijn over de elkander geleverde diensten. Wolfsburg is een ‘grote meneer’ in het Duitse vrouwenvoetbal, livewedstrijden zijn er vaak genoeg op een of andere tv-zender te zien. Waardoor ook de rest van de wereld Janssen aan het werk heeft kunnen zien in de voorbije seizoenen.

Tweebenige crosspass

Een tank met krullen. Die tijdens het lopende WK in Australië en Nieuw-Zeeland echter niet alleen opvalt door haar geconcentreerde verdedigen in het blok achterin van het team van bondscoach Andries Jonker. Janssen beschikt ook over een strakke crosspass zoals Frank de Boer in zijn beste jaren. Mét beide benen, zo liet Jonker zich onlangs in een interview ergens ontvallen.

Ballen die zij dan zo tussen de laatste lijn van de opponent, zoals onlangs tijdens haar alweer honderdste interland tegen het nietige Vietnam legt, waardoor collega-Limburgse Lieke Martens beheerst de score kon openen. Janssen is meer een voetballende verdediger dus, maar als het moet is zij ook nietsontziend als haar sportieve vijanden in het veld aan banden gelegd moeten worden.

Belangrijke kracht is volgens kenners dat de Limburgse ‘wolf’ positioneel heel goed weet waar ze moet staan. Om ballen te kunnen onderscheppen, haar tegenstanders te kunnen blokken en daardoor aanvallen kan ontregelen als deze eigenlijk pas net begonnen zijn. Janssen kan brullen als een Leeuwin en doorbijten als de voetballende prooi in het veld te gevaarlijk wordt.

Stabiel

Een stabiele factor in het team. Die anderen in haar elftal, vooral de spelmakers zoals Jackie Groenen en Van de Donk, beter laat renderen. Dominique Janssen kent haar plaats in de Jonker-formule, maar dat wil zeker niet zeggen dat ze er maar wat bijhangt. Dat heeft er ook mee te maken dat ze lééft als een echte topsporter.

Af en toe sluipt zij echter ook mee naar de frontlinie. Om aldaar passeeracties te laten zien zoals wijlen Piet Keizer of Coen Moulijn dat in het verre verleden tientallen keren per wedstrijd deden omdat dit hun handelsmerk was. Verslaafd aan het maken van schijnbewegingen, zoiets. Janssen draait hier haar handen dus ook niet voor om.

Maar: met mate dus. Omdat haar hoofdtaken in de Jonker-brigade doorgaans anders zijn. Buiten het veld is Janssen voor de tv-camera vooral bedachtzaam en rustig. Omdat ze ook nog over een flink paar hersens beschikt. Het toonbeeld van hoe een international zich zou moeten gedragen naar de buitenwereld toe.

Met haar handen is zij overigens kennelijk ook nog goed: bij onder meer medespeelster Martens maakt zij vlechtjes in de haren. Omdat het oog natuurlijk, zeker bij vrouwen, ook wat wil. Maar dit alles is bijzaak, want wereldkampioen kun je alleen maar worden met grootse prestaties op het veld. Dominique Janssen heeft dát sowieso al heel goed begrepen.