Herinneringen aan ‘latino’ Beenhakker: spektakel in Mexicaans superstadion

Na het overlijden van Leo Beenhakker wordt eens te meer duidelijk welke geschiedenis de trainer wereldwijd heeft geschreven. De coach won titels en harten van Rotterdam tot aan Madrid, maar zijn allermooiste leven leefde hij, naar eigen zeggen, in Mexico. Giuseppe Rubulotta, de directeur die hem naar Club América haalde, en Pável Pardo, zijn aanvoerder daar, halen herinneringen op aan Don Leo. “Hij deed niet mee aan politieke spelletjes.”

De Mexicaanse jaren van Leo Beenhakker bij Club América en Chivas

Ook in Mexico rouwt men om het overlijden van Leo Beenhakker, die bij de traditionele topclubs Club América en Chivas werkte. Vooral in twee periodes bij de geel-blauwe club uit Mexico-Stad liet hij diepe sporen na en maakte hij vrienden. “Arme Leo. Ik kan niet geloven dat hij er niet meer is”, zegt Giuseppe Rubulotta, die Beenhakker in 1994 aanstelde bij Club América. “Het is alweer dertig jaar geleden, maar het voelt als gisteren. We hadden nog steeds contact. De laatste tijd minder, omdat hij niet in goede doen was. Leo was een geweldig persoon en een groot trainer.” 

De Italiaans-Argentijnse spelersmakelaar leerde de Nederlander kennen in zijn tijd bij Zaragoza en hield altijd contact met hem. Toen Rubulotta in de jaren ‘90 sportief directeur was bij Club América, suggereerde hij bij de president van de club om Beenhakker aan te stellen. “De president geloofde niet dat het mogelijk was, maar ik trok naar Nederland om met Leo te praten”, herinnert Rubulotta zich in gesprek met SoccerNews. “Leo had een minder jaar in Saoedi-Arabië achter de rug en stond open voor een nieuw avontuur. Hij werd de beste trainer die ik heb aangesteld.”

Spektakel in Estadio Azteca

Beenhakker maakte indruk met het aantrekkelijke voetbal dat hij Club América liet spelen. Rubulotta had hem een sterke selectie gegeven met de Braziliaanse Mexicaan Zague, een jonge Cuauhtémoc Blanco en de Afrikaanse sterren François Omam-Biyik en Kalusha Bwalya, die overkwam van PSV. “Ik probeerde ook Danny Blind te halen, maar die verlengde zijn contract bij Ajax”, onthult Rubulotta. “We scoorden de meeste goals van iedereen, speelden mooie wedstrijden en zorgden ervoor dat de mensen weer naar het stadion kwamen. Er pasten destijds 110.000 mensen in Estadio Azteca, maar het was in die jaren bijna leeg. Het elftal van Leo bracht spektakel, waardoor de mensen weer kwamen kijken.”

Toch bleef zijn eerste seizoen in Mexico zonder prijs. Vier duels voor het einde werd Beenhakker ontslagen door voorzitter Emilio Diez Barroso, ondanks de eerste plek op de ranglijst. Volgens de Nederlandse trainer zelf moest hij vertrokken omdat de president zich met de opstelling wilde bemoeien. “Leo en de president hadden geen goede relatie. De president wilde hem vaak meenemen naar publieke evenementen, maar Leo was liever thuis aan het werk. In het voetbal moet je soms politiek bedrijven. Leo deed daar niet aan mee. De president maakt de fout hem weg te sturen, want de spelers en de fans hielden van hem.”

Nederlandse latino

Voor Beenhakker zat zijn eerste Mexicaanse periode erop, maar hij zou snel terugkomen. Eerst in 1996 bij Chivas en in 2003 opnieuw bij Club América. “Leo hield van het leven hier, de warmte, de mensen. Ik zei altijd tegen hem: ‘Je bent meer een latino dan een Nederlander.’ Hij paste hier perfect met zijn open karakter en kon met de iedereen goed opschieten. Ik ga onze telefoongesprekken over voetbal missen. Dat was onze gedeelde passie. Van mij nog steeds, maar voor Leo helaas niet meer.” 

De mooiste bestemming

Beenhakker noemde Mexico zijn ‘mooiste bestemming als je voetbal en de kwaliteit van het leven combineert’. Niet gek dus dat hij weer in Latijns-Amerika uitkwam toen ik hij in 2003 vanwege privéproblemen weg wilde uit Nederland. De spelers van Club América waren vereerd met de komst van de oud-trainer van Ajax, het Nederlands elftal en Real Madrid, weet clublegende Pável Pardo nog goed.

“Het was een privilege om met Beenhakker te mogen werken. Hij was een Europese toptrainer met veel kwaliteiten, een bijzonder karakter en een groot cv. We merkten op de trainingen meteen dat hij van een ander niveau kwam. Hij hamerde op positiespel, driehoekjes en het belang van een goede basistechniek. Met elke slechte aanname ging er kostbare tijd verloren in de counter. Met die mentaliteit bereidde hij mij voor op mijn grote droom: spelen in Europa.”

Lessen over voetbal

Pardo, oud-middenvelder van Mexico met 146 interlands achter zijn naam, vertrok na Club América naar VfB Stuttgart. Hij werd de eerste Mexicaan die scoorde in de Bundesliga en werd tevens kampioen in 2007. “In Duitsland moest ik vaak aan Beenhakker denken. Doordat ik onder hem had getraind, kon ik me makkelijker aanpassen. We hebben veel gesproken over voetbal en zijn lessen zijn me altijd bijgebleven.”

Als aanvoerder van Club América in 2003 had Pardo een bijzondere relatie met de Nederlandse trainer. “Ik weet nog dat hij veel rookte. Dan kwam ik er altijd bijzitten. Bijvoorbeeld als we op reis gingen naar Brazilië om de Copa Libertadores te spelen. Dan dronken we koffie, hij rookte en we praatten over voetbal en het leven. Dat zijn herinneringen die ik nooit zal vergeten.”

Belangrijk voor het Mexicaanse voetbal

Het beeld van de 61-jarige Beenhakker op het trainingsveld in Mexico kan Pardo zich nog goed voor de geest halen. “Hij praatte veel met de spelers en maakte grapjes, maar wanneer het moest, was hij streng. Als je een fout maakte, kreeg je dat te horen voor de groep. Maar daarna kwam hij naar je toe om het uit te leggen. Hij was een bijzondere persoonlijkheid, die een goed team vormde met zijn assistent Wim Rijsbergen, ook een goed persoon, en de Mexicaanse assistent Chepo de La Torre. Die heeft veel van hen geleerd en is later bondscoach van Mexico geworden.”

Beenhakker drukte in korte tijd zijn stempel op de carrières van Pardo, De La Torre en ook de bekende WK-doelman Guillermo Ochoa, die hij op achttienjarige leeftijd liet debuteren. “Dat zegt iets over het lef van de coach. Hij had de mentaliteit van ‘goed genoeg, is oud genoeg.’ Een Mexicaanse coach zou dat minder snel doen. Er waren mensen die kritiek hadden, maar Beenhakker wist wat hij deed. Hij kon de kwaliteiten van zijn spelers goed inschatten, ze vertrouwen geven en zo het maximale uit ze halen.”

Maar ook het derde verblijf van Beenhakker in Mexico duurde niet langer dan één seizoen. Met Club América haalde hij de play-offs voor het kampioenschap, maar uiteindelijk geen titel. “Dat is voor een topclub als América geen geslaagd seizoen”, vertelt Pardo. “Maar we denken met heel veel liefde terug aan zijn tijd bij onze club. Het doet me pijn om te horen dat hij niet meer op deze wereld is. Ik zal de momenten die we samen hadden voor altijd koesteren. Dat is wat voetbal je geeft: mooie ervaringen en vriendschappen.” En daar was Don Leo tijdens zijn rijke leven de absolute ster in.