Brazilië-avontuur voor Brabantse laatbloeier: “Hier had ik nooit aan gedacht”

Rúben Rodrigues is door zijn transfer naar Brazilië in een totaal andere wereld beland. De Portugees, die opgroeide in Nederland bij FC Den Bosch, voelt zich na een aantal hectische weken steeds meer thuis in Zuid-Amerika. “Ze voetballen hier met een lach op hun gezicht.”

Interview met Rúben Rodrigues over zijn transfer naar het Braziliaanse Vitória

Een bericht van oud-PSV keeper Heurelho Gomes zette de wereld van Rúben Rodrigues deze zomer compleet op zijn kop. “Normaal reageer ik niet op DM’s van zaakwaarnemer, maar hem kende ik natuurlijk. Ik heb altijd gezegd dat ik openstond voor een avontuur buiten Europa. Het leek me mooi om Amerika, Indonesië of Thailand te spelen, maar aan Brazilië heb ik nooit gedacht. Je ziet niet vaak dat een speler uit een Engelse of Nederlandse competitie daarheen gaat. Ik dacht meteen: ‘Dit moet ik doen.’”

Zijn Nederlandse zaakwaarnemer, Fred van der Hoorn, hielp met een akkoord tussen zijn Engelse club Oxford United en het Braziliaanse EC Vitória. Daarna belandde Rodrigues in een achtbaan. “Ik was in Nederland, omdat ik vakantie had, en moest op en neer naar Engeland om mijn spullen te verkopen. Mijn huis, mijn auto, mijn meubels, alles moest snel weg. De rest heb ik in een bus meegenomen naar Nederland. Ik had geen tijd om een afscheidsfeestje te geven of gedag te zeggen. Ook het leven van mijn vriendin verandert van de ene op de andere dag volledig. Dat zijn de consequenties van voetballer zijn. Het kan gebeuren dat je ineens naar de andere kant van de wereld verhuist.”

Enorm trainingscomplex

Zijn vriendin vliegt later naar Brazilië om Rodrigues te vergezellen in Salvador, qua inwonersaantal de vierde stad van het land. De middenvelder zal zijn verjaardag op 2 augustus niet met haar, maar met zijn teamgenoten vieren. De dag erna spelen ze thuis tegen Palmeiras. “We verblijven dan op het enorme complex van de club. Bij het stadion van Vitória liggen de trainingsvelden, extra kleedkamers een restaurant met chef-koks en iets hoger op de berg een hotel voor de spelers. Daar kun je poolen, pingpongen en tafelvoetbal spelen. Er zijn ook kappers die je voor twaalf euro knippen. Belangrijk, want als je er goed uitziet, speel je ook goed.”

De kennismaking met zijn nieuwe medespelers verloopt soepel voor Rodrigues, omdat hij van huis uit Portugees spreekt. De middenvelder werd geboren in Portugal en verhuisde op jonge leeftijd met zijn ouders naar Nederland. “In Brazilië gebruiken ze veel andere woorden, maar we verstaan elkaar wel. Mijn teamgenoten zijn super aardig. Veel van hen zijn gelovig en willen iedereen goed behandelen. Voor de wedstrijd staan ze in een cirkel om te bidden. Ze motiveren elkaar en helpen elkaar. Het geloof geeft de spelers onderling een diepere connectie. Dat ben ik niet gewend. In Engeland was het egoïstischer, meer ieder voor zich.”

*Rodrigues met zijn zaakwaarnemer Fred van der Hoorn (links) bij EC Vitória.*

Profcarrière hing aan een zijden draadje

Rodrigues speelde sinds 2020 in Engeland, eerst voor Notts County en de laatste twee jaar voor Oxford United, met wie hij promoveerde naar de Championship. In Nederland brak hij met vallen en opstaan door bij FC Den Bosch. “In mijn puberteit leefde ik niet als een prof. Ik deed geen stapje extra en was te veel bezig met pingpongen en kattenkwaad uithalen op school. Ik besefte niet wat ik moest doen om het te halen. Nadat ik werd uitgeleend aan De Treffers had ik mijn profcarrière eigenlijk opgegeven. Luuk Brouwers, mijn ploeggenoot bij Den Bosch, motiveerde me uiteindelijk om harder te trainen en naar de gym te gaan. Toen is het kwartje gevallen.”

Zonder die ontwikkeling was Rodrigues vermoedelijk nooit in Brazilië terechtgekomen. Zijn vriend Brouwers, nu speler van SC Heerenveen, reageerde verbaasd op de overstap naar Zuid-Amerika. “Hij vroeg direct of het wel veilig was”, vertelt Rodrigues. “Ik heb de stad goed bekeken en onderzocht hoe het leven hier is. Ik heb me nog geen moment onveilig gevoeld. Het helpt dat ik op een beveiligd complex woon met bewakers en slagbomen. Ik ga ook niet de achterwijken in en draag geen juwelen of horloges.”

Het avontuur sprak Rodrigues aan, maar ook financieel is hij erop vooruit gegaan. “Anders neem ik deze grote stap niet voor mijzelf en mijn vriendin. Ik ben gekomen om te voetballen en een mooi vervolg te geven aan mijn carrière, maar ik wil financieel ook goed terugkomen. Ik verdien hier meer dan in de Championship, dus het was makkelijk om ja te zeggen. Het duurde even om een Braziliaanse bankrekening te openen, maar wanneer straks mijn eerste salaris is gestort, kan ik mijn nieuwe auto hier afbetalen.”

Lees ook: Frenkie de Jong en Lange zijn sterspelers op Sint-Maarten: “Belachelijk eigenlijk”

Voetballen met een lach

Hetgeen wat Rodrigues het meest heeft verrast aan zijn nieuwe woonplaats? Het hectische verkeer in Salvador, de kuststad met 2,5 miljoen inwoners. “Ze rijden hier een stuk agressiever dan in Engeland of Nederland. Gelukkig kan ik goed autorijden. Verder is het een mooie stad aan de zee. Ik ben al wezen kijken en zag iedereen voetballen op het strand, mannen en vrouwen. Dat is waar ik als eerste aan dacht bij Brazilië en voetbal. Hooghouden, voetvolley en plezier maken. Mijn teamgenoten doen voor de training altijd een rondo. Het niveau ligt enorm hoog en er wordt tegelijkertijd volop gelachen.”

De inwoners van de deelstaat Bahia, in het noorden van Brazilië, staan volgens Rodrigues bekend als vrolijk en gepassioneerd. “Het carnaval hier is nog groter dan in Rio de Janeiro. Gezelligheid, vrolijkheid en samen een groot feest vieren. Ik ben geboren in Portugal, maar opgegroeid in Brabant, dus ik kijk er nu al naar uit. Het zal ongetwijfeld net zo gezellig zijn.”

Beoordeeld als een topspeler

Bij wedstrijden in de Série A kan Rodrigues de passie van de Brazilianen alvast ervaren. “Ik zat in het stadion bij de wedstrijd tegen Internacional. Dat was een bekerwedstrijd op dinsdagavond. Er waren 21.000 supporters aanwezig en die maakten een hoop lawaai, niet normaal. Dat is echt anders dan in Europa. Het lijkt alsof ze nog harder schreeuwen en zingen.”

Dat fanatisme voor de sport kan ook een andere kant op slaan, heeft Rodrigues als waarschuwing gehoord. “Als je verliest, kun je beter een paar dagen thuis blijven. Anders kun je zomaar boze fans tegenkomen, en die zijn dan niet zo vriendelijk meer. Dat heb ik bij Oxford United nooit meegemaakt. Dan kon ik gewoon de stad in. Maar hier word je gezien als een speler van bijvoorbeeld PSV of Ajax. Dat zeg ik niet om op te scheppen, maar zoveel verwachten de fans van je.”

Weinig tijd om aan te passen

Deze nieuwe wereld is voor de Portugese Brabander, die in Europa nergens op het hoogste niveau speelde, nog altijd onwerkelijk. Veel tijd om te wennen heeft hij niet, want het seizoen in Brazilië is al bijna halverwege. “In mijn eerste week werd de trainer ontslagen. Dat hoort erbij. Ze zijn hier heel streng op iedereen, er wordt veel van je gevraagd. Gelukkig hebben we de laatste wedstrijd gewonnen. We staan onderin op de ranglijst en vechten voor handhaving. Vitória hoort qua grootte en historie op het hoogste niveau thuis.”

Na aankomst op het zuidelijk halfrond ging Rodrigues al snel mee naar Rio de Janeiro om zijn debuut te maken in de uitwedstrijd tegen Botafogo. Bij die club speelde Clarence Seedorf, één van de weinige Nederlanders die in Brazilië speelde. “Toch bijzonder dat ik in hetzelfde rijtje sta als zo’n grote speler”, beseft Rodrigues. Later dit seizoen staat hij mogelijk tegenover Corinthians en Memphis Depay. “Dan wil ik hem om zijn shirt vragen. Ik speelde nog bij de amateurs van Wilhelmina Boys, toen hij al bij PSV zat. Ik had nooit gedacht ooit tegen hem te gaan spelen. En al helemaal niet in Brazilië.”