Koningskoppel Feyenoord op losse schroeven

Feyenoord cashte flink met de transfers van Tyrell Malacia (Manchester United) en Luis Sinisterra (Leeds United). De Rotterdammers hebben Wilfried Gnonto (FC Zürich) nog steeds hoog op de verlanglijst staan en haalden onlangs Javairo Dilrosun voor vijf miljoen euro op bij Hertha BSC. Het koningskoppel in de aanval van vorig seizoen, Bryan Linssen en Cyriel Dessers die elkaar afwisselde, krijgt een nieuwe identiteit. 

Feyenoord begon dit seizoen met een transferbudget van vijf miljoen euro. De Rotterdammers hadden met dat budget veruit de minste investeringsruimte van de traditionele top drie. Door transferklappers van Tyrell Malacia (minimaal 12 miljoen euro) en Luis Sinisterra (minimaal 25 miljoen euro) is de transferpot ook na de overgang van Javairo Dilrosun nog zo’n vijftien miljoen euro. Met een spits, een linksback en een centrale verdediger en een centrale middenvelder staan er nog verschillende vacatures in Rotterdam-Zuid open. De belangrijkste taak voor Arne Slot zal in de eerste periode een opvolger vinden van de weggekochte linkerflank. 

Feyenoord

De Rotterdammers presenteerden al één van de twee flankenspelers. Dilrosun is tot nu toe dé grote aankoop van de transferperiode. De 24-jarige buitenspeler startte zijn voetballoopbaan in de jeugdopleiding van Ajax, maar werd op jonge leeftijd al weggelokt naar de Europese top. Bij Manchester City kwam de Nederlandse linkspoot, die op beide flanken uit de voeten kan en ook achter de spits kan worden ingezet, niet tot een grote doorbraak. Hertha BSC gaf hem de kans in de Bundesliga. Dat avontuur eindigt na 59 wedstrijden, acht doelpunten en zes assists voor de laagvlieger. 

Dilrosun werd gepresenteerd als de opvolger van Sinisterra. Dat neemt een nieuw vraagteken met zich mee. Sinisterra was een naar binnen komende buitenspeler die met zijn sterke rechtervoet ook het liefst naar binnen trok. Dilrosun is linksbenig, gebruikt zijn rechterbeen eigenlijk alleen maar om te lopen en te rennen, waardoor de succesvolle formule aan de linkerkant in beginsel al niet mogelijk is. Met een linksbenige linksbuiten is de kans groter dat de deze zijn man buitenom passeert en de voorzet zelf geeft in plaats van naar binnen te trekken en de opkomende back aan te spelen.

Dat levert niet alleen een andere rol op voor de back, die dan een stuk defensiever kan spelen of zelf naar binnen kan trekken als hij ‘over’ de vleugelaanvaller gaat, maar dat heeft ook zijn uitwerking voor de invulling van de aanval en het (aanvallende) middenveld. In dat opzicht lijkt Feyenoord zich al uitstekend versterkt te hebben met het aantrekken van Ajax-spits Danilo Pereira. De derde spits van de Amsterdammers, die naar eigen zeggen geen eerlijke kans kreeg, is in zijn eentje nog niet voldoende aanvallende stootkracht. Daar moet Gnonto nog bijkomen, al zijn er nog een aantal vraagtekens rondom de Italiaans international. 

Wilfried Gnonto

De Italiaans international leek zich op te maken voor een bliksemtransfer naar De Kuip. Gnonto werd na zijn debuut voor de Italiaanse nationale ploeg meteen in verband gebracht met een overgang naar Feyenoord. De Rotterdammers bereikten al snel een persoonlijk akkoord met de aanvaller, die zijn zinnen gezet zou hebben op een overgang naar de Eredivisie voordat hij naar een grote competitie overstapt. De oud-jeugdspeler van Internazionale staat in de belangstelling van tientallen clubs, dus Feyenoord heeft geduchte concurrentie. Dat is op dit moment nog steeds niet de grootste zorg van de Rotterdammers; die ligt in de bestuurskamer. 

De onderhandelingen tussen de clubs is niet eens het belangrijkste probleem. Arne Slot zou zijn goedkeuring voor de overgang inmiddels hebben gegeven. Helemaal overtuigd zou de trainer van de Rotterdammers niet zijn. Gnonto is van origine een centrumspits, maar heeft die wedstrijden vooral als tweede aanvaller gespeeld. Er bestaan twijfels of de Italiaans international, die door zijn snelheid en balbehendigheid ondanks zijn lengte in de punt overeind blijft staan, voor de Rotterdammers het centrale aanspeelpunt kan zijn waar de aanvallen aan opgehangen kunnen worden. Aan de andere kant hoeft dat niet te betekenen dat Gnonto een mismatch is; Slot heeft vorig seizoen immers bewezen ook op basis van zijn eigen voetbalvisie te innoveren. 

Slot brak vorig seizoen immers al met zijn patroon om een sterke spits of een artistiek verantwoordelijke aanvaller te kiezen. Met Bryan Linssen in de punt van de aanval, iets wat in bepaalde momenten van het seizoen zeker zijn meerwaarde had, zorgde Slot er op een andere manier voor dat zijn voetbalvisie nog steeds herkenbaar was in het spel van de Rotterdammers. Dat Linssen gedurende het seizoen zijn basisplek verloor aan Cyriel Dessers, die geen persoonlijk akkoord met Feyenoord kon bereiken over een definitieve overgang, was gezien de groeiende status van Feyenoord ook logisch. Hoe gevaarlijker een elftal, hoe defensiever de tegenstander zichzelf opstelt en hoe groter de kans is dat je met voorzetten vanaf de zijkant een doelpunt moet forceren – en dan heb je meer aan de grote, sterke Dessers of Danilo dan de kleine, behendige types zoals Linssen en Gnonto. 

Koningskoppel 2.0

De komst van Gnoto lijkt, ondanks de voorkeuren van Slot en de voordelen van een sterke spits, prioriteit te krijgen in De Kuip. De euro-tekens staan al in de ogen van de penningmeester, die na de megatransfer van Sinisterra de volgende tientallen miljoenen al ziet binnenstromen bij de verkoop van de Italiaans international. Als je naar het spelersprofiel van Gnonto kijkt en je zet deze af tegen de rest van de aanvallers van Feyenoord, kom je niet uit als Gnonto als spits, maar als linksbuiten. Inderdaad, daar zijn Dilrosun en Mohamed Taabouni voor gehaald en inderdaad, op de rechterflank staan met Alireza Jahanbakhsh en Patrick Walemark al twee linkspoten. 

Dat er dan een back in de stijl van Malacia bij moet komen, iemand die negentig minuten lang over de naar binnen komende buitenspeler kan denderen, lijkt daarna de belangrijkste transferprioriteit voor de Rotterdammers. Ian Maatsen (Chelsea) leek lange tijd de opvolger te worden van de naar Manchester United vertrokken linksback. De Chelsea-speler is echter op weg naar het gedegradeerde Burnley om een jaar ervaring op te doen en daardoor lijkt Feyenoord verder moeten zoeken naar versterking voor de linkerflank. Daar zou nu Anass Salah-Eddine (Ajax) voor in beeld zijn, die voldoet aan het predicaat aanvallende back, alleen geen ervaring op het hoogste niveau heeft. 

Dat zomeraanwinst Taabouni op dit moment, naast de overal inzetbare Jens Toornstra, de enige rechtsbenige linksbuiten is in de selectie van de Rotterdammers en de wetenschap dat Slot zijn buitenspelers het liefst naar binnen laat trekken, zorgt er echter voor dat het nieuwe koningskoppel op de linkerflank op dit moment op héél losse schroeven staat. Gnonto heeft dan wel een voorkeur voor Feyenoord, zijn hoge transfersom (naar verluidt tussen de vijf en tien miljoen euro) en het gegeven dat de Italiaan met zijn spelersprofiel niet helemaal in de filosofie van Slot past zorgen alsnog voor een uitdaging. Voor de trainer op het moment dat de komst van Gnonto doorgedrukt wordt vanuit de clubleiding, maar zeker voor de clubleiding als Gnonto zijn ambities toch ergens anders waarmaakt.

TIP: Verdien 8 keer je inleg als Feyenoord kampioen wordt!