Ouders overleden Gio (4): ‘Heeft Rai Vloet gevoel?’

De ouders van Gio Roos, het vierjarige jongetje dat om het leven kwam bij het verkeersongeluk waar Rai Vloet afgelopen november bij betrokken was, doen vandaag hun verhaal in De Telegraaf. Ze missen respect én een spijtbetuiging.

Gisteren werd Vloet per direct geschorst door zijn werkgever Heracles Almelo omdat de voetballer gelogen heeft over de omstandigheden bij het door hem veroorzaakte dodelijke ongeluk. De aanvaller gaf bijvoorbeeld aan niet harder dan 130 kilometer per uur gereden te hebben en zei bovendien niet meer gedronken te hebben dan twee alcoholische dranken. Volgens de bovengenoemde krant had Vloet echter een promillage van 1,18 in zijn bloed waar maximaal 0,5 is toegestaan voor ervaren bestuurders. Daarnaast zou hij 203 kilometer per uur hebben gereden…

“Mijn zoon raakt ondergesneeuwd”

Steffin en Sanne Roos vinden de schorsing niet meer dan logisch: “Uit respect naar Gio en ons, de nabestaanden, lijkt ons dat heel gewoon. Wacht tenminste het strafproces af. We willen de mensen en de supporters bedanken die hiervoor hebben gezorgd”, aldus moeder Sanne. Elk nieuwtje over Vloet is er eigenlijk eentje te veel voor de ouders van Gio, zegt vader Steffin: “Dat Rai weer mee kan trainen, dat hij opeens mag invallen in een wedstrijd. Nu trekt de voetbalclub dat weer in, omdat de rouwgevoelens van de familie van het slachtoffer voorop zouden staan. Maar we hebben daar weinig van gemerkt, behalve een brief van de club vlak na het ongeluk. Mijn zoon raakt ondergesneeuwd door nieuws over Vloet.”

Hij wijst naar de clubvideo waarin de voetballer zijn verhaal doet als een soort slachtoffer: “Alsof het voor hém heel erg is. Maar wij hebben ons kindje verloren. Ook wij zijn bij dat ongeluk lichamelijk gewond geraakt. En wij staan op de wachtlijst voor psychologische hulp.”

Geen spijtbetuiging

De ouders van Gio willen vooral horen dat het Vloet spijt: “Dat hij nooit met drank op in de auto had moeten gaan zitten en ook niet zo snel had moeten rijden. Zijn vriend heeft zes keer de politie gebeld om te vragen hoe het met ons ging, maar Vloet niet. Heeft hij gevoel, heeft hij spijt? Met een gevangenisstraf krijgen we Gio niet terug, maar welke straf hij ook krijgt: voor ons is het nooit genoeg.”