PSV vangt miljoenen voor ‘miskoop’

Op het moment dat Ibrahim Sangaré door PSV gecontracteerd werd, kwam de ivioriaans international als een grote onbekende binnen. De middenvelder was in zijn eerste jaar vooral defensief van meerwaarde, maar laat zich de afgelopen weken ook in offensief opzicht gelden. Daarmee heeft PSV goud in handen. 

Ibrahim Sangaré is in eerste instantie niet echt een speler voor wie je naar het stadion komt. De Ivoriaans international kwam ook niet in de meest ideale situatie binnen bij PSV. De Eindhovenaren begonnen met Roger Schmidt aan een nieuwe wind binnen de club. Een wind waar een type zoals Sangaré van levensbelang in is. Misschien dit seizoen nog wel meer dan vorig jaar. 

Ibrahim Sangaré en PSV

Van alle transfers van vorig seizoen was de komst van Sangaré de meest dure. PSV telde negen miljoen euro neer om de middenvelder weg te plukken bij Toulouse (Frankrijk). Sangaré was met zijn club afgedaald naar de Ligue 2, maar werd zelf door PSV dus wel behouden voor het hoogste niveau. De controlerende middenvelder was in zijn eerste seizoen ook een belangrijke basisspeler voor Schmidt. De Duitse oefenmeester stelde in zijn eerste jaar als PSV-trainer de Ivoriaans international vrijwel altijd defensief middenveld-partner Pablo Rosario. 

Dat de Nederlandse middenvelder uiteindelijk vertrok (naar Nice, red.) en Sangaré als enige ‘breker’ op het middenveld is overgebleven, onderstreept het belang van de verdedigende middenvelder in de selectie van de Eindhovenaren. Desalniettemin was er vorig seizoen ook de nodige kritiek op het spel van de international: vooral in de offensieve passing en de drang naar voren kon Sangaré nog de nodige stappen maken. 

Dat hij deze kwaliteiten wel bezat, bewees hij al in het shirt van Toulouse. In Nederland kennen we Sangaré vooral als een ijzersterke verdedigende middenvelder die als een perfect slot op de deur kan fungeren om tegenaanvallen en counters tegen te gaan. In Frankrijk wisten ze ook dat je Sangaré als een dynamische middenvelder kunt inzetten, een rol waar de PSV’er dit seizoen naar toe aan het groeien is. 

Het ‘nieuwe’ PSV

Als basisspeler van het ‘nieuwe’ PSV heeft de middenvelder ook niet echt een andere keuze. PSV speelt dit seizoen niet met twee, maar met één breker op het centrale middenveld. Sangaré wordt vaak gekoppeld aan Marco van Ginkel, die met zijn loopvermogen veel in gaten op het middenveld duikt en vanuit daar de aanval van tempo voorziet. Het is op dat moment Sangaré zijn belangrijkste taak om ervoor te zorgen dat Van Ginkel, net als de andere aanvallers van PSV, zorgeloos hun acties kunnen maken omdat ze weten: Ibrahim houdt de counter wel tegen. 

Door de nieuwe formatie van PSV is ook de manier van opbouwen veranderd. Vorig jaar werd Sangaré, en ook Rosario, vaak overgeslagen in de opbouw en werd deze verzorgd door centrale verdediger Olivier Boscagli. Nu Sangaré als enige achterin blijft om de boel op slot te houden, zorgt dat er automatisch ook voor dat hij één van de belangrijkste pionnen wordt in de opbouw van de Eindhovenaren. 

Op het moment dat het spel van links naar rechts gaat, ontkom je er vaak niet aan om de meest defensief ingestelde middenvelder aan te spelen. Als daar een speler staat met meer defensieve dan offensieve kwaliteiten, dan daar nog wel eens een vertragende factor ontstaan. Dat was vorig seizoen natuurlijk ook al zo, maar dit seizoen is dat effect groter. De ‘laatste man’ op het middenveld is in de opbouw misschien wel de belangrijkste schakel voor een elftal: op het moment dat die pass niet goed, niet hard of over het algemeen breed of terug is, geef je de tegenstander alleen maar meer tijd om zich te positioneren voor het doel en hebben de aanvallers van PSV een stuk minder ruimte voor hun creatieve uitbarstingen. 

Toekomstperspectief

De laatste weken laat Sangaré echter zien dat hij ook in die offensieve kwaliteiten heeft geïnvesteerd. Daardoor is de ontwikkeling die Sangaré doormaakt sinds zijn transfer naar PSV een interessante. De international kwam binnen als een krachtpatser, maar gaat nu steeds meer richting een speler waar Premier League-clubs van dromen: een ijzersterke middenvelder die zowel defensief als offensief van meerwaarde kan zijn. 

Aad de Mos opperde al dat de Ivoriaanse middenvelder zomaar kan eindigen bij één van de Europese topclubs. Natuurlijk is er niets zo opportunistisch als de voetbalwereld en kan Sangaré bij drie foute passes er weer ‘helemaal niets van’, dat Sangaré in een jaar tijd zich zo heeft kunnen ontwikkelen, zegt wel wat over het aanpassingsvermogen en de intelligentie van deze speler. Wil Sangaré ook daadwerkelijk bij die Europese Elite eindigen, dan zijn daar nog wel een hoop stappen voor te zetten. 

Op het moment dat Sangaré het niet lukt om zijn passingsspel naar een hoger niveau te krijgen, blijft hij altijd die beperkte defensieve middenvelder die je dan eigenlijk beter als centrale verdediger kunt opstellen om in de mandekking te gebruiken. Wanneer Sangaré de passes van de afgelopen weken naar een nog hoger niveau krijgt, ligt de voetbalwereld aan zijn voeten. 

Van ‘miskoop’ tot miljoenenwinst

Eén ding staat inmiddels wel als een paal boven water: op het moment dat er een club zich meldt voor de Ivoriaans international, kan PSV flink cashen. Sangaré werd in zijn eerste seizoen nog wel eens als miskoop omschreven, maar lijkt dus nu PSV bovenal een miljoenenwinst te gaan bezorgen. De huidige marktwaarde van Sangaré ligt op tien miljoen euro en met een contract tot de zomer van 2025 heeft PSV een uitstekende onderhandelingspositie de komende jaren. 

Het ligt dus vooral aan de ontwikkeling van Sangaré in het aankomende jaar / anderhalve seizoen van welke statuur deze club is. Als de Ivoriaans international het lukt om zijn doelpunten en assist-gemiddelde omhoog te gooien en meer keypasses te geven in één wedstrijd, zullen de clubs voor hem in de rij staan. Zo niet, dan is er alsnog geen man overboord: er is alleen geen Europees topteam dat een middenvelder aantrekt die een opbouw chronisch vertraagt.