‘Ik was niet te genieten, mijn vriendin heeft het ook niet makkelijk gehad’

Nauwelijks twee weken nadat hij had getekend bij PSV, liep Ryan Thomas een zware knieblessure op waardoor hij een jaar uit de roulatie lag. Maar nu is de kleine middenvelder zo goed als terug.

Het moest echter van ver komen, blikt Thomas terug op de clubwebsite van PSV. “Het heeft me twaalf maanden gekost om terug te komen. Nog langer zelfs om weer een wedstrijd te kunnen spelen. Mijn officieuze debuut. Die dag is wat later gekomen dan ik zelf had gehoopt. ‘Ik zou willen dat het vandaag beter was gegaan.’ Bijna iedere dag ga je naar huis met dat gevoel. Dag in dag uit zoek je de grenzen van je lichaam op en keer op keer merk je dat je lichaam nog niet kan wat het hoofd wil. Soms ging er iets mis, een ander moment moest ik simpelweg stoppen met een oefening omdat ik het niet kón afmaken.”

“Mijn vriendin heeft het zeker niet makkelijk gehad”, gaat Thomas verder. “Thuis was ik soms niet te genieten. Dan had ik acht uur getraind, vorderde het voor geen meter, kwam ik thuis en wilde ik niets. Niet praten, niets doen. Ze besefte wel hoe moeilijk ik het had, maar leuk is dat natuurlijk niet. Vooral in de laatste vier á vijf maanden was het heel moeilijk. Ik had soms zelfs het gevoel dat het herstel achteruit ging in plaats van vorderde. Aan Rob (Ouderland, fysiotherapeut PSV red.) heb ik ontzettend veel gehad. Hij steunde me en gaf ook op mentaal vlak tips hoe hiermee om te gaan.”

Onlangs speelde Thomas weer mee bij de hoofdmacht: de eerste 30 minuten van een oefenduel met FC Köln. “Toen ik daar op de bank zat, besefte ik eigenlijk pas dat ik weer had gespeeld. Ik ben niet iemand die heel zenuwachtig is voor een wedstrijd. Dit keer was ik dat wel. Het voelde heel vreemd voor me. Angst voor duels, nee dat had ik niet. Mijn knie, vooral de spieren om het gewricht heen, zijn sterker dan ze waren vóór de blessure. Áls je al een winstpunt aan dit traject wil koppelen is dat het, denk ik.”

Nu wacht de laatste uitdaging: zich terug knokken in het elftal. “En dat is lastig nu. Wedstrijdconditie is niet te trainen op het trainingsveld. Zeker niet in een periode waarin het team twee wedstrijden per week speelt. Ik zal het moeten hebben van vriendschappelijke wedstrijden tussendoor. Binnen vier of zes weken van nu hoop ik aan te kunnen haken”, besluit de 24-jarige Nieuw-Zeelander.